After 3 - Greek Translation

Κεφάλαιο 248

Harry's POV

Τα κουτιά από τα ράφια πέφτουν στο πάτωμα. Η γροθιά μου συγκρούεται με το μεταλλικό τοίχο ξανά, αφήνοντας έναν κόκκινο λεκέ επάνω. Το γνωστό τσίμπημα στις αρθρώσεις μου, μόνο αυξάνει την αδρεναλίνη μου, πιέζοντας παραπάνω τον θυμό μου. Είναι απλά καθησυχαστικό, να ξεσπάω τον θυμό έτσι όπως συνήθιζα κάποτε. Δεν μπορώ να σταματήσω τον εαυτό μου, δεν σκέφτομαι τις πράξεις μου. Συγκεντρώνομαι μόνο στον θυμό μου, τον αφήνω να κάνει ότι στο καλό θέλει.!

''Τι στο καλό κάνεις! Βοήθεια, κάποιος να έρθει εδώ!'' Η γυναίκα τσιρίζει. Όταν γυρνάω και συναντώ το πρόσωπο της, φεύγει κάποια βήματα πίσω, πίσω στον διάδρομο. Τα μάτια της είναι χαμηλά και φοβισμένα και προσπαθεί να προστατεύσει το μικρό ξανθό κοριτσάκι και το τραβάει στα χέρια της.

Τα γαλανά μάτια του κοριτσιού συναντούν τα δικά μου και δεν μπορώ να κοιτάξω μακριά. Η αθωότητα των ματιών της με βγάζει από τον θυμό μου. Παίρνω τα μάτια μου από τα δικά της και κοιτάζω το χάλι που έχω δημιουργήσει στον διάδρομο. Απογοήτευση με καταβάλει για το γεγονός ότι έχω καταστρέψει το μισό Target. Εάν οι μπάτσοι έρθουν όταν είμαι εδώ μέσα ακόμη, την έβαψα. Με ένα ακόμη βλέμμα στο μικρό κορίτσι, με το λουλουδάτο φουστάνι και τα γυαλιστερά παπούτσια, φεύγω από τον διάδρομο και έξω από το μαγαζί. Αγνοώντας το χάος που επικρατεί εκεί μέσα.

Δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά. Τίποτα έχει λογική. Η Τέσσα δεν πήδηξε τον Ζέιν. Όχι, δεν το έκανε. Θα το ήξερα εάν το είχε κάνει. Κάποιος θα μου το είχε πει. Αυτή θα μου το είχε πει. Ο αέρας του Μαρτίου είναι ανελέητος καθώς χτυπά το δέρμα μου. Εστιάζω την προσοχή μου στο αυτοκίνητο μου που είναι παρκαρισμένο λίγο πιο πέρα, και είμαι ευχαριστημένος που φαίνεται μέσα στο σκοτάδι.

''Γαμώτο!'' Ουρλιάζω όταν βλέπω το αυτοκίνητο. Η μπότα μου συγκρούεται με ένα μεταλλικό κουβά και κάνει έναν δυνατό θόρυβο. ''Έχει πάει μόνο μαζί μου!'' Φωνάζω δυνατά.

Γυρνάω το κλειδί στην κλειδαριά όταν δύο περιπολικά εμφανίζονται στον δρόμο, με φώτα ανοιχτά και οι σειρήνες να ακούγονται δυνατά. Σιγά σιγά φεύγω μέσα από το πάρκινγκ, προσπαθώντας να μην γίνω αντιληπτός, και βλέπω καθώς οι μπάτσοι μπαίνουν μέσα στο κατάστημα γρήγορα λες και θα πιάσουν κάποιον δολοφόνο.

Καθώς βγαίνω από το πάρκινγκ, ανακούφιση με καταβάλει, εάν είχα συλληφθεί τώρα στο Target, η Τέσσα δεν θα μου το συγχωρούσε ποτέ. Η Τέσσα..και ο Ζέιν. Ξέρω καλύτερα ότι δεν πρέπει να πιστεύω της μαλακίες της Στεφ για την Τέσσα, ότι τον πήδηξε. Ξέρω ότι δεν το έκανε. Ξέρω ότι είμαι ο μόνος άντρας που μπήκε ποτέ μέσα της, ο μόνος που την έκανε να τελειώσει. Κανείς άλλος. Ούτε αυτός Κανένας άλλος μαλάκας. Μόνο εγώ. Κουνάω το κεφάλι μου, για να φύγει η σκέψη των χεριών του επάνω στους ώμους της καθώς έμπαινε μέσα της, γαμώτο, όχι ξανά αυτό.