Hiç

2.Sezon 73.Bölüm

Büyük bir bağırış ile uyanan Ilgaz gözlerini zor bela açarak etrafına baktı.

Uyuyalı daha iki saat anca olmuş olmalıydı.
Gerçi o Salvatore komaya girdiğinden beri uyumuyordu aslında ama neyse.

Dawson sevinçle karısının beline sarılıp onu havaya kaldırdı.
Ilgaz gözlerini ovuşturup,"Ne oldu yine mi hamilesin?"diye sordu ablasına.
Dawson kızı yere indirip arkadaşına döndü. "Komadan çıktı!"diye bağırdı. "Elini oynattı, gözlerimle gördüm! Doktor muayene edip komadan çıktığını söyledi!"

Ilgaz şaşkınlıkla,"Ciddi misin?!"diye bağırdı ve eliyle ağzını kapatarak sordu,"Bu bir rüya değil, değil mi?"

Dawson kafasını mutlulukla salladı. "Değil."dedi.
Ilgaz'ın yüzü birden mutluluk ile aydınlandı ve Dawson'un boynuna atlayarak sımsıkı sarıldı.

Dawson arkadaşının beline attığı elleriyle kızı kucakladı ve etrafında döndürdü.

**

Ilgaz doktor kontrolden çıktığında koşarak yanına gitti. "Artık içeri girebilir miyim? Lütfen, yemin ederim ki ona dokunmam. Sadece yanında olmak istiyorum."

Doktor gülümsedi. "Bugün Bay Campbell çok iyi, evet girebilirsiniz. Ama," sustu. "Dikkatli olun lütfen. Odadaki fişlere karışmayın, bir hastanın karısı adamın kalp cihazını çekmiş telefonunu şarja takmıştı. Adamcağızın kalbi durmuştu ama haberimiz bile olmamıştı."

Ilgaz şaşkınlıkla gözlerini belertti. "Uh."dedi. "Tamam,"hızla kafasını salladı. "Çok dikkatli olacağım."

Doktor arkasını dönerek yoğun bakım ünitesinin kapısına kartını gösterdi ve cam kapı ince bir sesle açıldı.

Ilgaz mutlulukla içeri girerken çok heyecanlıydı.
Ama lanet adamın kokusunu aldığı gibi gözlerinden yaşlar akmıştı.

Odadaki tekli koltuğu dizleriyle adamın yatağına doğru iterken hıçkırıyordu.

Sonunda koltuğa oturduğunda adamın yanına uzattığı elini tutarak dudaklarını bastırdı. "Uyan Salvatore,"dedi. "Bitsin bu ayrılık." Burnunu çekerek,"Aşkım."dedi. "Seni çok seviyorum," gülümsedi. "O kadar çok seviyorum ki," elini karnına götürdü. "Senden bir parça daha taşıyorum."

Evet Ilgaz hamileydi.

Hastanede yorgunluktan bayıldığında fark edilmişti.

"Sana ihtiyacım var yani,"dedi uzanıp yanağını da öperken. Genç adam öylece baygın, hortumlar içinde uyuyordu.
Alnını bu sefer sağlam omzuna bastırıp,"Aç o bana gökyüzünü hatırlatan mavi gözlerini."diye hıçkırdı. "Sinirlenince koyulaşan, arzudan berraklaşan, sevgiyle baktığında," iç çekti. "Sevgiyle baktığında eşsiz bir hâle bürünen o güzel gözlerini aç ne olursun."

"Baban yüzünden beni böyle hamile hamile bir başıma bırakırsan seni asla affetmem." Kafasını kaldırıp adama bakınca korkuyla irkildi.

Genç adam gözlerini hafifçe açmış, kafasını hafif yana yatırmış kızı dinliyordu!

"Rüya mı görüyorum?"diye mırıldandı Ilgaz.
Salvatore sordu. Çok zor konuşuyordu. Sesi kısıktı.
"Gerçekten hamile misin?"

Ilgaz sevinçten çığlık atacaktı. "Do-doktor,"dedi ne dediğini bile bilmeden. "Doktora haber vermeliyim."
Arkasını dönmüştü ki genç adam bileğini tuttu. "Sana,"diyerek yutkundu Salvatore,"Bir soru sordum."

Ilgaz kocaman gülümsedi."Salvatore uyandın!"

Genç adam cevap almakta kararlıydı. "Hamile misin?"