Hiç

2.Sezon 54.Bölüm

Ilgaz aynanın karşısında makyajını yaparken odaya giren Salvatore yorgunlukla iç çekti. Ceketini yatağa atarken karısına baktı. "Hayırdır?"

Ilgaz adama bakmadan rimelini çekmeye devam etti. "Dışarı çıkacağım."

Genç adam anlamayarak tek kaşını kaldırdı. "Nereye?"

Ilgaz dudak büktü. "Bilmiyorum, kafa dağıtmak istiyorum."

Salvatore sinirlendi. "Ben biliyorum senin o kafa dağıtmalarını. İçip içip dozutuyorsun."

Ilgaz göz devirdi. "İçkili yere gitmeyeceğim."
Salvatore,"Nereye gideceksin?"diye tekrar sordu.

"Bilmiyorum Salvatore." Oflayarak makyaj masasından kalktı. Çok makyaj yapmamıştı, nude rengi bir ruj, rimel ve göz kalemi çekmişti.

Rimeli iki renkti.

Mor ve pembe.
Üstünde kot pantolon, t-shirt ve kot bir ceket vardı.

Saçlarını düz bir şekilde omuzlarına bırakmıştı. Salvatore karısını incelediğinde neden bu kadar güzel olduğunu düşünüp sinir oldu.

"Çocuklara Layla ile Jenny bakacak. Sana yük olmayacaklar. Hadi görüşürüz."

Salvatore dişlerini sıkarak kafasını salladı. "Görüşelim bakalım."

**

"Hay ananı avradını, bu kız nereye gidiyor böyle ya?"diye sinirle söylendi Salvatore.

Sonra birden araba durunca görünmemek için biraz geride arabayı park etti.

Ilgaz arabasından inerek bagaja koştu ve poşetleri alarak,"Ana,"dedi. "Ne kadar çok poşet var böyle." Salvatore kızı seyrederken kaşlarını çattı.

Onlar ne poşetiydi?
Ilgaz ağır gelen poşetleri ıkına ıkına yetimhaneye taşırken genç adam arabadan indi ve kızın girdiği yere yaklaştı.

Tabelayı okuduğunda şaşkınlıkla,"Yetimhane."dedi.

Ilgaz'ın ne işi vardı burada?

Ilgaz ona mutlulukla bakan çocuklara tebessüm ederek görevli öğretmene,"Hocam çam sakızı, çoban armağanı benden size."dedi. "Her yaşa uygun oyuncak var. Çocuklara Leonardo, Yaşam, Robert ve Daisy'nin hediyesi derseniz sevinirim."

Öğretmen minnetini uzun uzun dile getirdikten sonra Ilgaz gülümseyerek yetimhaneden ayrıldı.

Kapıdan çıktığı gibi bahçe kapısında ona şaşkınlıkla bakan kocasını görünce şaşırdı.

Merdivenleri yavaşça indi ve,"Beni neden takip ettin ki?"diye sordu.

Salvatore,"Canım istedi."dedi sadece. Kız yanından geçip giderken sordu. "Ne geziyorsun burada, yine bir işler peşinde misin?"

Ilgaz duyduğu lanet cümleyle taş keserek öfkeyle Salvatore'a baktı. "Sen ne dediğinin farkında mısın?"

Salvatore gözlerini kısarak karısını inceledi. "Farkındayım."

Ilgaz şaşkınlıkla,"Farkındasın."dedi ve gülerek kafasını salladı. "Salvatore, bu lanet yedi yılda beni dirhem tanıyamamışsın." Elini kaldırıp parmağının ucunu gösterdi. "Şu kadar bile tanıyamamışsın. Evet," kafasını salladı. "Yalan söylerim, herkes yalan söyler ama bu bahsettiğin şey çok ağır." Alayla gülmeye devam ederken gözlerinden akan yaşlardan habersizdi.

Kocası bu sefer kalbini tuzla buz etmişti.

"Yazık bana ki,"diyerek hıçkırdı. Ama lanet gülümsemesi hâlâ yüzündeydi. "Senin gibi bir adamı canımdan çok sevmiş, ondan beş çocuk yapmışım." Nefesi sıkıştı.