GECE GÜNEŞİ | TATLI BİR SARHOŞ

4.9K 293 39
                                    

Ona olan bakışım değişmez, aksine daha çok bağlanırım...

Çok anlayışlı bir adamdı Evran, ne olursa olsun sevdiğinin arkasında duracak biriydi. Peki benim kalbim neden bu kadar hızlı atıyordu?


Yatağımda bir o tarafa bir bu tarafa dönüp duruyordum. Gözüme uyku girmiyordu. Saat gece yarısını geçmişti, Evran uyumuştu ve ben saatlerdir yatakta dönüyordum.

Aklımdan çıkmıyordu dedikleri. Çok etkilenmiştim istemsizce... Ona güveniyordum, söylediğimde beni üzecek bir şey yapmayacağını biliyordum.

Söyleyecektim.

Daha fazla uzatmadan ona söyleyecektim.

Mesajla değil de yüz yüze söylemek istiyordum. Onu görme düşüncesi bile kalbimi bu denli hızlandırırken bunu nasıl yapacaktım bilmiyordum.

Gözlerimi kapatıp Evranla ilk buluşmamızı düşledim. Nasıl olacaktı? Beni gördüğünde ne yapacaktı? Sarılacak mıydık? Kalbim bu düşünceyle yumuşacık olurken yastığıma biraz daha sarıldım.

Gülüşü, gözleri, ve yüzü aklımdan çıkmıyordu. Gözlerimi her kapattığımda onu görüyordum. Titrek bir nefes alıp yüzümden silinmeyen gülümsemeyle yüzümü yastığa bastırdım. Mutlu hissediyordum. Kaç senedir olmadığı kadar mutluydum...


Gözlerimi açtığımda yine Evran'ı düşünerek gülümseyerek esnedim, uyanır uyanmaz o belirmişti aklımda. Bugün pazardı, annem aşağıda kahvaltı hazırlıyordu muhtemelen, sesleri geliyordu. Telefonumu elime aldığımda her zamanki gibi Evran'dan mesaj vardı.

"Günaydın, ne çok uyumuşum bugün! Antrenmanım yok, daha mutlu olamazdım" 12.34

"Dışarı çıkacağım hava çok güzel." 13.01

*Fotoğraf* 13.02

Bana her fotoğraf attığında yüreğim ağzıma geliyordu. Yere oturmuştu, aynadan çektiği bir fotoğraftı. Boyu oldukça uzun görünüyordu ve iri bir adamdı. Uzun, ince elinin üstünde ki damarları gördüğümde titrek bir nefes aldım. Her şeyi bu kadar güzel olmak zorunda mıydı? Hayır Nil... Kendine bunu yapmamalısın.

Kendime gelip klavyeye bastım.

"Günaydın, ben de bugün erken kalktım. Benim için erken yani..." 13.23

Doğruydu! 2-3 den önce gözümü açmazdım normalde... Evran anında çevrimiçi olduğunda gülümseyerek yataktan kalktım ve banyoya gidip yüzümü yıkadım.

"Vay canına, uykucu bu saatte uyanır mıydı?"

Kıkırdayarak merdivenlerden aşağı indim.

"O kadar uykucu değilim ben."

"Tabi... Arkadaşlarla tekneyle açıldık, denize gireceğim şimdi."

Burukça gülümsedim, hep hayalim olan bir şeyi yapmak üzereydi...

"Dikkatli ol."

"Olurum, sen merak etme :)"

Gülümseyip telefonumu masaya bıraktım. Annemle babamla göz göze geldiğimde hemen gülüşümü sildim.

"Neye gülüyorsun sen?" Dedi annem.

"Hiç, sosyal medyada komik bir şeye denk geldim de." Havadan sudan sohbet ederek kahvaltımızı yaptık.

Odama çıkıp yatağa yattım ve yarıda kaldığım kitabımı aldım. Evran denizdeydi, muhtemelen Didem dediği kız da oradaydı. Kıskanmayacaktım, buna hakkım yoktu.


GECE GÜNEŞİDonde viven las historias. Descúbrelo ahora