Hiç

2.Sezon 37.Bölüm

Robert oflayarak ayağa kalktı. Salvatore,"Ne geziyorsun sen burada?"diye sordu öfkeyle.

"Seni ilgilendirmez." Yaşlı adam homurdanarak yanından geçip gitti.

Salvatore şaşırdı. "Ulan yüzsüze bak bir de o trip atıyor."

Ilgaz oflayınca karısına baktı. "Neden gelmişti o?"

"Seninle konuşmamı istiyor."dedi Ilgaz dudak büküp. "Hayır dedim öyle bakma."

Salvatore tek kaşını kaldırdı. "İyi."

Odaya tamamen girip deri koltuğa oturdu. "Duydun değil mi? Meribel Fransa'ya gideceğiz."

Ilgaz inanmayarak adama baktı. "Cidden hiçbir şey olmamış gibi devam ediyorsun."

Salvatore kaşlarını çattı,"Ne yapmalıydım?"

"Git ve babana bir şans ver. Ama bu işi kendi lehine çevirebileceğin bir hale getir."

Salvatore karısını inceleyerek arkasına yaslandı. "Anlat."dedi konuşması dikkatini çektiği için. Ilgaz'ın zekasının ne kadar keskin olduğunu biliyordu. Meraklandı.

"Mesela,"diyerek gözlerini yukarı çevirip düşündü genç kız.
Aklına gelen klasik fikirle kocaman gülümsedi, kocasının lacivert gözlerine baktı

"O mu ben mi sorusu!"

Salvatore yüzünü buruşturdu. "Ne?"
Beğenmemiş, saçma bulmuştu.

"Şöyle,"dedi Ilgaz açıklama getirebilmek için. "Seni kullanmıyorsa ve seni gerçekten de bahsettiği kadar çok seviyorsa seni seçer. Son bir şans vereceksen bunu gör ve öyle ver. Eğer seçemiyorsa farkında değilse bile seni kullanmış demektir. İgnazio mu sen mi? Adamın gözünün içine bak ve sor. Sen derse barış be Salvatore. Nasıl olsa parayı pulu babana bile bırakmayacaksın. En azından sen derse son birkaç yılını hep beraber en azından ölüm tehlikesi düşünmeden yaşarız."

Salvatore susup ciddiyetle kıza bakmaya devam edince Ilgaz acaba onu görüyor mu diye düşündü. Çünkü gözlerinde bin tane anlam vardı.

"Böyle bir şey yapmayacağım."dedi Salvatore. "Yaparsam onu affetmiş olurum ama affetmedim."

Ilgaz ofladı. "Ne bok yersen ye Salvatore."

Salvatore sinirlendi. "Ilgaz bana çocukça davran diyorsun farkında mısın? Anneni mi daha çok seviyorsun babanı mı soruları gibi gereksiz,aptalca!"

Ilgaz gıcık oldu. "Sensin çocuk, aptal ve gereksiz."

Salvatore sabır çekerek,"Aynen karıcığım."dedi. Ayağa kalkıp derin bir nefes aldı. "Hadi bana müsade.''

Ilgaz ayağa fırlayarak,"Nereye lan, kalkıp yemek yiyelim."dedi.

Salvatore gülümsedi. "Lan?"

Ilgaz utandı. "Özür dilerim."

Salvatore oflayıp karısının yanına gitti ve dudaklarına bir öpücük kondurdu. "Kocaya lan denmez." Ellerini kızın beline koyup aniden havaya kaldırdı ve arkasını dönerek kızı masaya oturttu.
"Taş olursun."

Ilgaz adamın gözlerine baktı. "Sanırım sana olan sevgim azalıyor, baksana. Lan diyip duruyorum."

Salvatore gözlerini kısarak,"Ne dedin sen?"diye tısladı.

Ilgaz gülmemek için dudaklarını ısırdı. "Ben sad-"

Genç adam kızın sözünü kesti.  "Ilgaz, uzun zaman sonra ilk defa tek cümleyle bu kadar sinirlendiğimi hissediyorum."

Genç kız,"Ama kocacığım-"diyince Salvatore belindeki ellerini ciddi manada sıktı.

"Ben ciddiyim Ilgaz."