Zombiler İstanbul'da

Bölüm 19

Cemal Selim’in söylediklerini onaylarcasına başını sallamış ve beline takılı olan palasını çıkartarak diğer zombilere saldırmaya başlamıştı. Selim ve Cemal kısa sürede diğer zombileri etkisiz hale getirmeyi başarmışlardı. Selim bu arada hızla karşı sokağı kolaçan etmişti. Sokağın içinden bulundukları tarafa doğru gelen bir grup zombi vardı. Selim artık çok hızlı olmaları gerektiğini biliyordu. Korkudan yere çökmüş ağlayan kadına ve onu teselli etmeye çalışan adama dönerek seslendi.

- Hadi hemen arabaya binin bir an evvel buradan gitmeliyiz. Cemal abi sen Filiz ve Nalan Hanım’ın yanına git ben minibüsü evin önüne getirince vakit kaybetmeden binmelisiniz.

-  Tamam Selim.

Selim hala yerde oturan adama ve kadına biraz daha dikkatli bakınca onların son dönemlerin en popüler oyuncuları olduğunu anlamıştı. Bu sokakta oturduklarını sanmıyordu eğer öyle olsaydı daha önce karşılaşmış olurlardı. Fakat çıktıkları apartmanda çok ünlü bir yönetmenin oturduğunu biliyordu. Belli ki onun yanına gelmişlerdi.

-  Hadi Savaş Bey acele etmemiz lazım. Her an başkaları gelebilir.

-Doğru söylüyorsunuz. Hadi Esra kalk lütfen bir an evvel arabaya binip buradan gitmeliyiz.

Esra’nın bacakları tutulmuştu sanki, bir türlü yerden kalkamıyordu. Savaş kollarının altından tutup Esra’yı ayağa kaldırmıştı ama Esra’nın ayakta duramayacağı anlaşılıyordu. Bunun üzerine Savaş zaten son derece zayıf olan Esra’yı kucağına alarak minibüse götürmüştü. Selim bu arada minibüsün diğer tarafına geçmişti, şansı yaver gitmiş ve anahtarı hemen kapının yanında bulmuştu. Biraz önce saldırıya uğrayan adam ise bir çok yerinden ısırılmış halde yerde yatıyordu. Selim adamdan hırıltılar gelmeye başladığını duymuştu. Kılıcını adamın kafasına saplayıp onun acısına son vermiş ve hemen minibüse binmişti. Savaş ve Esra neredeyse kapıya ulaşmışlardı. Selim motoru çalıştırmış ve kayar kapıyı açarak onların binmesini sağlamıştı. Sol tarafındaki sokağa baktığında motorun gürültüsünün bir grup zombinin dikkatini çektiğini anlamıştı. Ama Selim onlar gelmeden buradan gidebileceklerini düşünüyordu. Savaş ve Esra minibüse biner binmez Selim gaza basmış ve saniyeler içerisinde zaten çok yakında olan kendi apartmanlarının giriş kapısının önüne gelmişti. Büyük kapı açılmış ve Cemal önden çıkıp etrafa son bir kez göz attıktan sonra eliyle Filiz’e ve Nalan Hanım’a gelmelerini işaret etmişti. Apartmandan çıkıp neredeyse kapının dibine yanaşmış olan minibüse bir sorun çıkmadan binmişler, Cemal’de onlar bindikten sonra ön tarafın kapısını açıp Selim’in yanına oturmuştu.

-  Tamamdır evlat gazla da gidelim.

-  Herkes otursun çünkü zor bir yolculuk olacak.