After 3 - Greek Translation

Κεφάλαιο 276

Harry's POV

Δεν μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που παραβρέθηκα σε κηδεία. Τώρα που το καλό-σκέφτομαι δεν έχω πάει σε καμία. Όταν η μαμά της μαμάς μου πέθανε, απλά δεν ήθελα να πάω.Είχα να πάω σε πάρτι να πιω και δεν μπορούσα να το χάσω. Ποτέ δεν είχα την επιθυμία να πω το τελευταίο αντίο σε μία γυναίκα που μετά βίας ήξερα. Ένα πράγμα που ήξερα για την ηλικιωμένη γυναίκα ήταν πως δεν νοιαζόταν και πολύ  για εμένα ούτως ή άλλως.. Μετά βίας άντεχε την μαμά μου οπότε γιατί να περνάω τον χρόνο μου με το να κάθομαι σε ένα στασίδι και να προσποιούμαι πως είμαι αναστατωμένος για ένα θάνατο που στην πραγματικότητα δεν με επηρέασε καθόλου;

Ωστόσο, μετά από τόσα χρόνια κάθομαι εδώ στο πίσω μέρος μιας μικρής εκκλησίας, θρηνώντας τον θάνατο του πατέρα της Τέσσα. Η Τέσσα, η Κάρολ, ο Ζέιν και από ότι φαίνεται η μισή εκκλησία κάθεται στο μπροστινό μέρος. Μόνο εγώ και μία ηλικιωμένη γυναίκα,που είμαι σίγουρος ότι δεν ξέρει που βρίσκεται, καθόμαστε στο μοναχικό στασίδι πίσω στον τοίχο. Ο Ζέιν κάθεται στην μία μεριά της Τέσσα και η μητέρα της στην άλλη.

Δεν μετανιώνω που τον πήρα τηλέφωνο, βασικά το μετανιώνω, αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω την λίγη ζωντάνια που απέκτησε η Τέσσα από τότε που ήρθε. Ακόμη δεν μοιάζει σαν την Τέσσα μου, αλλά είναι κοντά και αν αυτός ο ηλίθιος είναι το κλειδί στο φως,τότε χαλάλι.

Έχω κάνει πολλά ηλίθια πράγματα στην ζωή μου, πολλά. Το ξέρω αυτό και η Τέσσα το ξέρει,όλοι μέσα σε αυτήν την εκκλησία πιθανών να το ξέρουν, αλλά θα κάνω το σωστό με την Τέσσα. Δεν δίνω δεκάρα για τον αν θα αλλάξω πράγματα από το παρελθόν μου ή το παρόν μου, με νοιάζει μόνο να διορθώσω αυτό που έσπασε μαζί της.

Την κατέστρεψα, λέει πως δεν μπορεί να με διορθώσει, πως ποτέ δεν θα είναι σε θέση να το κάνει, αλλά η ζημιά μου δεν προκλήθηκε από εκείνη. Εκείνη με γιάτρεψε και καθώς εκείνη με γιάτρευε, εγώ διέλυα την όμορφη ψυχή της σε πολλά κομμάτια.Ουσιαστικά, εγώ μόνο την κατέστρεψα, κατέστρεψα το υπέροχο πνεύμα της, καθώς εγώ με τον πιο εγωιστικό τρόπο κολλούσα τα σπασμένα κομμάτια μου. Το πιο ηλίθιο σημείο αυτής της σφαγής είναι πως ούτε καν συνειδητοποιούσα πόσο την πλήγωνα,πόσο από το φως της έσβηνα, Το ήξερα, το ήξερα από την αρχή αλλά δεν είχε σημασία, είχε μόνο σημασία όταν επιτέλους το κατάλαβα. Όταν με αρνήθηκε, μια και για πάντα, τότε το κατάλαβα. Με χτύπησε σαν ένα ηλίθιο φορτηγό και δεν μπορούσα να κουνηθώ για να φύγω από εκεί ακόμη και αν προσπάθησα.