Hiç

2.Sezon 53.Bölüm

Salvatore öfkeyle merdivenleri inerken kızın nerede olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Ilgaz ise sinirle bahçede bir o yana bir bu yana yürüyordu.
Ne kadar yalnızdı böyle ya!
Derdini anlatacak bir arkadaşı bile yoktu!

Hayatını kocasının üstüne kurarak büyük hata etmişti.

Hele ki Anksiyete ve Obsesif kompulsif bozukluk yaşayan bir kişi olarak çok büyük hata etmişti.
Oflayarak arka tarafa doğru yürüdü.

Parası vardı evet ama lanet gelsindi böyle paraya!

Ne bir dost sıcaklığı vardı ne bir aile.

Sadece aşk vardı.

O da gidince Ilgaz çıplak kalıyordu.

"Dur!"diye bağırdı Salvatore.

Ilgaz öfkeyle arkasını dönerek,"Ne var be!?"diye ciyakladı.

Salvatore kaşlarını çatarak karısının önünde bitti. "Sen ne hakla bana öyle bağırıyorsun?!"

Ilgaz kolunu sıkan kocasını itmeye çalıştı. "Bırak beni!"

"Bağırma bana!"
Salvatore öyle bir bağırdı ki Ilgaz'ın gözleri doldu.
"Ne duymak istiyorsun Salvatore?" Yutkundu. "Neyi duyunca tatmin olacaksın!?"

Salvatore dişlerini sıkarak son bir kere uyardı karısını. "Bana artık sesini yükseltme!"
"Ne yapacaksın, vuracak mısın?!"

Salvatore,"Eeehh!''diye bağırıp kızın kolunu iterek bıraktı.

Geriye sendeleyen Ilgaz şaşkınlıkla,"Sen, sen ne yapıyorsun ya?"diye sordu hayret içinde. "Ne yapıyorsun Salvatore sen!"

Salvatore elini kaldırıp işaret parmağını öfkeyle salladı. "Ilgaz!"dedi. "Bak son noktadayım artık!"

Ilgaz'ın dolan gözleri birden kupkuru kesti. Kaşlarını çattı ve sinirle sordu. "Tam olarak neye son noktadasın? Sevgiye mi? Aşka mı? Neye?"

Salvatore,"Evliliğe!"diye bağırdı.

Ilgaz yutkundu.
"Tamam."dedi sonra sakince arkasını döndü. "O zaman biraz yalnız kalmak sana da iyi gelecek, bana da."

Oflayarak bir adım atmıştı ki Salvatore aniden hüzünle bağırarak,"Seni seviyorum!"dedi.

Ilgaz gözlerini yumdu ve adım atmayı kesti.

Ah, bu sevgi olmasaydı Ilgaz büyük ihtimalle kafayı yemiş olurdu.

"Seni seviyorum ama sana çok kızgın ve kırgınım!"

Ilgaz omuzlarını düşürüp hüzünle yerdeki çimenlere baktı.

Yeni sulanmış gibi yaşlardı.

Ayakkabıları hafifçe çamur olmuştu.

Salvatore karısı ona dönmeyince hüzünle ardından bakarak gözlerini yumdu. Ve yavaşça arkasını dönüp gitmek istedi.

Ama gidemedi.

Ilgaz yavaşça kocasına baktığında sırtını döndüğünü görünce mutsuzlukla tekrar önüne döndü ve kış bahçesine gitmek için adım atmaya çalıştı.

Ama atamadı.

İkisi de birbirlerine koşup sımsıkı sarılmak, öpmek, koklamak istedi.

Ama yapmadılar.

**

Ilgaz sabah olduğunda kahvaltı masasında siyah, gri renkteki mama koltuğuna oturmuş Andreas'a yemek yedirmeye çalışırken Leonardo,"Ben doydum anne."dedi.