Hiç

66

Genç adam akşam olduğunda işten eve mutlulukla gitmişti. Babası aramış ve amcasının İtalya'dan geldiğini ve şu anda onlarda olduğunu söylemişti.

"Rudolph amca!" Salvatore keyifle salondaki amcasının yanına giderek sarıldı. "İtalya'dan gelmişsin!"

Robert keyifle,"Size gelmek isteyince kıramadım."dedi.
Salvatore kafasını salladı.  "İyi yaptınız baba, Ilgaz nerede?"

"Linda ile yukarıda. Bebek emziriyor."

Salvatore amcasına gülümseyerek,"Siz bekleyin ben bir ona bakıp geliyorum."dedi ve keyifle yukarı çıktı.

Ilgaz Leonardo'yu emzirirken ağlıyordu. "Herkes ona olan sevgimden şüphe duyuyor."dedi burnunu çekerek. Linda hüzünle,"Ilgaz abla üzme kendini bu kadar. Amcam biraz Elizabeth gibi boş boğazdır."dedi.
Ilgaz kafasını iki yana salladı. "Ağabeyin de sürekli gideceksin Ilgaz diyip duruyor. Gitmem diyorum korkuyorum diyor." Hıçkırdı. "Neden kimse dürüstlüğüme inanıp bana güvenmiyor."

Salvatore duyduğu konuşmayla kaşlarını çatarak odasına girdi.
Ilgaz burnunu çekerek,"Hoş geldin."diye mırıldandı.
"Ne oldu?"diye sordu adam sertçe. "Amcam ne dedi?"

Ilgaz,"Bir şey yok Salvatore. Aç mısın? Yemeği hazırlasınlar."diye geçiştirdi. Salvatore Linda'ya,"Sen bir dışarı çık."dedi ve kızın kucağındaki Yaşam'ı alarak öptü ve yatağa götürüp yatırdı.
Linda koşarak odadan ayrıldı.
"Ne oldu anlat."dedi Salvatore sert sesiyle. "Bir daha sormak istemiyorum."

"Bir şey yok!"dedi Ilgaz sinirle. "Zorlama bir şeyi de!"

"Amcam ne dedi?"

"Hiçbir şey."

"Ilgaz!"

Ilgaz dudağını bükerek,"Bağırma bana."diye fısıldadı. Ağlaması şiddetlendi. "Babam anneme hiç bağırmazdı."

Salvatore sinirlendiği ve bu kızı daha da üzdüğü için ellerini yumruk yaparak kendisini sıktı. "Anlat Ilgaz. Ağlama."

"Amcan!"dedi Genç kız çocuğunu memeden çekip omzuna koyarken. "Para tatlı gelmiştir Salvatore değil dedi!"

Salvatore şaşkınlıkla,"Amcam öyle bir şey demez."dedi aniden.
Ilgaz oğlunun sırtına vurup gazını çıkarmaya çalıştı. "Ben yalancıyım evet." Sinirle adama arkasını dönüp sessizce küfür etti. "Sikeyim böyle aşkın ızdırabını."
Salvatore kaşlarını çattı. "Sana yalancısın demedim."

"Salvatore benimle muhattap olma."
Ilgaz öfkeyle bir o yana bir bu yana yürüyordu. "Leo sen de her gün gazını kendin çıkarırsın şimdi içinde tutasın geldi."

Salvatore sinirle arkasını dönüp babalarının yanına gitti. "Amcam senin derdin ne?"diye sordu direkt. "Ne hakla karıma böyle bir şey dersin?"

"Yetiştirdi mi hemen?"diye yüzünü buruşturdu yaşlı adam. "Robert gelini sen seçmişsin diye biliyordum, yanlış yapmışsın."

Salvatore öfkeyle,"Ne diyorsun amca sen?!"diye bağırdı. "Misafirimsin tamam ama sen sırf böyle diye-"

Amcası ayağa kalktı ve gri gözlerini adamın lacivert gözlerine dikti. "Ben sadece olanı söyledim. Böyle başlayan aşkın samimiyetine inanmak zorunda değilim."
Salvatore delirecekti. Babasına bakınca adamın hüzünle gülümsemesine şahit oldu. Robert ağabeyinin dediği şeyleri desteklemiyordu. Bu sevginin Salvatore'u nasıl değiştirdiğinin farkındaydı. Ilgaz'ın samimi duygularının da. Üzülmüştü ancak ağabeyine de bir şey diyemiyordu.

Hışımla arkasını dönerek merdivenleri çıktı ve tekrar Ilgaz'ın yanına gitti.
Ilgaz bebekleri beşiklerine koymuş sallarken sessizce ağlıyordu.
"Ilgaz,"dedi sakin olmaya çalışarak.
Arkadan kızın beline sarıldı. "Güzelim."