Zombiler İstanbul'da

Bölüm 48

Selim ve Cemal çantaları yüklenerek tekneye doğru hareket ettiler. Onlar tekneye binerken Savaş da kalan birkaç parçayı almak üzere minibüse gitmişti.

- Savaş arabada son kalan birkaç çantayı da getiriyor. Ondan sonra yola çıkacağız. Rasim abiyi aşağıda ki odalardan birine taşıyalım rahat rahat yatsın. Hepinizin yorgun olduğunu biliyorum. Saat 4’e geliyor. Herkes kendine uygun bir yer bulup biraz dinlensin. Cemal abi, Fuat abi ve Savaş sizinle biraz konuşalım. Dilek abla sen kızlarla beraber Rasim abiye uygun bir yer buluver.

Dilek, Filiz ve Esra Rasim’e kalkmasında yardımcı oldular ve aşağı kata indiler, Mehmet Bey ve karısı da alt kata inmişti. Nezih ise aşağı inmemiş Rasim’in kalktığı kanepeye uzanmıştı. Selim konuşmaya başladı.

- Saat zaten 4 oldu. Şimdi yola çıkarsak en geç 5’e doğru Caddebostan taraflarında demir atarız sanırım. Hava aydınlanıncaya kadar ben de biraz dinlenirim. Hava aydınlanınca da ben, Savaş ve Fuat abi motorla kıyıya çıkar. Annemle babamı alıp geliriz. Ne dersiniz sizin için uygun mu?

- Ben de gelebilirim Selim, nasıl olsa tekne de herkes güvende olur.

- Sen yine de burada kal Cemal abi, hem 3 kişi yeterli olur sanırım. Ama aranızdan gelmek istemeyen varsa Cemal abinin yerine teknede kalabilir.

- Ben gelirim Selim, anladığım kadarıyla Savaş da gelecek.

- Elbette geleceğim. Selim bize yardım etmeseydi şimdiye çoktan Cihangir sokaklarında kendine av arayan bir zombiye dönüşmüştüm. Şimdi onun ve ailesinin yardıma ihtiyacı varken elimden geleni yapacağım.

- Sağ olun. Hadi Cemal abi, Fuat abi siz de gidip yatın. Ben gideceğimiz zaman sizi kaldırırım. Savaş bizde şu tekneyi bir çalıştıralım. Sonra sen de biraz dinlen.

- Merak etme Selim ben uykusuzluğa alışığımdır. 4 günü 1 saatlik uykuyla geçirdiğim bile olmuştur. Sen geç bende şu halatları çözüp geliyorum.

Selim kaptan köşküne çıkmıştı. Savaş da halatları hızlıca çözmüş ve Selim’in yanına gelmişti. Önce tekneyi çalıştırıp daha sonra demir almışlardı.

- Tekne ne kadar büyük olursa olsun, kullanımı pek farklı değil. Başaracağız sanırım.

Teknenin motorları gürültüyle çalışmaya başladı. Selim dümenin başında birkaç manevra yaptı ve teknenin Karadeniz tarafına bakan burnunu Marmara’ya doğru çevirdi.

- Tamamdır Savaş, bundan sonrasını ben hallederim. Sen git biraz dinlen.

- Selim senin benden daha çok dinlenmeye ihtiyacın var. Geceden beri her şeye sen koşturuyorsun. Tekneyi ben kullanırım, sen şuraya uzan ve biraz dinlen. Ben demir attıktan sonra 1 saat dinlenirsem yeterli olur.

- Emin misin Savaş?

- Eminim. Hadi yat şuraya.