GECE GÜNEŞİ

GECE GÜNEŞİ | GÜNEŞE OLAN AŞK

Kulaklarım çınlıyordu. Arkamdaki kız Evran'ın arkadaşı olan Didem'di.

İşin kötü yanı ise Evran'ı seviyordu! Kalbim deli gibi atarken omzumun arkasından arkama baktım, sanırım arkası bana dönük olan, siyah saçlı kızdı Didem.

Yiğit bana ne oluyor dercesine bakıyordu ama ben tepki veremiyordum, donakalmıştım sanki. Ne olduğunu anlatacağım sırada Didem ve isminin İrem olduğunu öğrendiğim kız konuşmalarına devam ettiler.

"Sen ona söylediğinde... Sence o isteyecek mi?"

"Tabiki isteyecek, benden daha iyisini mi bulacak! Gerçi... Şu sıralar canımı sıkan bir şey var."

"Ne oldu?"

"Ya Evran'ı bilirsin, bizim yanımızda hiç telefonla ilgilenmez, bütün ilgisi bizim üzerimizde olur. Bir iki haftadır gözü sürekli telefonda, geçen yanımızdan ayrılıp telefonla konuşmaya gitti mesela, hiç Evranlık bir hareket değildi."

"O ve telefonun başından ayrılmamak... İnanasım gelmiyor."

"Ben de inanamamıştım. Sanırım bir kızla konuşuyor, kim olduğunu o kadar merak ediyorum ki İrem! Bu kız kim ve Evran'ı bu hale nasıl düşürdü? Bir iki haftadır o kadar mutlu ki anlatamam... İçten içe kıskanıyorum."

"Yani ben Evran'ın yanında hiç kız görmedim şu zamana kadar, sen gördün mü?"

"Ben de görmedim, her şeyin bir ilki varmış demek ki... Kolay pes etmeyeceğim! Uzun zamandır onu istiyorum."

Kulaklarıma inanamıyordum. Dudaklarımda ufak bir gülümseme belirlerken kahkaha atmamak için zor duruyordum.

Kafam çok karışıktı, ne düşünceğimi bile bilmiyordum. Midem bulanmaya başladığında Yiğit'e döndüm.

"Lavaboya gidip geleceğim."

"İyi misin?" Başımı sallayıp masadan kalktım ve tahminlerim doğrultusunda lavaboyu buldum. İçeri girip kapıyı kapattıktan sonra ellerimi musluğun kenarlarına koyarak bakışlarımı aynaya çevirdim.

Kendimi izlerken duyduklarımı sindirmeye çalışıyordum.

Korkuyordum. Her ne kadar itiraf etmek istemesem de Didem'le Evran'ın sevgili olmasından korkuyordum. Eğer olurlarsa Evran'la benim arkadaşlığım bozulacaktı. Didem'in beni sevmeyeceğini biliyordum. Şimdiden kıskanıyordu! Sevgili olsalar kim bilir neler yapacaktı...

Evran'ın yaptıklarına oldukça şaşırmıştım. Telefona gömülen biri değilmiş meğersem, oysa bana sürekli mesaj atıyordu! Şu birkaç haftada çok mutlu geziyormuş, kalbim bu düşünceyle deli gibi hızlanırken titrek bir nefes aldım.

Yanında hiç kız görmemişlerdi, bu beni çok şaşırtmıştı. Çünkü Evran çok yakışıklı bir adamdı, eminim çevresinde bir sürü güzel kız vardı.

Boğazıma yumru oturduğunda kıskandığımı hissettim. Bana neler oluyordu böyle? Kıskanma Nil... O senin hiçbir şeyin değil!

Kapının açılmasıyla düşüncelerime son verip soğuk suyla yüzümü yıkadım. Başımı kaldırdığımda aynadaki yansımadan Didem'i görmüştüm. İstemsizce nefesimi tutarken kısa bir anlığına göz göze geldik.

Beni tanıma ihtimali yoktu, rahat olmalıydım. Didem beni umursamadan tam yanımdaki aynanın önünde durdu ve makyajını tazelemeye başladı.

Kabul etmeliyim, oldukça güzel ve seksi bir kızdı. Kendine güveni tam olan, üstüne giydiği her şeyi kaldırabilecek fizikte biriydi. Siyah saçlarını eliyle düzeltti ve sırtını musluğa dayayarak telefonunu çıkardı. Ona yan gözle bakmayı kestim ve aynadaki yansımamla ilgilendim.