After 3 - Greek Translation

Κεφάλαιο 288

Harry's POV

Όσο ο Κεν αποκοιμάται στην καρέκλα δίπλα από την τηλεόραση, μπορώ πρακτικά να ακούσω στο μυαλό του να περηφανεύεται που θα με δει να περπατάω στην αποφοίτηση. Θα έχει την τιμή να βγάλει ένα ρημάδι λόγο, θα βαρεθούν οι περισσότεροι, και εγώ ανάμεσα τους, που θα νυστάζουμε, και μετά θα έχει την ευκαιρία να με δει να διασχίζω καμαρωτά στην σκηνή.

Η Τέσσα γέρνει ενάντια στο τοίχο της τραπεζαρίας. Ο μόνος λόγος που ήρθα στο σαλόνι ήταν επειδή βοηθούσα στο κομμάτι καθαριότητας μετά το φαγητό. Το λιγότερο αγαπημένο μέρος του δείπνου. Η Τέσσα κοιτάζει επίμονα την Στέισι και τον Λίαμ και τώρα γύρισε να κοιτάξει εμένα. Είναι λίγο έκπληκτη που την κοιτώ και εγώ, δεν είμαι σίγουρος γιατί. Πότε είναι που δεν την κοίταζα;

Το μπερδεμένο βλέμμα της στο πρόσωπο, με κάνει να στέκομαι όρθιος στο λεπτό και να διασχίζω το σαλόνι για να βρεθώ κοντά της.

«Τι είναι;» την ρωτώ

«Πρέπει να σου μιλήσω για κάτι.» Η Τέσσα απαντά σιωπηλά.

«Εντάξει, τι είναι;» Γέρνω το σώμα μου προς εκείνη, στριμώχνοντας την στην γωνία του τοίχου. Αναστενάζει κάτω από τα χείλη της και πλησιάζω πιο κοντά ακόμη. Λατρεύω τον τρόπο που αντιδρά σε εμένα, ακόμη και τώρα. Η Τέσσα βήχει και μετά βήχει ξανά. Σηκώνει το χέρι της για να καλύψει το στόμα της και την αφήνω για της φέρω ένα ποτήρι νερό. Η Κάρεν τριγυρίζει στην κουζίνα ως συνήθως, όσο της γεμίζω ένα ποτήρι με νερό.

«Τι συμβαίνει; Το μυαλό σου θα εκραγεί από τις σκέψεις, μπορώ να σε καταλάβω.» Την πιέζω να μιλήσει τώρα που ήπιε όλο το νερό. Μπορώ να το δω, μια σκέψη, ένα πρόβλημα, να επιπλέει στο κεφάλι της, να την κάνει νευρική και να της προκαλεί το βήχα σαν αντίδραση.

«Μπορούμε να πάμε έξω να μιλήσουμε;» Η Τέσσα ρωτά όσο με οδηγεί μέσα από την κουζίνα και έξω στην βεράντα. Πλησιάζω ευγενικά το χέρι της τυλίγοντας τα δάχτυλα μου στα δικά της και χαμογελώ όταν δεν το απομακρύνει.

«Πες μου.» Την ενθαρρύνω. Κάθεται άβολα κοντά στην πόρτα και κάθομαι κάτω στο τραπέζι. Τοποθετώ το χέρι μου στο δικό της όταν ξεκινά να πλέκει τα δάχτυλα της, μετακινώντας τα σαν μανιακή, προτού κατασταλάξει να τα βάλει πάνω στο τραπέζι.

«Ηρέμησε» Προσπαθώ να την καθησυχάσω, έστω και λίγο. Γίνομαι όλο και πιο νευρικός όσο τα λεπτά απόλυτης σιωπής γεμίζουν τον αέρα ανάμεσα μας. Δεν μου αρέσει να την βλέπω τόσο νευρική, με φρικάρει τελείως.