Gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm şey yatağıma oturmuş bana dikkatle bakan annemdi. Ufak bir çığlık atıp doğruldum ve elimi kalbime götürdüm, korkudan deli gibi atıyordu.
"Anne ne yapıyorsun odamda?"
"Sana ne oluyor Nil?" Çok ciddi görünüyordu. Kaşlarım çatılırken yatakta doğruldum.
"Anlamadım?"
"Bizimle hiç konuşmamaya başladın, odandan bile çıkmıyorsun." Üzgün görünüyordu.
"Anne, ben biriyle tanıştım." Dedim bir çırpıda. Annem ve babamdan hiçbir şey saklamak istemiyordum. Annem heyecanla bana döndüğünde gülümsedim.
"Nasıl biri? Nasıl tanıştınız?"
"Biz internetten tanıştık. Çok iyi ve anlayışlı bir adam Evran. Ve çok yakışıklı. Dün gece buluştuk anne inanabiliyor musun? Evran benim ilk arkadaşım, bir de Yiğit var. O da ben bankta otururken geldi yanıma, tanışmak istedi."
Annem dolu gözleriyle beni izlerken uzanıp saçlarımı okşadı.
"Çok sevindim bebeğim, inan bana. Sen hep yalnız bir çocuktun, belki de biz yeteri kadar ilgilenemedik seninle." Annemin bu konuşmasıyla kaşlarım çatıldı.
"Hayır anne, ben böyle düşünmüyorum. Hep çalışıyorsunuz, çalışmadığımız zamanlar beraber yemek yiyip sohbet ediyoruz bu bile yetiyor bana."
"Belki de fazla çalışıyoruz." Dedi annem düşünceli bir sesle.
"Annem, ben bu konuda hiç kötü düşünmüyorum. Sen üzülme, olur mu?" Dediğimde annem uzanıp sıkıca sarıldı bana.
"Arkadaş edinmene çok sevindim, ama dikkatli ol hayatım. Ayrıca hastalığını biliyorlar mı?" Geri çekildiğimizde anneme kaçamak bir bakış attım.
"Yiğit biliyor ama Evran'a daha söyleyemedim. Ama merak etme, söyleyeceğim." Dediğimde annem gülümseyerek başını salladı.
"Tamam bitanem, hadi gel kahvaltı yapalım." Başımı sallayıp telefonumu elime aldım ve beraber odadan çıktık. Annem aşağı inerken ben de banyoya girip yüzümü yıkadım.
Aşağı inip masaya oturduğumda babam gazetesinin üstünden bana bakıp gülümsedi. Bugün pazardı ve ikiside evdeydi. Annem çayları koyarken WhatsApp'a girdim, Güneş ve Yakışıklı'dan mesaj vardı. Yiğit'in kaydetme şekline baktıkça hala gülüyordum. Önce Evran'ın mesajlarına baktım.
"Günaydın, çok uyudum bugün." 11.23
"Didemle buluşmaya gidiyorum şimdi." 13.39
"Hala uyanmadın mı sen?" 14.21
Didem mi? Didem mi! Sinirle nefes verip klavyeye bastım.
"Sana da günaydın."
Çok mu sert olmuştu? Deli gibi kıskanıyordum. Didem normal bir arkadaşı olsa istediği gibi görüşebilirdi, kıskançlık yapmazdım ama benim bildiğim bir şey vardı. O da Didem'in Evran'ı sevdiğiydi.
Yakışıklı'nın mesajına tıkladığımda ise yüzüm gülmüştü.
"Kanka neler olduğuna inanamayacaksın!"
"Kanka uyan bak çatlayacağım birine anlatmazsam!!"
"LAN KIŞ UYKUSUNA MI YATTIN UYANSANA ARTIK NİL!"
Ufak bir kahkaha attığımda annemle babam bana dönmüştü. Hemen ifadesiz surat ifademi takınıp klavyeye bastım.
"Uyandım sakin ol, ne oldu?"
YOU ARE READING
GECE GÜNEŞİ
ChickLit'Bana, senin güneşe olan aşkın kadar gerçeğim demişti. Buradaydı işte, bana bakıyordu. Benim güneşe olan aşkım kadar gerçekti.' 'Hepimiz birer rengiz ve biz beraber gökkuşağına bile meydan okuyoruz.' Gece Güneşi & Kış Güneşi Yarı Texting. Başlama Ta...
