Κεφάλαιο 258

7.6K 152 22
                                    

Tessa's POV

«Συγνώμη ξανά που το ανέφερα στο τραπέζι, ήμουν τελείως εκτός ορίων.» Ο Κεν τοποθετεί την πετσέτα του πίσω στην ποδιά του. 

 «Είναι εντάξει, αλήθεια. Πραγματικά εκτιμώ την προσφορά σου.» Προσποιούμαι ένα χαμόγελο. Την εκτιμώ αλλά είναι υπερβολική για να την δεχτώ.

«Θα μιλήσουμε για αυτό αργότερα.» Ο Χάρρυ ψιθυρίζει στο αυτί μου. Είμαι ανακουφισμένη που ούτε ο Χάρρυ ούτε ο Κεν επέστρεψαν στην τραπεζαρία με ματωμένες μύτες ή μαυρισμένα μάτια.

Γνέφω καταφατικά και η Κάρεν σηκώνεται να καθαρίσει το τραπέζι. Ίσα που έχω αγγίξει το φαγητό μου, η αναφορά στο.. πρόβλημα του πατέρα μου, μου έκοψε την όρεξη.

«Φάε τουλάχιστον λίγο από το γλυκό.» Ο Χάρρυ τραβάει την καρέκλα μου πιο κοντά στην δική του. Έχω κράμπες ξανά. Η επίδραση της ιβουπροφαίνης τελειώνει και ο πονοκέφαλος και οι κράμπες έχουν επιστρέψει με μεγάλη εκδικητικότητα.

«Θα προσπαθήσω.» Συμφωνώ. Η Κάρεν φέρνει τον δίσκο με τις στοιβαγμένες λιχουδιές στο τραπέζι και πιάνω ένα κεκάκι. Ο Χάρρυ αρπάζει από την πιατέλα ένα, κοιτάζοντας τα τέλεια παγωμένα λουλούδια στην κορυφή του.

«Εγώ το έκανα αυτό.» Λέω ψέματα. Μου χαμογελάει, κουνώντας το κεφάλι του.

«Εύχομαι να μην έπρεπε να φύγουμε.» Του λέω όταν κοιτάζει το ρολόι. Προσπαθώ να μην σκέφτομαι το ρολόι που έδωσε για να πατσίσει τα χρήματα που χρωστούσε ο πατέρας μου. Είναι το κέντρο αποτοξίνωσης το καλύτερο πράγμα για τον πατέρα μου; Θα δεχτεί την προσφορά;

«Εσύ είσαι αυτή που μάζεψε τα πράγματά της και μετακόμισε στο Σιάτλ.» Γκρινιάζει.

«Εννοώ εδώ, απόψε.» Διευκρινίζω, ελπίζοντας πως θα το πιάσει.

«Ω όχι.. δεν μένω εδώ.»

«Εγώ θέλω.» Σκυθρωπιάζω.

«Τέσσα, θα γυρίσουμε σπίτι.. στο διαμέρισμά μου εκεί που είναι ο μπαμπάς σου.»

Κατσουφιάζω, για αυτό ακριβώς δεν θέλω να πάω εκεί. Χρειάζομαι χρόνο να σκεφτώ και να ανασάνω, και αυτό το σπίτι μοιάζει να είναι τέλειο για αυτό, ακόμα και με την αναφορά από τον Κεν για το κέντρο αποτοξίνωσης στο τραπέζι, το λατρεύω αυτό το σπίτι και εκείνο το διαμέρισμα ήταν πολύ βασανιστικό για μένα από χθες που έφτασα.

«Εντάξει.» Κόβω μικρά κομματάκια από το κέικ μου και ο Χάρρυ αναστενάζει.

«Καλά, θα μείνουμε.» Αναστενάζει με την ήττα του. Το ήξερα πως θα το έκανε.

After 3 - Greek TranslationWhere stories live. Discover now