Hiç

40

Arkadaşlar lütfen yorum yapın, siz yaptıkça bana ilham geliyor. Bugün attığım tüm bölümleri yorum beklediğimden yazıp attım bir tane yorum anca geldi.
Beni yalnız bırakmayın yalvarırım.

İyi okumalar..

**

Jason yemekte Robert'a,"Siz gittiğinizde şirketi gayet iyi kontrol ettiğimi düşünüyorum babacığım."diyerek gülümsedi. "Çalışanlar daha rahat ve özgür çalışıyordu. Onlara bu özgür ortamı sağladım."

Burada Salvatore'a taş geldiğini fark eden Ilgaz şaşkınlıkla sevdiği adama döndü.
Salvatore pis pis sırıtıyordu. Genç kız adamın çatık kaşlı olmasını beklerken gördüğü yüz ifadesini anlamadı.

Elizabeth kocasına gülümsedi. Robert mimiksiz yüzüyle kafasını salladı. "Aferin oğlum aferin. Ancak ben fazla özgürlük seven bir adam değilim."

Robert, genç kıza gösterdiği yumuşak yüzlülüğü Jason'a göstermiyordu. En büyük sebebi karakteri sonra da Salvatore'du.
Ilgaz bunu görebiliyordu.
Jason boğazını temizledi. "Merak etmeyin her şey kontrol altında."

Salvatore ablasına baktı. Yüzündeki gülümseme yok olmuş, ses tonu sertti.
"Sen kocanı bizim yokluğumuzda yönetici ilan etmişsin görüyorum ki. Ancak koltuk sana bile emanet edilmemişti. Nitekim bu işin okuluna bile gitmedin."

"Siz yokken kim bakacaktı? Periler mi?"

Salvatore ellerini yumruk yaptı. "Ben kimin yerimde duracağını belirledim. Bir daha kendi kendinize iş yaparsanız şirkette değil çalışmak içeri giremezsiniz. Emin ol, beni zorlamak istemezsin."dedi sertçe.

Elizabeth kaşlarını çattı. "Sen kimin malını kimden sakınıyorsun!?"

"Babamın ve benim malımı sizden."
Salvatore'un çekincesi yoktu. Kelimeleri tane tane kullandı. Ilgaz yutkundu. Genç adam çok öfkeli gibiydi.
Jason boğazını temizleyerek,"Merak etme Salvatore."dedi. "Senin malında gözümüz yok."

Elizabeth karşı çıktı. "Jason şuna senin malın deme orası onun olduğu kadar benim de. Hatta ondan daha çok benim!"
Salvatore gülümsedi tekrar. Ablasını işaret etti. "Onun gözü var baksana."

Jason ofladı. Elizabeth babasına döndü."Salvatore'a bu kadar çok hak vererek çok büyük hata ettiğinin farkında mısın?"

Salvatore keyifle arkasına yaslandı. Ilgaz adamın kulağına,"Neden gülüyorsun?"diye sordu.
Salvatore sorusuna cevap vermek yerine dibine giren kızın dudaklarını hızlıca öpüp geri çekildi.
Ilgaz onu ailesi yanında öptüğü için utancından kırmızı kestiğinde Elizabeth yüzünü buruşturdu.
Robert iç çekti. "Elizabeth sen de okul okusaydın, sen de onun gibi zeki ve korkusuz olsaydın senin de hakkın olurdu."

Zeynep Hanım uykusu geldiği için çoktan yatağına çekilmişti bu nedenle onları durduran aklı başında bir büyük yoktu masada.
Robert vardı.
O da delinin tekiydi.

Elizabeth,"Oğlunu benden zeki mi ilan ediyorsun şimdi?"diye sordu alayla. Ilgaz daha fazla dayanamadı ve ağzını açıp,"Elizabeth, kardeşini mi daha çok seviyorsun yoksa parayı ve gücü mü anlayamadım."dedi birden.
Salvatore şaşkın bir keyifle ağzını açarak ablasının renkten renge giren yüzünü izledi.
Robert gülüşünü saklayarak sesini sert tutmaya çalıştı. "Sen karışma kızım. Onlar hep böyleler."

Ilgaz tekrar utandı. Robert'a bakarak,"Üzgünüm efendim."dedi.
Jason kaşlarını çattı. "Ben bile aralarına girmiyorken senin karışman hiç doğru değil."

Salvatore oturduğu yerde dikleşerek gülüşünü yüzünden sildi. "Jason,"dedi. "Sen kimsin ki ben bile diyorsun?"

"Ben bu ailenin on yıllık damadıyım."