After 3 - Greek Translation

Κεφάλαιο 219

Harry's POV

«Λοιπόν αυτό δεν είναι αρκετό για εξήγηση. Εγώ φεύγω και ξέρεις τι; Δεν θέλω να έρθεις μαζί μου πια.» Μου λέει.

«Τι;»

«Δεν θέλω να έρθεις.» Σηκώνεται από τη καρέκλα και η καρδιά μου αρχίζει να χτυπά πιο γρήγορα. «Προσπάθησες να μου το καταστρέψεις, αυτό ήταν το όνειρό μου από όταν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου και προσπάθησες να μου το καταστρέψεις. Μετέτρεψες κάτι για το οποίο θα έπρεπε να ανυπομονώ σε κάτι που ίσα που μπορώ να αντέξω. Θα έπρεπε να είμαι ενθουσιασμένη και έτοιμη να φύγω, αλλά αντί γι αυτό εσύ βεβαιώθηκες πως δεν θα έχω μέρος να μείνω και καθόλου υποστήριξη. Οπότε όχι, δεν θέλω να έρθεις.»

Ποια στο καλό νομίζει ότι είναι; Πιστεύει πως επειδή δεν θέλω να πάω στο Σιάτλ μαζί της μπορεί να μου λέει αυτές τις βλακείες; Δεν με θέλει να πάω; Ο θυμός μου αυξάνεται και βάζω τα δυνατά μου να τον καταπιώ.

«Δεν θέλω να έρθεις.»

Δεν μπορώ να το ελέγξω, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να τον σταματήσω από το να εκραγεί.

«Εσύ...» Μπορώ να δω μοναχά κόκκινο καθώς βηματίζω στο κατάστρωμα. «Εσύ... εσύ ξέρεις τι Τέσσα; Κανένας δεν δίνει δεκάρα για το Σιάτλ εκτός από, ποιος στο καλό σχεδιάζει να μετακομίσει στο Σιάτλ από την ανόητη Ουάσινγκτον, τους πραγματικά φιλόδοξους.»Λέω μέσα από τα δόντια μου. «Και σε περίπτωση που το ξέχασες εγώ είμαι ο μόνος λόγος που είχες την ευκαιρία να δοκιμάσεις εξαρχής. Πιστεύεις πως υπάρχει άλλος που πληρώνεται σε μια ηλίθια πρακτική ενώ βρίσκεται στο πρώτο έτος του Πανεπιστημίου; Γαμώτο όχι! Οι περισσότεροι ζορίζονται να βρουν μια πρακτική επί πληρωμής ακόμη και αφού αποφοιτήσουν οπότε θα έπρεπε να φιλάς τα πόδια που σου έδωσα αυτήν την ανόητη δουλειά, μικρή αχάριστη.» Διακόπτομαι από αυτή καθώς κάνει ένα βήμα προς τα εμένα και σηκώνει το χέρι της.

Πιάνω τον καρπό της λίγο πριν με χαστουκίσει. Αυτή είναι που με ξεκάλεσε από το Σιάτλ και αυτή προσπαθεί να με χτυπήσει; Δεν το νομίζω.

«Μην.» Ανασαίνω, μόλις μερικά εκατοστά μακριά από το πρόσωπο της. Η αναπνοή μου είναι ακανόνιστη, ίσα που μπορώ να την ελέγξω, καθώς κατεβάζω το χέρι της.

Τα μάτια της είναι ορθάνοιχτα, οι ίριδα της έτοιμη να βγει, και εγώ απομακρύνομαι από αυτή και πηγαίνω βιαστικά στο υπνοδωμάτιο, στον κάτω όροφο, όσο πιο μακριά από αυτή τη βλακεία μπορώ. Είναι πολύ νωρίς γι αυτό το χάος. Οδηγώ τον εαυτό μου στο μικρό καφενείο της πόλης, ο καφές έχει γεύση πίσσα και το κέικ είναι ακόμη χειρότερο. Μισό αυτήν την ηλίθια μικρή πόλη και δεν έχει απολύτως τίποτα να κάνω. Τώρα το έχω ήδη κάνει, δεν με θέλει καν να πάω μαζί της. Όχι ότι ήθελα ή είχα σκοπό να πάω αλλά τώρα έχει ακυρώσει την προσφορά της και νιώθω πως το εννοεί. Ανοίγω τρία σακουλάκια ζάχαρης με τη μία και τα ρίχνω στον αηδιαστικό καφέ, ανακατεύοντας με ένα πλαστικό κουτάλι.