9

3.7K 205 11
                                    

Nasılsınız annemmmmm, hikaye on numara gidiyor. Gerçek bir hikaye falan HDOABSKABAKABPAABBFOWBSLABALABKSBSOSJSLSNSKWNAOBS
Ben şahsen bir yakışıklı zenginin sıradan bir kıza aniden, öylece aşık olma olayına asla inanmıyorum. Bu nedenle kızlar sıradan değil ve kaderin onları zoraki bir araya getirdiği hikayeler yazıyorum.
Birkaç örnek hayat hikayesi de bizzat yaşadığım için zor olmuyor yazmak.

Dayım ve amcamın fabrikaları var. Dingillerin aldığı kızları görseniz diliniz tutulur.
Kendileri yakışıklı bir de ama yengələr, sorry but sizi sevmiyorum.
Burada gördüğünüz çoğu şeyi aslında gerçek hayattan esinlenerek yazıyorum. Ailədə her telden var çünkü ndksbskaBDKABSLABLAAJKANSLABALA.
Neyse iyi okumalar.

**

Salvatore tüm gün aklından çıkmayan kız yüzünden o kadar sinirliydi ki şirkette terör estirdi. Gelene, geçene, babasına,onu dakika başı arayan annesine ve gelmeyeceğim diye inat eden Ilgaz'a bile bağırmıştı.
Ilgaz ise adamın karşısında kendisini tutmuş ancak gittiğinde tuvalete koşmuş ve hüngür hüngür ağlamıştı.
Nasıl bir adamla evlenmek zorunda olduğu bugün tekrar gün yüzüne çıkmıştı.

Eşsiz'i aradı.
Arkadaşı tek seferde açmıştı. "Alo, Ilgaz?"

"Eşsiz, ben bugün eve gelmeyeceğim. Akşam müstakbel kocamın evine gitmem lazım, gece de kafamı dağıtacak şeyler yapacağım."diye iç çekti Ilgaz. Burnunu sildi elindeki peçeteyle.
"Tamam canım."dedi Eşsiz. "Sen ağlıyor musun?"

Ilgaz alayla güldü. "Evet,"dedi. "Sayenizde."

"Ilgaz ben Salvatore nasıl biri sordum. Sen dedin ya beni döver mi diye düşünerek deliricem diye, Salvatore kızlara şiddet uygulayan biri asla değilmiş. Kadınlara karşı her zaman saygılı-"

"Tek şiddet fiziki olarak yapılan bir şey değil."diye sözünü kesti kızın. "Bugün herkesin içinde yaşadığım muameleyi görseydin ne demek istediğimi anlardın. Dosyalar masasına iki dakika geç gelmiş. Onun öylesine gidecek bir saniyesi bile yokmuş."hıçkırdı. "Manyak beyinsiz."

Eşsiz ofladı. "Özür dilerim, sana söylemem gerekiyordu ancak böyle bir şey yaşayacağını nereden bilebilirdim ki?!"

Ilgaz sinirlendi. "Sürekli özür dileyip durma! Nefret ediyorum özür dilenmesinden! Kapatıyorum. Akşama yokum."

Telefonu cevap beklemeden hızla kapattı.
Tuvaletteki büyük aynaya bakarken haline dayanamayarak güldü. "Ağlanacak halime o kadar çok ağladım ki artık gülüyorum."diye homurdandı.
Yüzünü hızla yıkayarak tuvaletten çıktı.
Masasına doğru gidecekken odasından çıkan Salvatore'u görünce göz devirdi.
Sandalyesini çekerek yavaşça oturdu.
Kapattığı bilgisayarı açarken önünde dikilen adama kafasını kaldırarak baktı.
"Buyrun Salvatore Bey."dedi duruca.
"Ağladın mı sen yine?"dedi Salvatore yüzünü buruşturarak. "Ağlayan kadın-"

"Nefret edersin evet."

Salvatore şaşırdı. "Sözümü kesme."diye uyardı kızı ve sandalyeye oturup konuşmaya devam etti,"Sürekli ağlaman sinir ediyor."dedi. "Seni tanıyalı bir hafta oldu olmadı yarısında ağlıyordun."

Ilgaz soğuk yüz ifadesiyle adama baktı. "Neden buradasınız Salvatore Bey? İşim gücüm var sohbet edecek vaktim yok."dedi.

Gülümsedi Salvatore. "Senin işin de gücün de benim. Benim için bu şirkette işe başladın. Benim için buradasın."

Kaşlarını çattı Ilgaz. "Bitti mi hakaretleriniz?"dedi hızla. "Bittiyse işime döneceğim."

Salvatore şaşırdı. Kıza hakaret etmemişti, en azından kendisi öyle düşünüyordu.

HiçWhere stories live. Discover now