«Συγγνώμη που σε ξύπνησα.» ψιθυρίζω στον Λίαμ ενώ ακόμη τρίβει τα μάτια του..
«Δεν πειράζει.» ψιθυρίζει και κάθεται πίσω στο κρεβάτι.
«Ορίστε, μπορείς να πάρεις αυτό, το άλλο είναι σκληρό.» πετάει ένα μαλακό άσπρο μαξιλάρι στο στήθος μου.
«Για αυτό σ'αγαπώ, λοιπόν όχι μόνο για αυτό όμως είναι ένας από τους πολλούς λόγους.» χαμογελάω, αγκαλιάζοντας σφιχτά το μαξιλάρι και κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού.
«Επειδή σου έδωσα το καλύτερο μαξιλάρι;» μισογελάει, το χαμόγελο του είναι περισσότερο αξιολάτρευτο όταν είναι νυσταγμένο.
«Όχι, επειδή είσαι πάντα εδώ για μένα... και έχεις μαλακά μαξιλάρια.» η φωνή μου είναι τόσο αργή όταν είμαι μεθυσμένη... είναι περίεργο.
«Θα σε κυνηγήσει;» ρωτάει ήσυχα. Ο Λίαμ ξαπλώνει πίσω στο κρεβάτι και μου αφήνει αρκετό χώρο για να ξαπλώσω δίπλα του.
«Δεν νομίζω.» η στιγμή της πλάκας που ήρθε με τον Λίαμ και τα μαλακά του μαξιλάρια έχει αντικατασταθεί με τον πόνο που ήρθε με τη σκέψη του Χάρρυ και των λέξεων που ανταλλάξαμε μόλις λίγα λεπτά πριν.Ξαπλώνω στη πλευρά μου και κοιτάω πάνω στον Λίαμ.
«Θυμάσαι που είπες ότι δεν είναι χαμένη περίπτωση;» ψιθυρίζω.
«Ναι.»
«Αλήθεια το πιστεύεις αυτό;»
«Ναι, το πιστεύω.» σταματάει «Εκτός και αν έκανε κάτι άλλο..»
«Όχι, λοιπόν τίποτα καινούργιου τουλάχιστον. Εγώ απλά... δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω πια αυτό. Συνεχίζουμε να πηγαίνουμε μπρος πίσω και δεν θα έπρεπε να το κάνουμε. Κάθε φορά που νομίζω ότι κάνουμε ένα βήμα μπρος, γίνεται πάλι εκείνος ο Χάρρυ που γνώρισα έξι μήνες πριν. Με αποκαλεί σκύλα και εγωίστρια και βασικά μου λέει ότι δεν με αγαπάει και ξέρω ότι δεν τα εννοεί αυτά όμως κάθε συλλαβή με χτυπάει λίγο περισσότερο από την προηγούμενη και νομίζω ότι αρχίζω να καταλαβαίνω ότι αυτός είναι απλά ο εαυτός του. Δεν μπορεί να τον σταματήσει όμως δεν μπορεί ούτε να αλλάξει.» Ο Λίαμ με κοιτάει σκεπτικά πριν ανοίξει το στόμα του.
«Σε είπε σκύλα; Απόψε;» Γνέφω και αναστενάζει βαθιά, περνώντας το χέρι του από το πρόσωπο του.
«Και εγώ του είπα σκληρά λόγια.» με πιάνει λόξιγκας. Ο βαρύς συνδυασμός του κρασιού και του ουίσκι θα με βασανίζει αύριο, το ξέρω.
«Δεν θα έπρεπε να σε βρίζει, είναι άντρας και εσύ γυναίκα. Δεν είναι ποτέ σωστό Τέσσα, σε παρακαλώ μην τον δικαιολογείς.»
YOU ARE READING
After 3 - Greek Translation
FanfictionΗ παθιασμένη ιστορία της Τέσσα και του Χάρρυ συνεχίζεται καθώς οικογενειακά μυστικά, βαθιές προδοσίες και επαγγελματικές ευκαιρίες απειλούν να τους χωρίσουν. Συγχωρέστε τυχόν εκφραστικά ή ορθογραφικά λάθη, που συμβαίνουν λόγω βιασύνης. Η ιστορία αυτ...
