After 3 - Greek Translation

Κεφάλαιο 218

Το πρωινό φως εισβάλλει μέσα στο υπνοδωμάτιο. Τα μάτια μου μετακινούνται από το μπαλκόνι και επικεντρώνονται στο στομάχι μου, όπου τα χέρια του Χάρρυ είναι τυλιγμένα. Τα χείλια του Χάρρυ είναι ελαφρώς χωρισμένα, ένα σχεδόν αθόρυβο ροχαλητό προέρχεται από ανάμεσα τους.Δεν ξέρω αν πρέπει να τον σπρώξω από επάνω μου ή να βουρτσίσω τα μαλλιά του προς τα πίσω και να πιέσω τα χείλη μου στο μέτωπο του. 

Είμαι θυμωμένη, τόσο θυμωμένη με τον Χάρρυ, για τα πάντα που συνέβησαν εχθές το βράδυ.Είχε το θράσος να εμφανιστεί στην καμπίνα τα ξημερώματα και να βρωμάει η ανάσα του αλκοόλ. Ακόμα πιο μπερδεμένα πράγματα. Μετά ένα κορίτσι, που ισχυρίζεται ότι μοιάζει με εμένα, που περνάει αμέτρητες ώρες μαζί της. Είπε ότι μιλούσαν, δεν είναι ότι δεν τον πιστεύω ότι μόνο μιλούσαν, είναι ότι ο Χάρρυ αρνήθηκε να συζητήσουμε για το θέμα με το Σιάτλ ή κάτι που σχετίζεται με το Σιάτλ μαζί μου, αλλά φαίνεται ότι είναι είναι ικανός να μιλάει μαζί της.Δεν ξέρω τι να σκεφτώ, και είναι γελοίο να σκέφτομαι όλες τις ηλίθιες φορές. Υπάρχει ένα πρόβλημα πάντα που πρέπει να λύσουμε, ένας καυγάς να αντιμετωπίσουμε, και έχω κουραστεί. 

Κουρασμένη από όλα. Αγαπώ τον Χάρρυ περισσότερο από το κανονικό αλλά δεν ξέρω για πόσο ακόμη θα μπορώ να το κάνω αυτό. Δεν μπορώ να ανησυχώ για το αν θα έρχεται κάθε μέρα μεθυσμένος όταν θα έχουμε κάποιο πρόβλημα. Θέλω να του φωνάξω, να πετάξω ένα μαξιλάρι στο πρόσωπο του, και να του πω πόσο μεγάλος κόπανος είναι, αλλά τελικά αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι το να μαλώνεις με κάποιον για το ίδιο θέμα τόσες πολλές φορές καταντάει βαρετό.Δεν γνωρίζω τι να κάνω με αυτόν που δεν με ακολουθεί στο Σιάτλ αλλά το γεγονός ότι ξαπλώνει σε αυτό το κρεβάτι δεν με βοηθάει και πολύ. 

 Βγάζω το χέρι του Χάρρυ από γύρω μου και σηκώνομαι, τοποθετώντας ένα μαξιλάρι στην θέση μου. Ξεφεύγει ένα βογκητό από τα χείλη του αλλά ευτυχώς δεν ξυπνάει. Αρπάζω το κινητό μου από το κομοδίνο και προσεχτικά ανοίγω την μπαλκονόπορτα, ανοίγει με έναν σιγανό θόρυβο και βγαίνω κλείνοντας την ξανά πίσω μου. 

Ο αέρας είναι πολύ δροσερός από ότι εχθές, αφού είναι μόνο εφτά το πρωί.Με το κινητό στο χέρι μου αρχίζω να σκέφτομαι την τοποθεσία που θα μετακομίσω στο Σιάτλ, όπου σε αυτό το σημείο είναι ανύπαρκτη. Η μεταφορά μου στο Σιάτλ γίνεται όλο και πιο ταλαίπωρη από ότι προσδοκώ, όπως τώρα για παράδειγμα, μοιάζει περισσότερο ταλαίπωρη από ότι αξίζει. Κατσαδιάζω τον εαυτό μου σε αυτή την σκέψη. Είναι ακριβώς αυτό που θέλει να πετύχει ο Χάρρυ, προσπαθεί να κάνει πιο δύσκολη την μετακόμιση μου από ότι πίστευα ότι θα ήταν, πιστεύοντας ότι θα τα παρατήσω και θα μείνω μαζί του. Καλά...αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.