GECE GÜNEŞİ

KIŞ GÜNEŞİ | PINAR

Sınır 200 yorum aşk bebekler <3

Sinirden kendimi parçalayacaktım.

Evran sahneye çıkmıştı, elektrogitarını takmıştı ve şarkı söyleyecekti. Önünde büyük bir kalabalık vardı. En önemlisi ise sarıldığı kız da o kalabalığın en önündeydi.

Sinirden dolan gözlerimi kırpıştırıp biramdan büyük bir yudum aldım. Evran'ın kıza sarılmasından sonrasını hatırlayamıyordum. Dünyam dönmeyi bırakmıştı.

Bu kız kimdi ve Evran neden ona bu kadar güzel gülümsemişti?

Kalbim deli gibi atıyor, ellerim titriyordu. Kırgındım, öfkeliydim ve hayal kırıklığına uğramıştım.

Her şey bu kadar kolay mıydı? Bir kavgada kendini kızların kollarına atacak kadar mıydı!

Yanımıza Yiğit geldiğinde ona bakmadım. Evet, Yiğit'e de sinirliydim. Biz çok yakın arkadaştık ve Evran'ın bunu yapmasına göz yumuyordu. Nehir de benimle aynı düşünüyor olacak ki sırtını dönüp alkolünü yudumlamaya devam etti.

"Nil, Nehir? Gelsenize yanımıza?" Dedi Yiğit her şeyden bihaber görünerek. Terden ıslanmış alnını silerek kırmızı yanaklarına elini bastırdı. Soğuk beş bira sipariş verdiğinde alaylı bir şekilde güldüm, beşinci bira o kız içindi tabiki!

"Biz iyiyiz böyle," dedi Nehir sinirle. Akın ve Sarp gitmişti ve biz tıpkı baştaki gibi Nehirle oturmuş onları izliyorduk.

"Nil?" Yiğit umutla bana bakarken onu duymazdan geldim.

"Şu kız kim?" Dedi Nehir. Gözlerim irileşirken ilgilenmemişçesine yana döndüm.

"Evran'ın çocukluk arkadaşıymış. Aslında bakarsan sanırım Evran'a senelerdir platonik. Neyse kaçtım ben, hadi baybay!"

Yiğit gittiğinde afallamışçasına Nehir'e döndüm. Nehir de irileşmiş gözleriyle bana bakıyordu.

"Şaka gibi, şaka! İnanamıyorum. Bu kız nereden çıktı şimdi? Zaten Yiğit ve Volkan da bizi sattı!" Dedi Nehir birasını sertçe masaya bırakarak.

Gerçekten, durum böyleydi. Evranla Umut'a bir şekilde tamam diyebiliyordum ama Volkan'ın, özellikle de Yiğit'in böyle yapması beni kırmıştı.

"Evran'ı seviyormuş..." dedim tekrar ederek. Beynim bunu idrak edemiyordu. O kız Evran'ı seviyordu ve Evran ona sarılmıştı.

"Öyleymiş,"

"Nehir, gitmek istiyorum." Dedim ağlamaklı bir sesle. Nehir kolumu tutup hırsla başını iki yana salladı.

"Hayır Nil, gitmeyeceğiz!" Biramdan bir yudum daha alıp arkamı döndüm ve sırtımı bara yasladım. Evran hafifçe gülümseyerek kalabalığa bir göz attı. Bakışları o kızda durduğunda gülümsemesi büyüdü ve göz kırptı.

"Nehir..." dedim sessizce. "Nehir karşımda o, ve başka bir kı-"

"Nil, yapma. Eminim ki bir açıklaması vardır." Nehir'i bile duyamıyordum. Kalbim o kadar acıyordu ki hayatımda daha önce hiç böyle hissetmemiştim.

Sevdiğim adam başkasına gülümsüyordu.

Evran, onu seven bir kıza gülümsüyordu.

Elim uzun sürenin sonunda ilk defa elimin üstüne giderken geri çekmeye çalışmadım. Duygu yoğunluğumu elimin üstünden çıkartıp hafiflemeye çalışıyordum.

Tırnaklarımı acımasızca elimin üstüne geçirirken dönen başımı salladım. Derin bir nefes aldıktan sonra tekrar sahneye baktım, bateristin yerine Umut geçtiğinde kalabalıktan büyük bir alkış koptu.