Zombiler İstanbul'da

Bölüm 59

Selim mutfağa gidip annesinin marangoza yaptırdığı takozu aldı. Bu sırada annesi, Lale ve Mert daireden çıkmışlardı.

-  Hazır mısınız?

- Hazırız, gidebiliriz.

Kapıları çekip aşağı inmek üzere asansöre doğru hareketlendikleri sırada üst kattan sesler gelmeye başlamıştı. Fırat ve Selim silahlarını çekerek merdivenlere doğrulttular ama inenleri gördüklerinde ikisi de epey şaşırmışlardı.

- Durun ateş etmeyin sakın!

- Kusura bakmayın ne olur, deminden beri yukarıdan sizi dinliyoruz, bizim de İstanbul’da gidecek kimsemiz yok, biz de sizinle gelebilir miyiz?

Yukarıdan 2 tane 20’li yaşlarının ortalarında olan kız inmişti. Selim ve Fırat kızların güzelliği karşısında afallamıştı.

-  Ne diyorsunuz? Sizinle gelebilir miyiz?

Selim’in konuşmasına fırsat vermeden Fırat konuşmaya başlamıştı.

- Elbette gelebilirsiniz hanımlar, sizi burada canavarların eline bırakacak değiliz. Değil mi Selim?

- Şey tabi Fırat doğru söylüyor. Gidecek bir yeriniz yoksa bizimle gelebilirsiniz.

Selim gelebilirsiniz demişti ama nüfusları epey artmıştı, üstelik tekneye dönmek için kullanacakları bota hepsinin sığması mümkün değildi. Ama yapacak bir şey de yoktu. Kendilerinden yardım isteyen bu kızları ortada bırakamazlardı.

- Hadi o zaman bir an evvel gidelim. Aşağı indikten sonra dikkatlice garaj tarafına geçeceğiz ve apartmanların garajlarından geçerek arka sokağa çıkacağız. Oradan da karşıya geçip kıyıya varırız. Botumuz orada bizi bekliyor.

Selim önce annesini babasını ve Fırat’ı asansöre bindirip aşağı göndermeye karar vermişti.

-  Fırat, gerçi Fuat abi ve Savaş orada bekliyorlardır ama sen yine de annemlerle inip ortalığı kontrol ediver.

- Tamam Selim sen merak etme.

Onlar gittikten sonra Selim asansörü tekrar çağırdı, jeneratörün hepsi inene kadar devre dışı kalmamasını umuyordu. Asansör geldikten sonra Lale, oğlu Mert ve henüz isimlerini öğrenme fırsatı bulamadığı kızlarla asansöre bindi ve zemin katın düğmesine bastı.

- Sizinle gelmemize izin verdiğiniz için çok teşekkürler, bu arada ben Selen arkadaşımın ismi de Aslı.

-  Memnun oldum ben de Selim, teşekkür etmenize gerek yok.

Bu konuşmalar bittiğinde zemin kata inmişlerdi. Selim elini uzatıp kapıyı açmadan önce kapı diğer taraftan açılmıştı.

-  Tamamdır Selim burada her şey yolunda gidebiliriz.

- İyi öyleyse, hanımlar ortada duracaklar biz erkeklerde etraflarında olacağız ve bu şekilde ilerleyeceğiz. Öncelikle kimseye görünmeden garaja geçelim, çıkanlar hemen sağ taraftaki duvarın dibine gidecekler orası kuytuda kalıyor zaten kimse göremez.

- Selim önce ben gidip ortalığı kontrol edeyim, daha sonra ben işaret verince sen diğerlerini göndermeye başlarsın.

- Tamamdır Fırat hadi o zaman başlayalım.