'Bana, senin güneşe olan aşkın kadar gerçeğim demişti.
Buradaydı işte, bana bakıyordu.
Benim güneşe olan aşkım kadar gerçekti.'
'Hepimiz birer rengiz ve biz beraber gökkuşağına bile meydan okuyoruz.'
Gece Güneşi & Kış Güneşi
Yarı Texting.
Başlama Ta...
Biraz geciktim farkındayım, yılbaşına kadar pek müsait olamadım, tıpkı yılbaşından sonra müsait olamayacağım gibi... Final haftam ve buraya uğrayabileceğimi pek sanmıyorum. Final haftasından sonra bir aylık boşluğum var, o zaman bol bol görüşeceğiz ama :)))
Finali de o boşlukta yapacağız gibi duruyor...
Çok beklettiğim için sınır koymuyorum ama yorum yapın ayol.
İnstagram| Sonanurr (Takip edene pamuk şeker alıyorum skdmsld)
İyi okumalar pamuk şekerler! Satır aralarında buluşmak dileğiyle.. Medya Volkan bu arada.
Bölüme başlamadan önce bunu göstermem gerek;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yiğitinharikabuluşuolanyeşiltırtıl şsödşsödşs Shopun yaratıcılığı ve güzelliği için Yaren'e sevgiler aldmspsl
Edit yaparsanız bana instagramdan atın, ağlıyorum görünce :')
Nehirle birlikte koltuklara kurulmuş, kollarımız göğüsümüzde birleşmiş bir şekilde karşımızdaki dört kurbana bakıyorduk. Sessizce yan yana koltuğa dizilmişler, kaderlerini bekliyorlardı.
Kararsız gözlerle her birine bakarken bilmem dercesine omuz silktim ve Nehir'in kulağına eğilip fısıldadım; "İyi de Nehir, benim aklıma hiç acımasız şeyler gelmiyor ki?" Nehir göz devirip bu işi bana bırak dercesine kendini gösterdi.
"Öncelikle Yiğit, sana çok sinirliyim. Bu yüzden en kötü görevi sana veriyorum. Bahçeden solucan toplayacaksın." Kaşlarım çatılırken bakışlarım Yiğit'e döndü. İrileşmiş gözleriyle Nehir'e bakıyordu.
"Solucan mı? İyi de neden?"
"Bir düşüneyim..." dedi Nehir. "Canım öyle istedi."
"Tırtıl olsaydı bari... Belki yeni bir tür daha keşfederdim," serzenişleriyle salondan çıkarken şaşkınca ona bakıyordum. Bunu nasıl kabul edebilmişti? Sanırım suçlu olduğunun o da farkındaydı.
Nehir herkese acımasız görevler verirken sessizce koltuğuma gömülmüştüm. Onları izlemek pekala eğlenceli olacaktı ama bir yandan da kıyamıyordum. İçim iyi ve kötü olarak ayrılmış gibiydi. Bir yanım hak ettiklerini söylerken diğer yanım yazık diyordu.
