Hiç

43

"Şu an kalp atışlarını dinleyeceğiz. Hazır mısınız?"

Ilgaz ve Salvatore aynı anda yutkundu. Doktor gülümseyerek,"Önce birincisi,''diyerek ekrana baktı.

Adam genç kızın elini tuttu. Duyduğu hafif ritim sesiyle Salvatore'un otuz yıllık hayatında bir ilk olarak gözleri doldu. Kimse fark etmesin diye kafasını iki yana salladı ve kocaman gülümseme ile dinledi o muazzam sesi.
Koruması odaya gelip,"Patron çok mühim bir telefon-"dediğinde adamı iterek,"Sus."diye uyardı.

Doktor,"Devam edelim mi?"diye sordu ikiliye. Salvatore,"Lütfen."dedi sakince ve Ilgaz'a eğilip alnına bir öpücük bıraktı.
Ilgaz göz yaşları arasında gülümsedi.
Diğer bebeğin kalp atışları bir tık daha güçlü olunca Salvatore,"Sadece meraktan soruyorum. Bu konu hakkında bir bilgim yok. Kalp atış hızı cinsiyete göre değişiyor mu?"diye sordu.
Doktor adama bakarak,"Maalesef öyle bir ayrım yok."dedi. Ilgaz çocuklarının kalp atışlarını duyduğu andan itibaren tüyleri diken diken olmuş içi huzurla dolmuştu.
Salvatore'un ondan farklı bir yanı yoktu. İçi içine sığmıyordu.

Doktor kopardığı havlu kâğıtla kızın karnını temizleyerek,"Kalkabilirsiniz."diye gülümsedi.

Salvatore ayağa kalkan kızın dudaklarını öptü. Ilgaz gülümsedi. Ultrason fotoğrafını doktordan alıp arabaya bindiklerinde koruması tekrardan,"Patron çok mühim bir telefon geldi."diye diretti.
"Kim?"diye sordu Salvatore umursamazca.

"Ludovic."

Salvatore,"Siktiğimin pezevengi."diyerek göz devirdi. "Tamam, hallederim ben sen git."
Ilgaz elindeki ultrason fotoğrafını kocaman bir gülümseme ile izliyordu.
Salvatore kıza dönerek,"Gelinlik seçmeye başla."dedi. "Mekan, yemekler... Bir sürü şey seçeceğiz. İşimiz uzun."

Ilgaz güldü. "Hiçbir şey umurumda değil. Basit bir nikah kıysak yeterli bana."

Salvatore kızın dudaklarına eğildi ve,"Bana yetmez."dedi. Kadından tutkuyla bir öpücük çaldı sonra da doğrulup arabayı çalıştırdı.
"Düğünü iki gün sonra yapacağız."dedi.
"Düğün yapmak zorunda mıyız gerçekten?"

Kafasını salladı Salvatore. "Benim gibi bir adam eğer evleniyorsa o düğün yapılacak."

**

Ilgaz mağaza güvenlik görevlisi ile hararetle tartışırken Salvatore tüm işlerini hallettikten sonra yanına gitmiş ve,"Ne oluyor?"diye sormuştu.

Ilgaz öfkeyle,"Bu adam bana dokunmaya çalıştı! Şimdi de gelm-"dedi ki Salvatore adama yumruk atarak yere yığdı.

Belindeki silahı çıkarıp tetiği çektiğinde mağazadaki herkes çığlık attı ve kaçışmaya başladı.

Ilgaz burnundan soluyordu ancak Salvatore'un yaptığı şeyle dona kalmıştı. Salvatore adamın koluna gözünü kırpmadan sıkmıştı. Yerde acı içinde kıvranan adama kükredi Salvatore.
"Kafana sıkmamam için ikna et beni!"
Güvenlik görevlisi can acısından konuşamıyordu.
Salvatore adamın topuğuna sıktı bu sefer. Ilgaz irkildi. Genç adamı ilk defa böyle bir halde görüyordu, bu kadar vahşi ve acımasız. Kontrolü kaybetmiş.

Doğruyu söylemek gerekirse korkmuştu.

Güvenlik görevlisi acı içinde bağırarak,"Affedin."dedi. "Ne olur affedin!"

Salvatore ikna olmamışa benziyordu ki silahı adamın kafasına doğrulttuğunda Ilgaz korkuyla çığlık attı ve,"Dur!"diye bağırdı.

Salvatore delice yanan bakışlarını kıza çevirip durdu.
Elini yavaşça aşağı indirdi ve silahı beline geri koydu. Kızın nasıl korktuğunu görmüştü.

Ilgaz'a atılıp elini tuttu ve onu mağazadan dışarı çıkarıp korumalarına,"Halledin."diye emir verdi.
Arabaya doğru giderlerken,"Nasıl oldu olay?"diye sordu.
Ilgaz heyecanla titrerken zar zor yanıtladı adamı. Konuşmaları arasında duraklıyordu.
"Gelinliği denedim, deneme kabinine geri döndüğümde birden arkamda hissettim."dedi yutkunarak. Hala olayın etkisindeydi. Daha doğrusu olayların etkisindeydi.
"Sonra onu iterek üstümü hızlıca giyindim ve şikayet ettim. İnkar edince de kavga çıkardım o an sen geldin."

Salvatore arabaya vardıklarında kıza sarıldı. "Sen, bana dokunmaya çalıştı dediğin an kan beynime sıçradı."dedi öfkeyle. "Onu orada öldürmediysem yanımda sen v-"
Ilgaz onun sözünü kesti. "Salvatore,"dedi. Genç adam kızı kendisinden uzaklaştırıp yüzüne baktı. "Efendim?"

"Adamı iki yerinden vurdun."dedi gözüyle görse de inanamayarak. Salvatore kızı inceledi. Ona karşı değişen bir duygusu var mı diye baktı gözlerine. Ancak anlamadı. Anlamamak korkuttu, korkmak sinirlerini bozdu.
Ilgaz çok farklı bakıyordu.
"Evet."dedi çekinerek. "Yine olsa yine yaparım ama."

Ilgaz kafasını iki yana salladı. "Benim yanımda yapma."

Salvatore kaşlarını havaya kaldırarak sordu. "Benden korktun mu?"
Birden gök gürledi.
Ilgaz yalan söyledi. "Korku değil."dedi. "Sadece bazı gerçekleri görmek istediğimi sanmıyorum."

Salvatore nefesini sertçe dışarı verdi. "Ilgaz beni ben gibi kabul ettiğini sanıyordum."

Ilgaz gözlerini yumdu. "Seni sen gibi kabul et-"

"Hayır etmedin. Etmemişsin."dedi Salvatore alınganlık göstererek. Kafasını iki yana salladı. Hüzünlenmişti. "Ben böyle bir adamım." Salvatore'un sesi çok sakin çıkıyordu ancak içindeki bağırma isteğini gökyüzü üstlenmiş gibi sürekli gürlüyordu.
" Benim çok önemli sınırlarım var ve o sınırları biri geçerse yaşayacağı en basit şey o güvenlik görevlisininkine benzer. O sınırlardan biri ve en incesi sensin. Kimse, hiç kimse değil geçmek yanına dahi yaklaşamaz."

Ilgaz yutkundu. Genç adamın bakışlarında ki anlamı ilk defa görüyordu. Kırılacak kadar hassas, eşsiz.
"Salvatore ben seni sen gibi kabul ettim."dedi Ilgaz inanamayarak. "Neden böyle düşünüyorsun?"

Gök tekrar gürledi. Şimşekler geceyi aydınlattı.

"Ilgaz,"genç adam ellerini yumruk yaptı. "İleri zamanlarda ne yaşayacağız bilmiyorum. Daha kötü hallerimi görebilirsin ve bir gün gelip artık seni sevmiyorum, sevemiyorum gibi bir şey dersen ben ne yapacağımı bilmiyorum."

Ilgaz adamı sessizlikle dinledi. Hava kararmış yağmur yağmaya başlamıştı.
"Ama senin böyle bir şey yapabilecek olacağını biliyorum."dedi Salvatore acıyla. "Beni kabul etmediğin sürece de bunun korkusuyla yaşayacağım."

Yağmur suları ikisinin de üstüne şırıl şırıl akarken Ilgaz'ın gözleri dolmuş yanaklarına yağmur suları ile karışarak akmıştı.

Salvatore derin bir nefes aldı. Sesi hissettiklerine tam zıt çok sakin çıkıyordu.
"Ben seni seviyorum."dedi Ilgaz hüzünle.
Salvatore acıyla gülümsedi. "Biliyorum, ben de seni seviyorum." Elini kızın yanağına koydu. "Ancak ileride de beni sevecek misin onu bilmiyorum."

"Neden böyle düşünüyorsun?"

"Ilgaz sen çok eşsiz bir kızsın." Derin bir nefes aldı. "Gerçekten eşsizsin ve düşüncelerin de çok eşsiz."
"Salvatore ben senden vaz geçm-"
Genç adam kızın sözünü tekrar kesti.
"Ilgaz, zamanı geldiğinde benim en kötü yanımı gördüğünde də beni sevebilecek misin?"

"Severim."dedi burnunu çekerek. "Çok severim."

Salvatore gülümsemeye çalıştı ancak başaramadı. "Umarım."dedi. "Çünkü ben değişemem Ilgaz. Değişirsem biz yok oluruz. Ve eğer sen beni sevmekten vaz geçersen ben yok olurum."

Ilgaz hüzünle adama sarıldı ve burnunu çekti. "Salvatore."dedi hüzünle. Genç adam kızın ıslak saçlarını okşamaya başladı ve,"Tanrıdan istediğim tek şey beni ömrüm boyunca sevmen."dedi.
Ilgaz ağlamaya başlayınca Salvatore,"Şiştt.."dedi. "Hasta olacaksın hadi arabaya binelim."