GECE GÜNEŞİ

YİNE, YENİ, YENİDEN!

Selam, Nur geldi!

Sadece ben değil, GECE GÜNEŞİ DE GERİ GELDİ!

Yine, yeni, yeniden buradayız!

(Umarım kütüphanenize geri yüklenmiştir ve bölüm bildirimi gitmiştir, amin.)

Üç haftalık ayrılığın sonunda kitabımla tekrar kavuştuk, bunu yazarken ağlıyorum açıkçası. Çünkü sonunda bu ayrılık bitti.

Bundan iki ay önce, 1.4M tıklanmıştı ve kaldırılmıştı. Pes etmeden kitabı tekrar yayımlamaya başladım ve 80K'ya ulaştığında tekrar kaldırıldı. Bu sefer inatla tekrar paylaşmak yerine hakkımı savunmayı tercih ettim ve işte... Buradayız.

Size bir açıklama yapmam gerekiyor neden kaldırıldığına dair. Şöyle ki, ilk haliyle bir kitapla benzeşiyormuş ve yazar doğal olarak hakkını savundu, böylece kitabım kalktı. Buna diyecek bir şeyim yok, herkes emeğini savunmalı. Evet çok üzüldüm, cidden çok üzüldüm ama ortada bir benzerlik olmasaydı Watty kaldırmazdı neticede. Buna diyecek bir şeyim yok.

Fakat durum artık farklılaştı ve inada bindi...

Ben düzenlediğim halde, ortada benzerlik kalmadığı halde yine şikayet edildi ve bu sefer 'kitabı tekrar yükledi' gerekçesiyle kaldırıldı. Ben de benzerlik olmadığını savundum ve kitabımı haklı olarak geri aldım. Durum böyle, ne kadar benzerlik olmasa da iş inada bindi.

Kim ne derse desin hiç umrumda değil. Ben kendimi, kitabımı, emeğimi biliyorum. Siz de biliyorsunuz, önemli olan da bu...

Eminim ki şikayet devam edecek ve ben yine kaldırılırsa yine savunacağım ve yine geri gelecek. Kendime, kitabıma ve size inanıyorum. Bu işin sonu, ve pes etmek yok :)

Nil, Evran, Yiğit, Nehir, Volkan ve Umut. Bir daha gitmemek üzere, geri döndüler.

Söylemek istediğim birkaç şey var. Daha çok hislerimle ilgili.

Kitap kaldırıldığında ben yeni bölümü yazıyordum, hatta iki okuyucumla bir yandan da yorumlarda konuşuyorduk yeni bölümle ilgili ve onlara söz verdiğim için bölümü tamamlayıp erkenden paylaşacaktım.

Bölümü bitirdim, kaydetme yerine tıkladığımda 'hikaye indirilemedi' yazdı. Hayatımda ilk kez beynim karıncalandı, kulaklarım uğuldadı, kalbim deli gibi attı. Hemen profilime girdim. Bir sürü mesaj vardı, Gece Güneşi kaldırılmıştı...

O an yapmak istediğim tek şey vardı, o da bırakıp gitmek. İkinci kez aynı şeyi yaşamıştım ve artık çabalayacak gücü kendimde bulamıyordum.

Bir yandan da sizi düşünüyordum, o kadar güzel okuyucularım vardı ki 1.4M tıklanmalı kitabım kaldırıldığında ve ben düzenleyip tekrar paylaşmaya başladığımda okudukları halde bana destek olmak için kitabı baştan sona okuyup, oy ve yorumla destek olmuşlardı. Kaldırılmadan önce finale iki bölüm kalmıştı sadece ve bu insanlar yeni yayınladığım kitapta benim düzenlememi, finale adım adım yaklaşmamı beklemişlerdi. Ben bu insanlara nasıl diyecektim kitabı tekrar paylaştım, destek olun diye? En iyisi vazgeçmek gibi görünüyordu o an.

Ama sonra bu fikirden vazgeçtim. Çabalamamı sağlayan şey, yine sizin yorumlarınız oldu. Yine bana güç verdiniz. Ben de kitabımı savundum, ve tekrar geri geldi.

Ve bir de, sizin yorumlarınız dışında durup bir baktım kitabıma. Okudum birkaç bölümünü. Hazırladığım kapaklara, karakter editlerine, sizin gönderdiğiniz fotoğraflara ve tiktokta ki videolara baktım. Sonra dedim ki; hayır ya, ben bu kitabı bırakamam.

Bu kitap daha iyisini hak ediyor. Benim notlarımda kalmamalı, burada insanlarla buluşmalı...

Nasıl bırakabilirdim ki? Onca emek, onca kelime, onca his... Yapamazdım.

Her Tuğkan dinlediğimde, her pamuk şeker gördüğümde veya her bank gördüğümde aklıma Gece Güneşi geliyordu. Bu yüzden asla pes etmemeye karar verdim.

Ne olursa olsun, kitabımı, karakterlerimi ve emeğimi savunmaya devam edeceğim. Çünkü bu kitap bunu hak ediyor.

Gece Güneşi geri döndü...

İçim kıpır kıpır, o kadar mutluyum ki anlatamam! Hemen bir bölüm yazıp sizinle paylaşmak istiyorum, yorumlarda konuşmayı bile çok özledim üç haftada.

Öyle işte, içimden geçenleri anlatmak istedim. Fazla dolmuşum...

Beni yarı yolda bırakmadığınız için, umudumu kaybettiğim anda bana motive edici mesajlar attığınız için, pes edeceğim vakit ayağa kalkmamda yardımcı olduğunuz için, her şey için teşekkür ederim. İyi ki varsınız...

Bu duyuru bölümünü kaldırmayacağım. Seneler sonra belki Gece Güneşi'ni elimizde tutuyor oluruz, büyük kitlelere ulaşmış oluruz ve bu yaşananlar burada kalır.

Dönüp tekrar bakarım ve iyi ki pes etmemişim derim.

Mor bizim şansımız oldu.

Sizi çok seven yazarınız Sonanur.