Hiç

2.Sezon 30.Bölüm

Salvatore şirketteki işlerini hallederken ilk kazığını atmış olmanın keyfiyle arkasına yaslanarak kameraların göründüğü ekrana döndü.

Sağ üst küçük karede gördüğü babası ve yanındaki adamla gözlerini kısarak odaklandı.

Babasının yanındaki adam o muydu?

İgnazio.

Sinirle oturduğu koltuğundan kalkıp odadan çıktı ve bağırdı. "Ilgaz!"

Ilgaz oturduğu masada öfkeli sesle irkilip ayağa fırladı. Koşar adım yanına giderek,"Ne oldu?"diye sordu.

Kocasının halini görünce korktu. Gözleri yine alev atıyordu.

"Gel."diyerek hazırlattığı odaya ilerlemeye başladı. Kendi odasının hemen yanında bir odaydı ve belki de içi kendi odasından daha da büyüktü.
Ilgaz ince topuklularıyla zorlansa da seke seke adamı takip etti.
Salvatore sertçe kapının kulpunu indirip açtı ve,"Burası senin odan."dedi. Ilgaz şaşkınlıkla bir adama bir de koca odaya baktı. "Benim mi?"diyerek eliyle kendisini gösterdi.

Gördüklerine inanamıyordu. Salvatore sinirle kafasını salladı. "Senin. Bugün bu odadan mümkün olduğunca çıkma."

Ilgaz,"Neden öfkelisin?"diye sordu. Salvatore nefesini sertçe dışarı vererek kızın alnına eğildi ve bir öpücük bıraktı. "Git eşyalarını getir."

Ilgaz yutkunarak kafasını salladı ve elini adamın kaslı koluna götürüp hafifçe okşadı.

Geri döndüğünde Robert ve yanındaki pişkin pişkin sırıtan adamı görünce dudağını telaşla ısırdı.

Tabiri caizse boku yemişlerdi.

Salvatore'un öfkeli sesini duyduğu gibi elini hızlı tutup kalemlerini düşüre düşüre yanına koştu. Salvatore kafasıyla içeriyi işaret ederek,"Gir."dedi.

Ardından kendisi de girerek kapıyı sertçe kapattı.

Sıktığı yumruğu kapı kapandığı gibi duvara geçirdiğinde Ilgaz gözlerini belerterek,"Salvatore!"diye ciyakladı.
Çünkü adam hiç de yumuşak vurmamıştı.

Salvatore'un sinirden tüm kasları iyice şişmiş, Hulk gibi odanın içinde beklerken,"Sus Ilgaz."diye tısladı.
Ilgaz korkarak elindeki dosya ve renkli kalemlerini masaya bırakıp,"Yanına gelebilir miyim?"diye konuştu. Sesi korkulu çıkmıştı.

Salvatore derin bir nefes alıp,"Gel."diye tısladı.

Genç kız yutkunarak kocasının yanına ilerledi.
Salvatore birden,"Geldi."dedi. Ilgaz adama yavaşça sokulup sarılırken,"Gördüm."diye mırıldandı.

Salvatore çok öfkeliydi. Karısını sarmalayarak kokusunu içine çekti ancak bu bile onu sakinleştirmeye yetmedi. "Hadi güzelim,"diye fısıldadı. "Otur masanda hoş bir şekilde çalış. Kolay gelsin." Saçlarını öpüp geri çekildi ve odadan hızla çıktı.

**

Birkaç saat sonra diğer işlerini de halleden Salvatore çalan telefonu a kaşlarını çatarak baktı.

Kulağına götürüp,"Buyursunlar?"diye dalga geçti.

Dawson,"Şirkette mi? Geldi mi lan?"diye sordu merakla.

Salvatore," Gerçekten Dawson, karı kız gibi gıybet mi yapacağız?"diye bıkkınlık gösterdi. "Geldi he."

"Neye benziyor lavuk?"

"Götüne."

Dawson şaşırdı. "O kadar karizmatik mi lan?"

Salvatore istemsiz olarak tebessüm ederek,"kameradan gördüm, canlısını görmek nasib olmadı daha."dedi.