After 3 - Greek Translation

Κεφάλαιο 281

Tessa's POV

«Ξέρω πως είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσεις αλλά πιστεύω-» Προσφέρομαι. Είμαι πιασμένη ανάμεσα στη θέλησή μου να τον καθησυχάσω και στην ανάγκη να προστατέψω τον εαυτό μου.

«Είμαι εντάξει. Χρειάζομαι ένα ντουζ.» Ο Χάρρυ με διακόπτει. Ανασηκώνομαι, προσπαθώντας να τραβήξω την κουβέρτα μαζί μου για να καλύψω το γυμνό μου σώμα.

«Είμαι εδώ αν θέλεις να το συζητήσουμε. Ήθελα να είμαι εγώ εκείνη που θα σου το έλεγε.» Προσφέρομαι, προσπαθώντας να κρύψω το τσίμπημα στο στήθος μου που προκλήθηκε από το τράβηγμα του. Εδώ είμαι, εδώ είμαστε, σε αυτόν το ατελείωτο κύκλο ευτυχίας, σφοδρής επιθυμίας, πάθους, συντριπτικής αγάπης και πόνου. Ο πόνος φαίνεται να νικά, πάντα νικά και κουράστηκα τους τσακωμούς.

Παρακολουθώ, αναγκάζοντας τον εαυτό μου να μην με νοιάζει, καθώς φοράει το σορτς του και διασχίζει το δωμάτιο. Την στιγμή που η πόρτα κλείνει, χτυπάω τα χέρια μου στο κούτελό μου και τρίβω τους κροτάφους μου. Τι τρέχει μαζί μου και δεν φαίνεται να μπορώ να δω τίποτα άλλο εκτός από εκείνος; Γιατί ξύπνησα σήμερα το πρωί έτοιμη να αντιμετωπίσω την ζωή χωρίς εκείνον, μόνο και μόνο για να βρεθώ στο κρεβάτι του μερικές ώρες μετά;

Το μισώ που έχει αυτή τη δύναμη πάνω μου αλλά δεν μπορώ να το σταματήσω. Δεν μπορώ να τον κατηγορώ για την αδυναμία μου, αλλά εάν το έκανα θα συμφωνούσα στο ότι το κάνει δύσκολο για μένα να δω τις γραμμές ανάμεσα στο σωστό και στο λάθος. Όταν μου χαμογελάει, αυτές οι γραμμές θολώνουν και ανακατεύονται και είναι στη κυριολεξία αδύνατο να πολεμήσω την ώθηση που νιώθω όταν είμαι δίπλα του.

Με κάνει να γελάω όσο συχνά με κάνει και να κλαίω και με κάνει να νιώθω όταν εγώ είμαι πεπεισμένη πως η μοίρα μου είναι να νιώθω το απόλυτο τίποτα. Πίστευα πραγματικά πως δεν θα ένιωθα τίποτα ποτέ ξανά αλλά ο Χάρρυ με τράβηξε έξω από αυτό, άρπαξε το χέρι μου, όταν κανείς άλλος δεν νοιαζόταν αρκετά για να το κάνει, και με τράβηξε στην επιφάνεια.

Τίποτα από αυτά δεν αλλάζουν το γεγονός ότι δεν μπορούμε να είμαστε μαζί. Απλά δεν δουλεύει η σχέση μας και δεν μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου να γεμίσει με ελπίδες, μόνο και μόνο για να συνθλιφτώ όταν θα κάνει πίσω, όταν θα πάρει πίσω όλα όσα έχει εξομολογηθεί και αρνούμαι να διαλυθώ, ξανά, από το μόνο χέρι που με βοηθάει.

Εδώ είμαι, με το κεφάλι μου στα χέρια μου, σκεπτόμενη μανιωδώς τα λάθη που έκανα. Τα δικά μου λάθη, τα δικά του, των γονιών μας και τον τρόπο που τα δικά μου λάθη με τρώνε, αρνούμενα να με αφήσουν σε ησυχία.