Hiç

38

Bu bölümde yazdığım şeyleri ne yazık ki gerçek hayatta yaşadık. Ben yaşarken on yaşındaydım ve unutamıyorum.
Böyle bir bölüm yazdım çünkü, bilmiyorum işte. Kadınlarımızın neler çektiğini ufak da olsa görmenizi istedim.
Allah kadınlarımızı, çok afedersiniz ama küfür edeceğim, orospu çocuğu olan tüm erkeklerden korusun. Zorlamayla bir şeyleri elde edeceğini düşünen erkek profesör de olsa cahilin, aptalın tekidir.
İyi okumalar.
**

Eve vardıklarında kapının önü ayakkabı ile doluydu. Genç çift şaşırdı.
İçeri girdiklerinde evin ağzına kadar dolu olduğunu gördüler.
Berfin koşarak kıza sarılmıştı. "Ilgaz'ım!"

Ilgaz gülümseyerek kadına karşılık verdi. Baran kıza kaşları çatık bakıp yanındaki adama döndü ve elini uzattı.
"Merhaba."
Salvatore adamın elini sıkmadı. O insanlarla samimiyet kurmayı sevmezdi. Baran bozulsa da boğazını temizleyerek adamın belindeki silahı kaşlarıyla gösterdi. "Özel yapım mı?"
Salvatore kafasını salladı. "Çok özel."dedi karanlık bir tonda.
Baran,"Sanırım İtalyanmışsın."diye başladı konuya. "İtalyanların mafyası meşhurdur dedim kimse inanmadı."

Salvatore kaşlarını çattı. "Neden böyle bir şey deme gereği duydun?"

Baran güldü. "Tanıyorum seni de ondan. Daha doğrusu ismini duydum."

Salvatore soğuk yüz ifadesini bozmadı. Hatta daha da soğuk yapmamak için kendisiyle savaştı. "Ne güzel."dedi. "Tanınmak.''
Kadının kıza,"Dikkatli ol."dediğini duyunca kaşlarını iyice çattı. "Yuva kuruyorsun ama dikkatli ol."
Genç kızı kolundan tutarak,"Bir gelir misin?"diye sordu ve onu tuvalete doğru çekti.
"Bunlar da kim?"diye şaşırdı Salvatore. Ilgaz ofladı. "Annemin ablasının kızı."dedi İngilizce. "Diyarbakır'a gelin gitti. Kuma ne biliyor musun?"

Salvatore kafasını salladı. Ilgaz konuşmaya devam etti. "Berfin bir ağaya kuma gitti. Ağa çok severek evlenmiş ilk karısıyla. Seninle konuşan o ağa. Çocuğu olmayınca ailesi kuma almışlar. Arkadaşımın ablası istemese de zorlamışlar. İlk adam da karısı da çok çektirdi Berfin ablaya. Sonra adamla arası ısınmış. Berfin abla da aşık olmuş. Gel zaman git zaman ilk karısının eziklik psikoloji, kıskançlıkları adamı Berfin abladan biraz uzaklaştırmış. Ben bunların evine misafirliğe gittim bir kere. Diyarbakır'da muazzam bir konakta yaşıyorlar. Adam ağa da olsa benim kimseden gizlim saklım olmadığı için görüp analiz ettiğim şeyleri söyledim. Adam hala ilk karısına âşık olduğunu sanıyor ama sana şöyle özetlemem gerekirse Berfin abla ile arasındaki ilişki senle benim aramdaki ilişki gibi keyifli, mutluluk veren bir ilişkiyken ilk karısı ile olan göz yaşlarını sildiği yanında vicdan azabı çekip, seni seviyorum diye kadını mutlu etmeye çalışmak. Arzu bitmiş, heves gitmiş tek tutunduğu şey sevgisi. Adama döndüm dedim ki sen acımayı sevgi sanıyorsun. Berfin abla ile olan ilişkini de şehvet. Ama kimse sadece arzuladığı kadına bu derece yumuşak bakıp, yediği yemeklere bile dikkat etmez. Bir kalp ikiye bölünür sanıyorsunuz ama o kalp değil insanın kendisi. İki farklı karakterin var. Kalp asla ikiye bölünmez, karakterlerinden biri özgür diğeri tutsak. Yerinde olsaydım özgür olanın peşinden gider diğerinin tutsaklığına da son verirdim. Tek hareket iki özgür ruh. Ondan sonra adama dank etmiş olacak ki ilk karısını boşamış Berfin abla ile resmi nikah kıymış."

Salvatore kızı şaşkın bir hayranlıkla dinledi. Ilgaz ofladı. "Berfin abla da adam yüzünden ilk karısına suçluluk hissedip çocuklarının ona anne demesine kızmıyordu. Döndüm herkesin içinde bu nasıl bir şey ya diye sordum. Adam bana bağırdı ben daha çok bağırdım. Biraz çingeneyim sanırım ama çocuklara da döndüm dedim ki sakın ha gerçek annenizden başkasına anne dediğinizi duymayacağım. Evin büyük annesi beni kovdu." Kahkaha attı. "Teyzeciğim sen girme aramıza dedim ve ağaya Berfin ablanın değerini bil aklına öyle bir girerim ki defolup gider haberin olsun diye tehdit ettim. Adamı yola getirmiş olmama çok mutlu Berfin abla ancak beni bu olaylardan dolayı uyarıyor. Yuva yıkanın yuvası olmaz diyor. İlk karısı ile olan yuvayı yıkmışım."