Hiç

54

Salvatore çocuklarının yanına çıkarlarken telefonuyla yardımcısını arayarak bugün işe gelmeyeceğini söyledi.

Ilgaz odaya girerek,"Jenni, geldim."dedi. Jenni kafasını salladı ve ayağa kalkarak,"Ilgaz hanım mama verdim uyuttum. Uyanınca dilerseniz emzirirsiniz."dedi. Kadının arkasındaki adamı görüp boğazını temizleyerek,"Hoşgeldiniz efendim."diye gülümsedi.
Ilgaz adamın elini tutarak beşiklerinde uyuyan çocuklarının yanına gittiler.
Salvatore kadının onu çekiştirmesine bile şükür ediyordu. Bu basit harekete bile hastaydı.

Çocuklarının iki günde özlediği yüzlerine,"Meleklerim..."diye mırıldandı.
Ilgaz gülümsemeyerek karşısındaki manzarayı seyretti.
Genç adam iki beşiğin de bas ucunda öne eğilmiş bir eliyle bir beşiği diğeriyle diğerini tutup yüzündeki tebessümle bebişleri izliyordu.

Birkaç dakika öylece durduktan sonra doğrularak karısına baktı.
"Büyümüşler."dedi.
Ilgaz güldü. "Abartma Salvatore, sadece iki gün görmedin."

Salvatore güldü. "Yine de büyümüşler."

Ilgaz odadaki üçlü koltuğa oturup,"Yaşam sen yokken değişik bir şekilde huysuzdu."dedi. "Senin kokunla uyumaya alışmış."
Salvatore,"Leonardo şerefsizi hiç babayı aramıyor."diye dalgayla alınganlık gösterince Ilgaz kıkırdadı. "Çocuk daha dört aylık olacak. Saçmalama."

Salvatore keyifle karısının yanına vararak elini tutarak ayağa kaldırdı. "Seninle hazır çocuklar da uyuyorken biraz hasret gidersek," elini kızın beline atarak bedenlerini birbirine bastırdı ve dudaklarını kadının dudaklarına sürttü.
Ilgaz kocaman gülümsedi. "Şimdi mi?"

Salvatore usulca kafasını salladı. Mırıltıyla,"Hemen."dedi.
Tam o sırada Leonardo kıpırdanmaya başladı. Salvatore oflayarak karısını bırakıp,"Leo, sinirlerimi bozuyorsun koçum."diye homurdandı.

Ilgaz kahkaha attı ve sesi çıkmasın diye eliyle ağzını kapattı.
Oğlunun yanına koşarak beşiği salladı.
Leonardo tekrar uykuya daldığı da Salvatore karısını birden kucağına aldı ve çocukların odasından çıktı.
Ilgaz kafasını adamın göğsüne gömerek gülüyordu.
Salvatore odasına giderken bağırdı. "Jenni! Kulağın çocuklarda olsun. Birkaç saat bizi rahatsız etmeyin."

Ilgaz şaşkınlıkla,"Birkaç saat mi?"diye sorunca Salvatore kafasını sallayarak kızı yatağa atınca Ilgaz kahkaha attı.
Salvatore direkt ceketini çıkarıp gömleğinin iliklerini çözmeye başladı.
Ilgaz da kazağını başından çıkarınca,"Sen dur."dedi genç adam."Seni ben soymak istiyorum."

Ilgaz gülümseyerek ayaktaki adamın soyunmasını bekledi.

Bir saat sonunda Ilgaz utancından kırmızı kesmişti. "Jenni kesin sesimi duydu."dedi hüzünle.
Salvatore keyifle,"Dert etme."dedi. "Duvarlar çok ses geçirmiyor. Gerçi sen desibel rekoru kırdın ama."

Ilgaz doğrulup adamın yüzüne tokatı geçirdi.
Salvatore kahkaha atarak kızı yatağa geri çekip üstüne çıktı. Lacivert gözlerini kızın kahvenin en koyu tonu gözlerine dikti. "Yalan mı Ilgaz Hanım?"

Ilgaz kollarını adamın boynuna dolayarak,"Sen de çok sessiz sayılmazdın."dedi.
Salvatore kafasını salladı. "Otuz yıllık hayatımda beni inletebilen tek kadınsın."

Ilgaz başka kadınlardan bahseden adamla sinirlendi. "Salvatore!"diye çıkıştı.
Salvatore eğilip kızın dudaklarını öpmeye başladı. Ilgaz adamın dudaklarını emerken gözlerini yumdu ve dilinin ağzının içine girmesine izin verdi.
Salvatore biraz sonra geri çekildi. "Seni, kokunu,"burnunu kızın boynuna sürttü. "Tenini o kadar çok özledim ki..."

Ilgaz iç çekti. "Ben de seni çok özledim."

Genç adam tekrar kızın dudaklarına yöneldiğinde çalan telefonu ile küfür etti ama kızı öpmeyi kesmedi. Sadece yer değiştirdi. Öpücüklerini kızın boynuna ve göğüslerine yöneltti.