Hiç

14

Salvatore kızın yüzüne bakarak kaşlarını çattı. Ilgaz adama,"Ne oldu?"diye sordu. "Neden öldürecek gibi bakıyorsun?"

Salvatore bilmiyordu. "Öldürecek gibi mi bakıyorum?"

Kenan güldü. "Ilgaz onun normal hali o."

Salvatore dönüp arkadaşına baktı. "Kaç aydır görüşmüyoruz seninle?"

"Bilmiyorum ama beş aydan fazla olmuştur."

"Seni kırmak istemiyorum Kenan ama görüşmeyerek çok doğru bir karar vermişim."

Göz devirdi Kenan. "Ben de seni özlemişim kardeşim."

Ilgaz sıkıntıyla yanaklarını şişirdi. "Birbirinize olan sevginiz gözlerimi yaşartıyor."dedi Eşsiz Salvatore ve Kenan'a bakarak.
Salvatore dalga geçer gibi sırıtıp kıza küçümseyen bir bakış attı. Kenan kaşlarını çattı. "Salvatore kendisinden başkasını sevmez ki."

Gülümsedi Salvatore. "Bunun bilinmesi ne kadar da hoş."

Kenan gözlerini kısarak adamı inceledi. Ilgaz dilini şaklattı. "Sizi seviyor, sadece sevgiyi sevmiyor."

Salvatore kızın yüzüne bakarak,"Sevgiyi mi sevmiyorum?"diye sordu. "saçma."
Ilgaz güldü. "Çünkü sevmeyi acizlik sanıyorsun. Söylesene neden bu kadar öfkelisin? Yaşamının temel taşlarını sinir, öfke ve kızgınlık üzerine kurmuşsun."

Eşsiz arkadaşına içten içe hak verdi.
Salvatore'un keyfi kaçtı. Yaşadığı tüm anılar aklına geldiğinde nefesini sertçe dışarı verdi. "Beni hayat böyle olmaya itti bayan bilmiş."

Kenan sustu. Arkadaşının yaşadığı tüm o kötü anılara bizzat şahit olmuş biri olarak ne diyeceğini bilemedi.
Salvatore'un şu an oluşan yüzündeki sert ifadeye ilk defa hak verdi. Salvatore'un ne kadar acı çektiğini bildiklerinden arkadaşlarının bu halini hep tolere etmişlerdi. Sinirli oluşunu, sevmiyor gibi davranmasını ve daha birçok şeyi.

Ilgaz küçümseyen bakışlarını adama yöneltti. "Ne yaşamış olmalısın ki?"

Salvatore kaşlarını çattı. "Hayal ettiğinde bile gece uykularını kaçıracak şeyler." Ses tonu fazla ürkütücü çıkmıştı.

Ilgaz göz devirdi. "Abartma istersen?"

Salvatore tek kaşını kaldırıp kısa bir an düşündü. Yaşadığı en basit şeyi anlatıp ne kadar ciddi olduğunu göstermek istiyordu ancak bunu yaparken de ona acısınlar istemiyordu.

"Hiç sevdiğin kişi gözünün önünde doğrandı mı?"diye sordu usulca.

Ilgaz böyle bir cümle beklemiyordu.
Kaşlarını hayretle havaya kaldırarak,"Ne?"diye fısıldadı.

Salvatore'un pis işleri bırakmasının en büyük sebebi yaşadığı bu olaydı.
Salvatore kızın atan rengine gülmek istedi. "Gördün mü?"dedi. "En basitinden az bir şey bahsettiğim de bile rengin attı."

Eşsiz inanmadı. "Bence şu anda atıyorsun."

Kenan boğazını temizleyerek,"Atmıyor."dedi.
Sesi o kadar aciz çıkmıştı ki Ilgaz ve Eşsiz şaşkınlıkla ona döndüler. İkisinin de kanı çekilmişti.

"Karanlık bir babanın karanlık bir oğluysan yaşadığın karanlık zifiri oluyor."dedi Salvatore yandan sırıtarak.

Ilgaz kekeledi. "Na-nasıl yani? Siz ci-ciddi misiniz?"
Salvatore usulca kafasını salladı. "Sevgiden korkmuyorum yani müstakbel karıcığım. Sevdiğim kişilere zarar gelmesinden korkuyorum."

Ilgaz ne diyeceğini bilemedi. İstemsiz olarak Salvatore'a ısındığını hissetti. Eşsiz merak etti. "En basiti mi bir de bu?"

"Evet."dedi Salvatore. "Detaylarını bilmek istiyorsanız boşuna çenenizi yormayın anlatmayacağım ancak Kenan anlatırsa engellemem."

Anlatmak istemiyordu çünkü sanki onun ağzından çıkan şeyler onu tekrar buluyordu.
Kenan'a baktılar kızlar. Kenan derin bir nefes aldı. "İsterseniz anlatırım ancak pek iç açıcı bir hikaye değil."

Ilgaz susup arkadaşına bakan Salvatore'u izledi. Eşsiz,"Anlat."dedi hızla. Çok kötü hissediyordu ve merakına yenik düştü.

"Üniversiteye başlayacakken Salvatore yavaş yavaş babasının yerini almak için işlerin merkezine girdi. Robert amcanın en büyük düşmanlarından biri olan Riddick diye bir adam var. Ona kafa tuttu. Adamı rezil kepaze etti ve cezasını genç yaşta çekti. Salvatore'u bir eve kapattılar ve zincirlediler. Henüz on sekiz yaşındaydı. Yakın bir kız arkadaşı vardı, Salvatore'a aşıktı kız. Gözlerinin önünde canlı canlı-"

"Ay yeter sus!"dedi Ilgaz sinirle.
Ayağa kalkıp,"Sen de neyi merak ediyorsun böyle anlamıyorum ki?!"diye bağırdı arkadaşına. O kadar kızmıştı ki Eşsiz utandı.
"Üzgünüm."dedi usulca.
Ilgaz,"Aptallıkları yapıp yapıp özür diliyorsun."dedi ve hızla mutfağa gitti.

Sanki, sanki Kenan'ın anlattığı olay ileride içerideki adama aşık olursa başına gelecek olası bir şey gibiydi.

Korktu.

Adamın enerjisinden etkilenmekten korktu.

Adamın yanında var olmaktan korktu.

Yapamayacaktı.

Sinirleri bozulmuştu ve daha ne kadar çok bozulur merak etti.
Yaşlı adama daha da öfkelendi. Onu nasıl bir batağa çekmişti böyle?

Ofladı. Gözleri doldu.
Gelecekten, yaşayacağı her şeyden o kadar çok korktu ki midesine kramplar girdi.

Elini saçlarından geçirip kalçasını tezgaha yasladı ve gözlerini yumdu.

Ne yapıp edip bu lanetten kurtulması lazımdı.

Bunu normal bir şekilde yapsa ailesindeki tüm erkekler hapise gireceklerdi. Beş parasız kalacaklar ve herkes, annesi, ablaları, yeğenleri onun yüzünden acı çekecekti.

Nasıl yapacağını bilmiyordu ancak bulacaktı.
Bu evlilik olmayacaktı.

Asla Salvatore ile evlenmeyecekti.
Asla onu sevmeyecekti.
Asla onu değiştirebileceğini düşünmeyecekti.

Ve Ilgaz unutuyordu ki asla asla dememeliydi.

"Sen iyi misin?"

Duyduğu sesle gözlerini açarak olduğu yerde irkildi.
Salvatore ona nasıl olduğunu bilmediği bir bakışla bakıyordu.
Kafasını salladı. "İyiyim."dedi fısıltıyla.

Salvatore kızın ne düşündüğünü çok iyi biliyordu.

"Korkma."dedi.
Ilgaz boğazını temizleyerek doğruldu. "Neyden?"

Gülümsedi Salvatore. "Sana kimse zarar veremez. Ben on sekiz yaşındaki o yeni yetme çocuk değilim. Pis işleri de bıraktım. Ayrıca herkes benden gerçek anlamda korkuyor."

Ilgaz yutkundu. "Korkmuyorum."dedi. Büyük yalan söylemişti.
Çok ama çok korkuyordu.
Salvatore güldü. "Emin misin?"

Kafasını hızla salladı Ilgaz. "Neden korkayım ki?"

"Dediğim gibi zarar görmekten."

Ofladı Ilgaz. "Ben sadece senin karaktersizliğinden korkuyorum Salvatore."

Salvatore,"Peki o zaman."dedi. "Ama istersen bir su iç ve kendine gel."

Göz devirdi Ilgaz. "Sen beni mi düşünüyorsun?"

Erkeksi bir kahkaha attı Salvatore. "Evet gerçekten komik kızmışsın."

Alayla yüzünü buruşturdu. "Yaa, ne demezsin."

Salvatore kafasını iki yana sallayarak gülüşünü yok etmeye çalıştı. "Neyse ben gidiyorum. Dikkatli ol ve bundan sonra bozulmuş şeyler yeme. Hele ki o şey proteinse koklama bile."

Ilgaz kafasını salladı. "Tamam, teşekkürler ilgin için."

**

"Ben buldum Eşsiz."dedi Ilgaz sevinçle. "Evlilikten nasıl kurtulacağımı buldum!"

Eşsiz merak etti. "Nasıl?''

Ilgaz gülümsedi. Kesinlikle arkadaşına bakmıyordu, pencereden dışarıya dönüp "Buldum."diye fısıldadı.