Gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm şey Evran'ın yüzüydü. Uyanalı bir saniye olmasına rağmen onu görür görmez hemen kalp atışım hızlanmıştı.
Güne böyle başlamak... Fazla güzeldi.
Yanağı yastığa dayalıydı bu yüzden dudağı büzüşmüştü. Bir elini belime atmıştı ve çok huzurlu görünüyordu.
Saate baktığımda bire geliyor olduğunu fark ettim. Evran'ın bu kadar uyuması mucizeydi. Gerçi dün çok geç yatmıştık, normaldi.
Yanağımı yastığa sürterek onu izlemeye devam ettim. O beni görmediği için rahatlıkla izliyordum. Titrek bir nefes aldım, bu adamın beni sevdiği düşüncesi kalbimi deli gibi hızlandırıyordu.
Evran beni seviyordu.
Şu bir ayda ne kadar çok şey değişmişti öyle? Düşündükçe şaşırıyordum, bazen bir rüyada olduğumu bile düşünüyordum.
Evran sayesindeydi. Her şeyin başlangıcı olmuştu o benim için...
Biçimli dudaklarını birbirine bastırıp kaşlarını çattı, uyanıyordu. Elini yüzüne götürüp sıvazladı ve dudaklarını ıslattı. Daha sonra yavaşça gözlerini açtı, bakışları anında beni bulurken dudaklarında ufak bir gülümseme belirdi.
"Günaydın güzelim." Yeni uyandığı için sesi daha kalındı. Gülümseyerek yanağına öpücük kondurdum.
"Günaydın."
"Gelsene." Kollarını açtığında beklemeden kollarına girdim. Çenemi göğüsüne yaslayıp huzurla gözlerimi kapattım. Onun kokusuyla uyumuş, onun kokusuyla uyanmıştım.
"Hmm, en güzel sabahım bu oldu." Diye mırıldandığında kıkırdadım. Benim de şüphesiz en güzel sabahım bu olmuştu.
Aşağıdan sesler geliyordu, sanırım Nehir kahvaltı hazırlıyordu. Ev sahibi olarak kalkıp kahvaltıyı hazırlamam gerektiğini biliyordum ama şu an Evran'ın kollarından hiç çıkmak istemiyordum.
"Bu akşam bize geleceksin, unutma." Aklıma ailesiyle tanışacağım gelince heyecanla ona baktım.
"Evran... Daha sonra olsa?"
"Hayır, bugün." Neden bu kadar ısrarcıydı? Ailesiyle tanışsam ne olacaktı ki?
"Pekala..." Diye mırıldanıp başımı tekrar boynuna yasladım. Evran saçlarımla oynarken ben ne giyeceğimi düşünüyordum. Kapı tıklatıldığında gözlerim irileşti.
"Eyvah, basıldık!" Telaşla konuşup geri çekildiğimde Evran küçük bir kahkaha atmıştı. Onu umursamayıp ayağa kalktım ve kapıyı açtım, Yiğit gelmişti.
"Günaydın, kahvaltı hazırladım hadi gelin." Dedi gülümseyerek. Başımı salladığımda göz kırpıp gitti. Evran yatakta oturur pozisyona geçmiş, tişörtünü giyiyordu. Üstüme baktım, değiştirmeme gerek yoktu.
Lavaboya gidip yüzümü yıkadım ve saçlarımı topladım. Aşağıdan bizimkilerin sesleri geliyordu, çok keyifli bir sohbet ettikleri belliydi. Ben çıkınca Evran yanağımdan makas alarak lavaboya girdi.
Yüzümde ki silinmeyen gülümsemeyle merdivenlerden zıplayarak indim, çok keyifliydim.
"Günaydın!" Diye sevinçle konuşup sandalyeye oturdum.
"Günaydın." Dedi Nehir morali bozuk bir şekilde. Volkan ve Yiğit sırıtarak Nehir'e bakarken Nehir'in kaşları çatıktı.
"Ne oldu?" Dedim anlamayarak.
"Ya bunlar sümük olayı yüzünden benimle dalga geçiyor!" Küçük bir kahkaha atıp ağzıma patates attım.
"Ölene kadar dalga geçeceğim seninle" Dedi Volkan gülerek ve masaya oturdu.
YOU ARE READING
GECE GÜNEŞİ
ChickLit'Bana, senin güneşe olan aşkın kadar gerçeğim demişti. Buradaydı işte, bana bakıyordu. Benim güneşe olan aşkım kadar gerçekti.' 'Hepimiz birer rengiz ve biz beraber gökkuşağına bile meydan okuyoruz.' Gece Güneşi & Kış Güneşi Yarı Texting. Başlama Ta...
