Hiç

16

Linda yemek masasında oturmuş ağabeyi ile evlenecek kızı izlerken gülümsüyordu. Ailesi ile beraber salonun koltuklarında sohbet ediyorlardı.
Çok güzel kızdı, çıtı pıtı bir tipe sahipti ve sevecen duruyordu.
Robert ve Zeynep, Ilgaz'ın anlattığı hikayeye kahkaha atarken kapıdan gelen anahtar sesiyle Linda sevinçle bağırdı. "Ağabeyim geldi!"

Salvatore birkaç dakika önce kız kardeşine mesaj atmış Ilgaz'ın hala evde olup olmadığını sormuştu.
Evdeyse gelecekti.

Salvatore aptal bir adam değildi ve ne kadar kabul etmese de Ilgaz'dan etkilendiğini fark etmişti. Bu durum hiç hoşuna gitmemişti ancak İpek ile oturup sohbetini ve dokunuşlarını çekemezken daha fazla duramamıştı.
Ilgaz ile birlikte olana kadar başka bir kadınla mutlu olacağını düşünmüyordu. Ancak, onu elde ettikten sonra fikrinin değişeceğini düşünüyordu.

Ilgaz yüzünü buruşturdu. Gelmişti yine basının belası. Neyse ki Ilgaz adam gelmeden yapacağını yapmış ve Robert'ın çalışma odasının yerini, kasaların nerede olduklarını öğrenmişti.

Yavaşça içeri sızacak ve hapis edilen özgürlüğünü onların ellerinden alacaktı.

Salvatore bugün fark ettiği acı gerçek yüzünden çok gergindi ve çatık kaşlarla eve girdi.

Ilgaz'ın tebessüm eden suratını görünce yüzü istemsiz yumuşamıştı.
Robert,"Hayırdır oğlum?"diye sordu.

Salvatore,"İpek ve beyinsizliklerini daha fazla çekemedim."dedi ve iç çekerek ceketini çıkardı.
Gömleğinin ilk birkaç düğmesini açarak yakasını ferahlattı ve Ilgaz'ın yanına oturup babasına baktı.
"Siz ne yaptınız?"

Zeynep Hanım güldü. "Ilgaz kızım günümüzü şenlendirdi."

Linda masadan kalkarak ağabeyinin ve yengesinin karşısına oturdu.
"Çok sevdim ben Ilgaz ablayı."dedi.
Ilgaz yalandan gülümsedi. O bu evdeki kimseyi sevmiyordu.

Salvatore tek kaşını kaldırıp Ilgaz'a baktı. Sonra tekrar kardeşine dönerek,"Onu seven tek sen değilsin."diye iç çekti.
Salondakiler Robert ve Zeynep'den bahsettiğini düşünse de o kendisini söylemek istemişti.

Salvatore bir kalbinin varlığını unutmuşken yaşadığı bu etkileşim hiç ama hiç hoşuna gitmiyordu.
Kızı yatağa attıktan sonra bu etkinin biteceğini düşündü.
Ilgaz gülümsedi. Robert hanımına bakarak,"Bizim çocuklar da birbirine alıştı."dedi. İş yerinde gördüğü manzara hala aklındaydı.

Ilgaz gözlerini belerterek utandı. Zeynep şaşırdı. "Yaa!!"dedi. Robert kafasını salladı. "Şirkette aşk yaşıyorlardı."

Ilgaz utancından elini yüzüne götürüp gözlerini yumdu. Salvatore sinirlenmişti. "Baba iyice Türkiye deki yaşlı teyzelere benzedin. Ama daha terbiyesizsin. Onlar arkadan konuşuyor sen önümüzde dedikodumuzu yapıyorsun."

Robert kahkaha attı. Salvator iyice öfkelendi."Gül diye söylemedim."

Linda ağabeyinin artık mutlu olmasını o kadar çok istiyordu ki sevinç doldu. "Ağabeyim iş yerinde biriyle yakınlaştığına göre-"

Sözünü kesti Salvatore. "Kes sesini Linda."

Linda oflayarak çenesini kapattı.
Robert oğlunu ilk defa böyle görüyordu. "Bak Zeynep,"dedi. "Salonda onlarca yer varken gitti kızın dibine girdi oturdu."

Salvatore daha fazla dayanamadı ve sertçe,"Ilgaz gibi sıradan birinden etkilendiğimi nasıl düşünürsünüz?"diye sordu.

Ilgaz gülümsedi. "Ben de aynı şeyleri onun için düşünüyorum efendim. Büyük ihtimalle aşkımdan yanıp bitiyor ancak otuz yıl duygusuz yaşadıktan sonra bir şeyler hissedince asabi oluyor."