Kalbim deli gibi atıyordu. Kalbim neden deli gibi atıyordu! Söyledikleri çok etkilemişti beni.
Gitmemeliydi. Beni o kuyuda bir başıma bırakmamalıydı.
Çok korkmuştum benimle konuşmamasından. Onu kaybettiğimi sanmak sandığımdan daha çok acıtmıştı canımı. Titreyen parmaklarımı klavyede gezdirdim.
"Beni bırakmayacaksın, değil mi?" Cümlenin her kelimesinden acizlik akıyordu ama bu umrumda değildi.
"Bırakmayacağım, söz veriyorum." Mesajı defalarca okudum. Her okuduğumda kalbim biraz daha yumuşadı, her okuduğumda ellerim biraz daha titredi. Birkaç dakikadan sonra Evran tekrar bir şey yazdı.
"Benim hayatımda senden başka biri yok dedin, neden böyle bir şey söyledin?"
Konuşma ciddileşmeye başlamıştı. Hastalığımı söylemesem de artık yalnızlığımı gizlemeyecektim.
"Başka arkadaşım yok."
"Neden?"
"Belki okula gitmedim diyedir, bilmiyorum. İnsanlarla çok iyi anlaşamıyorum."
"Seninle arkadaş olmak istemeyenin beyninden şüphe ederim." Kıkırdayarak mesajını yıldızladım. İyi bir arkadaş olduğumu düşünüyordu.
"Herkes senin gibi değil maalesef."
"Niye okula gitmedin?" Öksürerek endişeli gözlerle mesajına baktım, ne diyecektim? Sakinleşmeye çalışarak derin bir nefes aldım ve bir mesaj yazdım;
"Ailem evde öğrenim görmemi uygun gördü."
"Yine kaçamak cevaplar veriyorsun ama sorun değil, zamanı geldiğinde öğreneceğim. Bana şu Yiğit'den bahset."
Kıskanıyor muydu? Kesinlikle kıskanıyordu.
"Gece yanıma geldi, beni her gün sahilde görüyormuş tanışmak istedi. O da benim gibiymiş, insanlarla arası pek iyi değil yani. Sohbet ettik, eğlendik, biraz şarkı söyledik. Sonra beni evime bıraktı."
"Eğlendiniz demek." Sırıtmama engel olamıyordum, kıskanması çok hoşuma gitmişti.
"Evet, çok eğlenceli biri."
"Tmm."
Cidden mi Evran! Ufak bir kahkaha atıp saçlarımı omuzlarımdan geriye attım.
"Kıskandın mı sen?" Kıskandığını biliyordum tabi ama o söylesin istiyordum.
"Evet."
Evran cidden düz bir adamdı. Hislerini saklamaktan hiç çekinmiyordu. Kıskandığını tekrar söylemişti, kalp atışım sınırlarını zorluyordu.
İnsan sevdiğini kıskanırdı, değil mi?
Bu düşüncemle yutkunurken ellerimle yüzümü kapattım. Bizim aramızdakiler aşk mıydı cidden?
Evran'ı beklettiğimi fark edince klavyeye bastım. Daha sonra oradan oraya bayılabilirdim.
"Kıskanılacak bir şey yok, gey o." Aslında bunu biraz daha sürdürebilirdim, eğleniyordum ama Evran'a kalp krizi geçirtmeye niyetim yoktu.
"Gey mi? Cidden mi?"
"Evet."
"Sanırım Yiğit'i sevmeye başladım."
Çok tatlıydı... Dudağımı dişleyip gülmemi bastırmaya çalıştım.
"Kıskanç seni."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE GÜNEŞİ
ChickLit'Bana, senin güneşe olan aşkın kadar gerçeğim demişti. Buradaydı işte, bana bakıyordu. Benim güneşe olan aşkım kadar gerçekti.' 'Hepimiz birer rengiz ve biz beraber gökkuşağına bile meydan okuyoruz.' Gece Güneşi & Kış Güneşi Yarı Texting. Başlama Ta...
