Κεφάλαιο 223

7.1K 181 25
                                    

Tessa's POV

''Πρέπει να έχει σίγουρα 10 βαθμούς Κελσίου εδώ πέρα.'' Ο Ρόμπερτ λέει σε εμένα καθώς ανοίγει την πόρτα του εστιατορίου. Κρύος αέρας με διαπερνάει και καλύπτω τα μπράτσα μου με τα δάχτυλα μου για να παραμείνω ζεστή. ''Δεν έχω καμιά ζακέτα να σου προσφέρω, δεν ήξερα ότι θα είχε τόσο κρύο. Θα μπορούσα να σε πάω πίσω εάν δεν είχα πιει τόσο πολύ. Δεν είμαι πολύ κύριος απόψε..''

''Είναι εντάξει, αλήθεια.'' Χαμογελάω. '' Είμαι πολύ μεθυσμένη οπότε με κρατάει ζεστή, δεν αισθάνομαι τίποτα.'' Χαχανίζω και τον ακολουθώ στο πεζοδρόμιο δίπλα από το μαγαζί. ''Παρόλα αυτά, θα έπρεπε να είχα φορέσει άλλα παπούτσια.''

''Θέλεις να τα ανταλλάξουμε;'' Αστειεύεται. Τον χτυπάω ελαφρά στον ώμο και κοκκινίζει εκατοστή φορά από εχθές το βράδυ.

''Τα παπούτσια σου φαίνονται πιο άνετα από τις μπότες του Χάρρυ,είναι τόσο βαριές και πάντα τις αφήνει στην πόρτα έτσι εγώ... δεν με νοιάζει.'' Κουνάω το κεφάλι μου πίσω για να σταματήσω τον εαυτό μου να μιλάει για τον Χάρρυ και τα μποτάκια του.

''Είμαι ύπουλο αγόρι.''

''Κι εγώ, εντάξει όχι αγόρι.'' Γελάω. Το κεφάλι μου κολυμπάει μέσα στο κρασί και το στόμα μου θέλει να βγάλει όλα αυτά που έχω πιει, παράλογο σε όλα.

''Ξέρεις ποιος είναι ο δρόμος για τις καμπίνες;''

''Ποιες καμπίνες; Ολόκληρη η πόλη είναι γεμάτη με καμπίνες.'' Με κρατάει σταθερή ενώ προχωρώ σε ένα χώρο στάθμευσης.

''Aμ... είναι ένας δρόμος με μια μικρή πινακίδα και έχει γύρω στις τρεις με τέσσερις καμπίνες, και έναν ακόμη δρόμο;'' Προσπαθώ να θυμηθώ τον δρόμο από το εστιατόριο προς την καμπίνα αλλά δεν θυμάμαι και πολλά.

''Αυτό δεν με βοηθάει και πολύ'' Γελάει ελαφρώς ''Αλλά μπορούμε να προχωρήσουμε μέχρι να το βρούμε;''

''Εντάξει αλλά εάν δεν μπορέσουμε να το βρούμε μέσα σε 20 λεπτά, θα πάω σε ένα ξενοδοχείο.'' Βογκάω, τα πόδια μου τρέμουν και φοβάμαι την συζήτηση που θα έχω με τον Χάρρυ όταν επιτέλους φτάσω. Ειδικά όταν μάθει πως τα έπινα με τον Ρόμπερτ.

''Έχεις τρελαθεί ποτέ από άτομα που σου λένε συνεχώς τι να κάνεις;'' Γυρνάω να τον κοιτάξω καθώς προχωράμε μέσα στο σκοτάδι.

''Κανένας δεν το έχει επιχειρήσει, αλλά εάν ναι,θα μπορούσε.''

''Είσαι τυχερός. Έχω κάποιον να μου λέει τι να κάνω, που να πάω, που να μιλάω, που να ζω, είναι πολύ εκνευριστικό.''

After 3 - Greek TranslationWhere stories live. Discover now