Hiç

2.Sezon 72.Bölüm

Ilgaz donuk bir şekilde televizyon izliyor gibi yaparken dizine yatmış kızının saçlarını okşuyordu. Leonardo oflayarak,"Babam ne zaman gelecek anne?"diye sordu. "Bir hafta oldu."

Ilgaz oğlunu duymuyordu. Aklı ondaydı, Salvatore 'da.

O,

Uyanamıyordu.

Dudağı ne kadar istemese de bükülmüştü.
Daisy kafasını kaldırıp annesine baktı. "Anne babam nerede?"

Cevap alamadılar.
"Anne?"dediler aynı anda.
Ilgaz korkarak dikkatini geri topladı ve burnunu çekti. "Ne oldu?"

"Babam,"dedi Leonardo. "Vedalaşmadan gitti ilk kez, özledik."

Ilgaz gülümsemeye çalıştı. "Gelecek oğlum, yakındır."
Ofladı küçük oğlan. Daisy esnedi. "Ben uyuyom."dedi gözlerini kapatırken. Ilgaz kızının tontik yanaklarını sevdi. "Leonardo, hadi sen de git yatağına anneciğim. Herkes uyudu."

Leonardo kafasını salladı ve ayağa kalkıp annesinin yanına gitti.
"İyi geceler anne."dedi yanağını öperek.
Ilgaz oğluna sevgiyle karşılık verdi.

Kokusu,

Onun gibiydi.

Oğlu ne zaman gitti, Daisy uykuya kendisini verdi Ilgaz tüm gün tuttuğu hıçkırığı bıraktı.

"Uyan artık yalvarıyorum,"dedi burnunu çekerek. Biraz oturduğu yerde ağladıktan sonra çok güçlü olmayacak şekilde seslendi. "Layla gel Daisy'i odasına götür ben hastaneye gideceğim."

Layla koşarak kızın yanına geldi ve kızarık yüzüyle ağlayan patronuna,"Efendim ben inanıyorum,"dedi. "Salvatore Bey iyileşecek."

Ilgaz yanaklarını silerek burnunu çekti. "Umarım Layla," nefes almaya çalıştı ama başarılı olamadı. "Asla uyanmıyor, komaya girdi ve ben ne oluyor ona anlamıyorum bile."

Layla,"Size sarılabilir miyim efendim?"diye sordu istekle. Ilgaz ağlayarak kafasını salladı. "Sarıl." Sesi fısıltı gibiydi.
Layla genç kıza sarılırken gerçekten de yardımcı olmak istiyordu.

Ama yapabileceği tek şey sadece dua etmekti.

Ilgaz kız ondan ayrılınca burnunu tekrar çekti ve Daisy'i kucaklayarak,"Dikkatli olun efendim."dedi.

Ilgaz ayağa kalktığında nefesini yorgunluk içinde dışarı verdi.
Dış kapıya çıktığında baktığı tüm korumaların yüzü sirke satıyordu.

Herkes çok üzgündü.

Mutsuzlardı.

Ağabeyleri, kardeşleri, canları komaya girmişti.

Mark kızın arabasını hazırlamışlar,"Bin yenge."dedi mutsuzlukla. Ilgaz,"Sen mi süreceksin?"diye sordu.
Mark kafasını salladı. "Yenge sen bize ağabeyin emanetisin."

Ağabey,

Mark ona patron demeyi bırakmış içinden geldiği gibi davranıyordu.

Ilgaz arabanın arkasına oturup iç çekti. Mark sürücü koltuğuna geçtiğinde,"O uyanmıyor."diye fısıldadı Ilgaz.

Mark iç çekerek arabayı çalıştırdı. "Uyanacak yenge."

Beraber sessizlik içinde tamamladılar yolu.
Ilgaz onun olduğu kata çıkarken gördüğü kadınla beraber kulağında o cümle çınladı.

'Annemin kim olduğunu bilmiyorum!'

Yutkundu genç kız.
Zeynep anne adamın öz annesi değildi.

Salvatore bunu öğrenmiş olmalıydı ki delirmişti.

Kadın kızı gördüğü gibi ağlayarak yanına koştu.
Ilgaz yaşlı kadına mutlulukla sarıldı.