2.Sezon 32.Bölüm

1.1K 72 21
                                    

Ilgaz odasına aniden birinin girmesiyle kaşlarını çattı. Salvatore dışında kimse odasına böyle giremez, girmemeliydi!

İgnazio gülerek,"Günaydınlar, sevgilim."dedi.

Ilgaz iyice sinirlendi. "İgnazio, bana bir daha sevgilim deme."

Genç adam kızın deri koltuklarına kendisini atarak,"Adım öyle telaffuz edilmiyor ama sana serbest."dedi ve keyiflendi."Nabersin bakalım?"

"Sanane?"

"Ne demek banane? İnsan gibi hal hatır soramıyor muyuz sana?"

"İgnazio, gitmeni rica ediyorum."

"Gitmiyorum." odayı inceledi. "Nasıl güzel mi odam?"

Ilgaz dalga geçer gibi gülümsedi. "Yüzsüz."

İgnazio kahkaha attı. "Ben kesinlikle yüzsüz değilim sevgilim."

"Bana sevgilim deme!"diye bağırdı kadın. "Aptal mısın, anlama sorunun mu var?"

İgnazio keyifle arkasına yaslanarak bacak bacak üstüne attı ve bir eliyle dizine koyduğu ayak bileğini tuttu.
"Beni tanısan seversin aslında biliyor musun?"

Ilgaz yüzünü buruşturarak,"Niye buradasın?"diye sordu.

"Biricik kardeşimin karısı ile tanışmak istemem neden size garip geliyor?"

"Kardeşinle bile otuz altı yıl sonra tanıştığından olabilir mi?"

"Ben onu doğduğu günden beri tanıyorum sevgilim, emin ol çok iyi tanıyorum. Ayrıca sen ilgimi çekiyorsun, güzel kızsın. Anında tanışma istemem neden garibine gidiyor?"

"Bana bir daha sevgilim dersen kocamı çağıracak, ağzını yüzünü dağıttıracağım."

Ilgaz dişlerini sıkmaya başladı.

İgnazio güldü. "Nasıl korktum anlatamam."

Ilgaz göz devirdi. "Tamam tanıdın beni, defol git odamdan."

İgnazio gülerek,"Daha yeni ısınıyorduk birbirimize."dedi. "Mesela en sevdiğin rengi bilmiyorum, benimki mavi."

Ilgaz susarak adama öfkeyle bakmaya devam etti. Salvatore'un dün yaptığı yara bere içindeki lanet yüzü çok piskindi. "Kocan,"dedi. "Herkesi kendisine köle etmeyi nasıl becermiş, o mu fazla zeki, sizler mi geri zekalısınız?"

Ilgaz,"Ahlaksız."diyerek yüzünü buruşturdu. İgnazio güldü. "Siz geri zekalısınız, çünkü kocan olacak adam hiç de zeki biri değil."

"Defol odamdan."
Ilgaz elindeki rengarenk ve ponponlu kalemini sertçe masaya vurdu.

İgnazio ayağa kalkıp,"Gidelim bakalım, odamdan." Dedi. "İyi günler, sevgilim."

Kapıya usulca giderek kulpuna elini atmıştı ki kapı hızla açıldı ve Salvatore telefonuna bakarak,"Sevgilim, yemeğe çıkalım."diye içeri girdi.
Karşısındaki adamla olduğu yerde durup kaşlarını çattı.

"Ne geziyorsun lan sen bu odada?"

İgnazio keyifle,"Kardeşimin karısı ile tanışmak istedim."dedi.

"Sebep?"

İgnazio gülerek,"Güzel kız."dedi. "Tanışmak için can attım. Neyse, size afiyet olsun."
Salvatore'un yanından öylece çekip gitmek istediğinde Salvatore aniden kolundan tutup,"Seni bir daha bu odada görürsem,"diye kulağına hırladı. "Anandan emdiği sütü burnundan getireceğim."

İgnazio sinirle adamın kolunu sıkan elini itip,"Ateş olsan cürmüm kadar yer bile yakamazsın."diye homurdandı. Salvatore tuttuğu kolu iyice sıkarak,"Emin ol,"dedi. "Ateş olmamı istemezsin."

HiçWhere stories live. Discover now