After 3 - Greek Translation

Κεφάλαιο 266

Tessa's POV

Σκοντάφτω στα ίδια μου τα γυμνά πόδια καθώς τρέχω πίσω από τον Χάρρυ μέσα στην μπροστινή αυλή του σπιτιού στο οποίο πέρασε τη στοιχειωμένη του παιδική ηλικία. Ένα από τα γόνατά μου προσγειώνεται στο γρασίδι αλλά γρήγορα ισορροπώ τον εαυτό μου και σηκώνομαι ξανά. Η μπροστινή προστατευτική πόρτα είναι ανοιχτή και ακούω τον Χάρρυ να παλεύει με το χερούλι της κεντρικής πόρτας πριν η γροθιά του χτυπήσει στο ξύλο.

«Χάρρυ, Σε παρακαλώ. Πάμε απλά στο ξενοδοχείο.» Προσπαθώ να τον πείσω καθώς τον πλησιάζω. Αγνοεί εντελώς την ύπαρξη μου και σκύβει για να πιάσει κάτι από το έδαφος δίπλα από την βεράντα. Φαντάζομαι πως είναι ένα εναλλακτικό κλειδί αλλά γρήγορα βγαίνω λανθασμένη όταν μια πέτρα σε μέγεθος παλάμης χτυπά επάνω στο γυάλινο παράθυρο της κεντρικής πόρτας. Ο Χάρρυ βάζει το χέρι του μέσα, ευτυχώς αποφεύγοντας τα μυτερά γυαλιά από το σπασμένο τζάμι και ανοίγει την πόρτα.

Κοιτάζω γύρω στον ήρεμο δρόμο αλλά τίποτα δεν δείχνει περίεργο. Κανείς δεν είναι έξω να καταλάβει την αναστάτωση μας σε αυτή την ήρεμη γειτονιά και κανένα φως δεν έχει ανοίξει από τον ήχο του σπασμένου γυαλιού. Εύχομαι η Αν και ο Ρόμπιν να μην μείνουν δίπλα στο σπίτι του Ρόμπιν απόψε.

«Χάρρυ.» Επαναλαμβάνω. Περπατώ στο νερό αυτή τη στιγμή, βάζοντας τα δυνατά μου να κρατηθώ από το να βουλιάξουμε. Ένα γλίστρημα και θα πνιγούμε και οι δύο.

«Αυτό το ηλίθιο σπίτι μου έφερνε μοναχά βασανιστήρια.» Γρυλίζει, παραπατώντας στις μπότες του. Κρατιέται όρθιος από το χέρι του μικρού καναπέ πριν πέσει. Ερευνώ το σαλόνι και χαίρομαι που τα περισσότερα έπιπλα είναι πακεταρισμένα σε κουτιά ή έχουν ήδη μεταφερθεί από αυτό το σπίτι στην προετοιμασία της κατεδάφισης που θα ακολουθεί τη μετακόμιση της Αν.

Στενεύει τα μάτια του και επικεντρώνεται στον καναπέ. «Αυτό ο καναπές εδώ.» Πιέζει τα δάχτυλά του στο μέτωπό του πριν συνεχίσει. «Εδώ πέρα έγινε, ξέρεις; Είναι ο ίδιος ακριβώς ηλίθιος καναπές.» Το στομάχι μου γυρίζει.

«Ίσως ένας από τους βλαμμένους πατέρες μου θα μπορούσε να είχε σκεφτεί να αγοράσει έναν καινούριο.» Τα μάτια του κλείνουν στιγμιαία.

«Λυπάμαι τόσο, το ξέρω πως όλα είναι υπερβολικά πολλά για εσένα τώρα.» Προσπαθώ να τον ηρεμήσω αλλά συνεχίζει να με αγνοεί.

Ανοίγει τα μάτια του και περπατά προς την κουζίνα και εγώ τον ακολουθώ μερικά βήματα πιο πίσω. «Που είναι...» Μουρμουρίζει και πέφτει στα γόνατα για να κοιτάξει μέσα στο ντουλάπι κάτω από το νιπτήρα. «Σε βρήκα.» Λέει, κρατώντας ένα μπουκάλι με καθαρό αλκοόλ. Δεν θέλω να ρωτήσω ποιανού ποτό ήταν – ή είναι, και πως βρέθηκε εκεί εξαρχής. Δεδομένου του μικρού στρώματος σκόνης που εμφανίζεται στο μαύρο μπλουζάκι του Χάρρυ όταν τρίβει το μπουκάλι έναντι στο ύφασμα, θα έλεγα πως κρυβόταν εκεί τουλάχιστον για μερικούς μήνες.