Hiç

29

Ilgaz öfkeyle,"Hayır!"diye bağırdı. "Aldırmayacağım!"

Salvatore kaşlarını havaya kaldırarak,"Ne?"diye şaşırdı. Sonra aniden kaşlarını çatarak "Ne demek aldırmayacağım!"diye bağırdı.

Ilgaz ofladı. "Beni zorla kürtaja oturtamayacağına göre."

Salvatore'un bakışları koyulaştı ve sesi korkunç bir tınıyla çıktı. "O kadar güvenme."dedi tıslayarak. "Ben sana bunun güvencesini vermiyorum."

Ilgaz'ın ağzı şaşkınlıkla açıldı. Kaşlarını iyice çattı ve kafasını iki yana salladı. "Sana inanamıyorum."dedi dehşet içinde. "Senin sevgin bu mu?"

Salvatore ofladı. "Ilgaz tüm bam tellerime bir bir basıyorsun."dedi. "Çocuk istemediğimi bilmene rağmen-"

Ilgaz adamın sözünü keserek bağırdı. "MADEM İSTEMİYORDUN BANA NİYE KORUNMAMIZ GEREKTİĞİNİ SÖYLEMEDİN!"

Salvatore sustu. Kaşlarını çatarak,"Ben sen korunuyorsundur diye düşündüm. Ayrıca sadece bir kere birlikte olduk! Bir kere!"dedi.

Ilgaz dalga geçerek güldü. "Sen gerçekten geri zekalısın."dedi hakaret etmesini engelleyemedi. Salvatore kızın ona dediği kelimeyle daha çok sinirlendi ancak sustu. Sadece "Benimle doğru konuş Ilgaz."dedi öfkeyle.

Ilgaz kalktığı koltuğa geri oturarak,"Sabır ya!"diye bağırdı.

Salvatore ellerini saçlarından geçirip,"Yapma böyle."dedi sakinleşmeye çalışarak. Ilgaz alev alev yanan gözlerini adamın lacivertlerine yönelterek,"Asıl sen yapma!"diye bağırdı. "Bana dediğin şeyleri kulağın duyuyor mu senin?!"

Salvatore iç çekti. "Ilgaz,"dedi. Ilgaz bağırdı. "Ne var be! Ne var!"

Salvatore tekrar kaşlarını çattı. "Bana bağırıp durma Ilgaz!"diye kükredi.

"Ne demek zorla kürtaja oturturum Salvatore! Bu nasıl bir vicdansızlık. Ne sanıyorsun? Sen bana bunu yaşattıktan sonra seni tekrar sevebileceğimi mi?"

Salvatore kızın haklı olduğunu biliyordu ancak bir kere söylemişti işte. Geri alamadı. "Korkma, öyle bir şey yapmam."diye mırıldandı.

Ilgaz ofladı. "Bu çocuk doğacak."diye diretti. "Ve sen de kabul edeceksin!"

Salvatore bağırdı.
"Etmeyeceğim!"

"Edeceksin!"dedi Ilgaz. Salvatore önündeki sandalyeye tekme atarak duvara çarptı.
"Duvarda leke bıraktın."diye kızdı Ilgaz sesini alçaltarak.
Salvatore hızla kıza döndü. "Bu binayı başımıza yıkarım Ilgaz. Beni zorlama."

Ilgaz daha fazla dayanamadı ve gözlerinin dolmasını engelleyemedi. "Bizi yıkıyorsun farkında değilsin."diye fısıldadı.
Salvatore kaşlarını havaya kaldırarak,"Ben mi sen mi?"diye sordu. "Ilgaz, hamile olduğunu bilmeden önce benim bu konu hakkında ne düşündüğümü gayet iyi biliyordun! Yedi ay sonra evleneceğiz ve karnın burnunda mı olsun istiyorsun!"

"Ben hiçbir şey yapmıyorum."dedi Ilgaz göz yaşını silerek. "Eğer hamile olmasaydım senin fikirlerine saygı duyup ona göre davranırdım ancak hamileyim Salvatore. Senden benden bir parçayı taşıyorum. Çocuğumuzu."

Salvatore gözlerini yumdu. İçinden ona kadar saysa da sakinleşemedi. "İstemiyorum diyorum anlamıyor musun?"

"Neden ama neden?!"

"Çünkü istemiyorum! Nedeni yok. İstemiyorsam istemiyorum!"

Ilgaz ağlamayı kesemiyordu. Neyse ki hüngür hüngür değilde sessiz sedasız akıyordu göz yaşları.