Hiç

Özel Bölüm.

Part 2 gururla sunar.

**

Salvatore kızın neyden bahsettiğini anlamadan dinlemeye devam etti.
Robert öfkeyle bağırdı,"Zeynep anlattı değil mi sana!"dedi. "O anlatmasa nasıl anlayacaksın! O kadar da zeki olduğunu düşünmüyorum!"

Ilgaz sinirlendi. "Babası sen değilsin ama kocamdan öz annesini yalanlarınla aldın mı!" Delirecekti. Bu nasıl bir gevşeklikti!
"Sen nasıl bir adamsın!"

Robert dişlerini sıkarak,"Dikkat et Ilgaz."dedi. "Bir gün ölümün elimden olur!"
Sonra da telefonu hızla kapattı. Kapatır kapatmaz duvara çaldı!
Neredeyse kırk yıldır sakladığı sır bir orospu yüzünden ortaya çıkarsa,

Robert Andreas Campbell çok kan dökerdi!

Ilgaz şaşkınlıkla yüzüne kapanan telefona baktı ve öfkeyle telefonu yatağa fırlattı. Salvatore odaya kaşlarını çatarak girdi,"Ilgaz."dedi.
Ilgaz korkuyla çığlık attı. "Efendim?"dedi adama dönerek.

"Ben sormadan sen anlat."dedi Salvatore sinirle.

Ilgaz oflayarak Salvatore 'a yaklaştı. "Ben anlatamam!"dedi. "Bunu benim anlatmam hiç doğru olmaz!"

Salvatore kapıyı sinirle çarpıp,"ANLAT ŞUNU!"Diye gürledi. "ANLAT!" Öyle bir bağırmıştı ki alt katta tedirginlik içinde bekleyen yaşlı çift, dış kapıda görevini yerine getiren korumalar, bahçede oynayan çocuklar bile duymuştu.

Ilgaz adamın heybetiyle korkuyla yutkundu.

"Ben, bayadır ilgimi çeken bir konu hakkında bugün iyice düşündüm," konuşan Ilgaz mıydı genç kız bilmiyordu.
Korkmuş, ayakta öylece dona kalmıştı.
"Ve düşündüğüm şeyi Zeynep anneye sorduğumda o," duraksadı. Salvatore kıza çatık kaşlarla yaklaştı. "O?"dedi anlamaya çalıştığı için pür dikkat. "Evet Ilgaz o!" Konuşmayan karısına bir kere daha bağırdı.
"Konuş!"

Ilgaz gözleri dolunca kafasını öne eğdi. "Bağırma,"diye fısıldadı. Suçlu bile değildi.
Yine o kaynıyordu arada.

Salvatore gözlerini yumarak elini sıkıntıyla saçlarından geçirdi ve saçlarını karıştırdı.

"Robert baba sana yalan söylemiş Salvatore,"dedi. "Annen Zeynep değil derken aslında baban o değilmiş."

Salvatore mutsuzdu. Şaşkınlıkla gözlerini açtı ve Ilgaz'a yaşadığı tüm o lanet kırılmış, üzülmüş halı belirtecek şekilde baktı.

"Sen ne dediğinin,"diye fısıldadı. "Farkında mısın?"

Ilgaz hüzünle omuz silkti. "Dalon babaya çok benziyorsun." Burnunu çekerek elini ensesine götürdü. "Burada benzer doğum lekeniz var. İkinizin göz renkleri tonuna kadar aynı ve," omuz silkti tekrar. "öyle işte."

Salvatore daha fazla dayanamadı ve yatağa bakarak yavaşça yaklaştı.
Otururken dirseklerine bacaklarına yaslayarak başını iki elinin arasına aldı ve yüzünü sıkıntıyla sıvazladı.
Ilgaz adama baktı,"Salvatore."dedi.
"Ben özür dilerim." Adama yaklaşarak diz çöktü ve ellerini adamın dizlerine koyarak alttan Salvatore'ye baktı.
"Sevgilim, bir tanem, can parçam."dedi aşkla. "Özür dilerim."

Salvatore kırmızı gözlerle kıza baktı. "Sen neden özür diliyorsun?"dedi sevgiyle. "Ben teşekkür ederim güzelim."

Ilgaz mutlulukla gülümseyerek adamın dudaklarına uzandı ve sulu sulu öpmeye başladı.
Genç adam da karşılık verdi.

Şu anda ihtiyacı olan tek şey kafasının dağılmasıydı.

Kafasını Ilgaz'ın vücudunda dağıtacaktı.