Hiç

EN ÖZEL BÖLÜM

"Alo Salvo, nerdesin, neredesin, kimlesin?"

Salvatore telefonunu açtığı gibi karısının klasik şarkısı ile iç çekti. "Birkaç saate evdeyim."

Ilgaz adamın durgun sesiyle birden somurttu. Tüm o az önce ki heyecanı gitmişti cehheneme. "Umalım da öyle olsun." Göz devirdi. "Hadi sana kolay gelsin," ve ekledi. "Her ne yapıyorsan daha."

Sonra telefonu adamın suratına kapattı.

Carl,"Dostum bu da neydi şimdi?"diye şaşkınlıkla sordu.
Salvatore kafasını dosyadan kaldırarak karşısında oturan genç adama baktı,"Ne neydi?"

Carl abartılı el hareketleriyle,"Bu!"diyerek adamı gösterdi. "Küs müsünüz?"

Salvatore dilini şaklattı,"Değildik ama büyük ihtimalle şimdi küsüz." Carl adamın dil şaklatmasını anlamadı ve sessizce ne yaptığını anlamak adına taklit etti, başaramayarak kafasını iki yana salladı.
"Neden bu durumu bu kadar önemsiyorsun(!)"

Salvatore oflayarak dikleşti ve arkasına yaşlandı. Eliyle siyah saçlarını karıştırdıktan sonra,"Carl."dedi sertçe. "İşim var?"

Gustavo,"Siz hanımlar dedikoduyu tam olarak ne zaman bitireceksiniz?"diyerek alayla kafasını kaldırdı. Salvatore sabır çekip,"Kör şeytan diyor ki Mark'a etek aldır, zorla giydirt şu yavşağa."diye homurdandı.

Gustavo güldü,"Beni yanlış anlama, önemli bir proje olduğu için, yoksa beni pek ilgilendirmiyor."

Salvatore Carl'ı işaret etti. Toplantı odasında tam beş saattir çalışıyorlardı. Beşinin de ceketleri sandalyelerde, Carl'ın yerde, gömleklerinin yakaları açıktı. Salvatore ve Gustavo kollarını katlamış, Carl kravatını çıkarmamış sadece gevşetmişti.

"O zaman bu orospu çocuğuna söyle de karımla olan ilişkime burnunu sokmasın."

Carl güldü,"Her neyse," Gustavo ile göz göze geldi. "Salvatore 'un çok yakınında olunca kızın da sesini duydum. İlk başta keyfile anlamadığım bir dilde şarkı söyledi, sonra bizim havalı oğlan sert yapınca kız da sert yaptı."
Gustavo iç çekti. "Sana çok önemli bir haber vereceğim Carl."dedi arkadaşına bakarak. "Gözlerimin içine bak lütfen."

Carl kafasını salladı.
Gustavo yavaşça,"Sana ne?"dedi. Sonra ekledi. "Bize ne? Adamın evliliği, adamın karısı, adamın hayatı. Sana ne?"

Carl kahkahalarla gülmeye başladı ve arkasına yaslanarak sandalyesinde hafifçe sallandı. "Boşanır bunlar yakında."

Salvatore sinirle göz devirip homurdandı,"Nah boşanırız."

Alan ve Alfred, tek yumurta ikizleri, "Gençler kaynamaya başladığımıza göre,"diye cümleye aynı anda başladıkları gibi birbirlerine döndüler ve gülerek onlara özel el hareketini yapıp,"Dostum."diye kahkaha attılar.

Dostum demeleri ve kahkahaları da aynı anda olunca daha çok güldüler.

Salvatore içinden,'Ben nasıl bir ortama düştüm böyle?'diye düşünüyordu.
Üniversite arkadaşlarıylaydı ancak hepsiyle aynı anda Rusya'nın en büyük projesini almak büyük bir hata gibi görünmeye başlamıştı gözünde.

Gustavo,"Mola verelim bence de evet."diyerek homurdandı. Alan ve Alfred 'in gülmekten devamını getiremediği cümleyi tamamlamıştı.

Salvatore,"Yoruldunuz mu gerçekten?" Şaşkındı.
O yorulmamıştı.
Aksine,
Daha yeni başlıyordu.

Carl,"Siktiğimin terminatörü,"dedi. "Anladık Salvatore, en çalışkan sensin."

Gustavo güldü,"Tamam, en lider sensin."