GECE GÜNEŞİ

GECE GÜNEŞİ | FİLM

Ekrana şaşkınlıkla bakıyordum. Beni kısa sürede bu kadar tanımasına mı şaşırayım yoksa tepkisine mi bilememiştim... Benim yanımda olacağını söylemişti, olacak mıydı gerçekten? Evran'ı artık tanıyordum, dediğinin arkasında duracaktı, biliyordum. Artık söylemelisin Nil...

Şimdi değil. Bugün değil.

"Söyleyeceğim ama hazır hissettiğimde." Bir nevi sırrım olduğunu kabul etmiştim aslında. Evran artık bir şey olduğuna emindi.

"Sen nasıl istersen."

Hafifçe gülümseyip yatakta biraz döndüm. Yazacak bir şey bulamıyordum. Evran'ın karakterini tanımaya başlamıştım ama yine de hakkında bildiğim az şey vardı. Sormaya karar verdim.

"Kardeşin var mı?"

"Hayır, keşke olsaydı."

"Ben de hep olsun isterdim."

Yalnızlığıma iyi gelirdi bir kardeşimin olması ama böyle bir şey artık mümkün değildi. Annem çok zor bir doğum geçirmişti ve benden sonra doğum yapmasının imkansız olduğunu söylemişlerdi. Annem ve babam buna üzülmüşlerdi elbet ama kendilerini benimle avutuyorlardı. Yine de başka bir çocuklarının olmasını istediklerini biliyordum. Sen gittiğinde sığınacakları başka evlatları olmayacak çünkü...

Belki evlat edinirlerdi. Derin bir nefes alıp ekrana baktım, Evran yazıyordu.

"Hayalimde ki seni anlatacağım. Malum, profil fotoğrafından pek bir şey anlaşılmıyor."

"Anlat bakalım."

Heyecanla mesaj atmasını bekliyordum. Dudaklarımdan silinmeyen bir gülümseme vardı. Gözlerini kapatıp beni düşlediği düşüncesi beni deli gibi heyecanlandırıyordu.

"Neden bilmiyorum ama doğal bir sarışın olduğunu düşünüyorum. Ama gözümde canlanan sapsarı saçlar değil, bebek sarısı gibi... Göz rengin muhtemelen kahverengidir, en büyük olasılık bu. Beyaz tenli, minyon bir kızsın. Doğru bildim mi?"

"Saçlarım hakkında doğru tahminde bulundun, tenim ve minyonluğum hakkında da... Ama gözlerimi bilemedin, yeşil gözlüyüm."

Göz rengim dışında tahminlerinin doğru olması oldukça şaşırtıcıydı.

"Vay canına... Gözümde canlandırdım da, neyse."

Beni beğenmiş miydi? Seni görmedi bile Nil... Hayali sadece!

Evran çok yakışıklı bir adamdı, kolay kolay kız beğeneceğini düşünmüyordum. Kendimi de ona beğendirmek gibi bir düşüncem yoktu zaten. Beni olduğum gibi sevsin istiyordum.

Sevmek?

Ben neden sevmek kelimesini kullandım? Evran sadece benim arkadaşımdı, öyle de kalacaktı.

"Seni ne zaman göreceğim Nil? Buluşmak istemiyor olabilirsin, daha yeni yeni konuşuyoruz ama en azından bir fotoğrafın olabilirdi."

Kalbim deli gibi atarken mesajı birkaç kez okudum. Her okuduğumda sanki mümkünmüş gibi biraz daha heyecanlandım. Yakında beni görmek isteyeceğini zaten biliyordum. Ama kendimi Evran'a göstermeye hazır mıydım, işte bunu bilmiyordum.

"Belki bir gün."

Evran bir süre yazmadı. Mesajım anında okunmuştu. Yukarıda yazıyor yazısını gördüğümde olduğum yerde doğruldum.

"Peki, ısrar etmeyeceğim."

Konuyu değiştirmem gerekiyordu.

"Antrenmanlar nasıl gidiyor?"