Hiç

2.Sezon 67.Bölüm

Geçen bu birkaç günde Salvatore çok daha iyiydi. Sabah uyandığında işe gidebilecek gibi hissediyordu ama istemedi. Gitmryecekti.

Ilgaz yanında uyurken elini kızın yanağına götürüp dudaklarına yaklaştı. "Seni seviyorum."diye fısıldadı. "Ti adoro." Dedi hemen sonra. Ve devam etti. "I love you."
Sonra dudaklarına dudaklarını yavaşça dokundurdu ve onu özlemle öptü. Ilgaz korkuyla irkilince hemen geri çekilip ellerini kızdan çekti. "Korkma."diyerek yutkundu. "Benim."
Ilgaz uykulu uykulu doğrulup,"Günaydın."diye mırıldandı.
"Günaydın."dedi Salvatore. "Uyuyabilirsin, saat daha altı."

Ilgaz güldü. "Sen iyileştin sanırım, yine erkenden uyanmışsın."

Salvatore keyifle karısına baktı. "Bir gün daha iyileşme iznim var."dedi.

"Kimden?"diyerek gülümsedi Ilgaz.
Salvatore bilmiş gibi gülümsedi. "Patrondan."

Ilgaz,"Sersem."diyerek adamın göğsüne vurdu. Elini geri çekerken Salvatore hızla öptü. Genç kadın kendisini tekrar yatağa attı. "Öpme beni."dedi.

Salvatore tek kaşını kaldırarak,"Sebep?"diye sordu.

Ilgaz omuz silkti ve arkasını döndü. Salvatore sinirle nefesini dışarı verdi ve kızın beline elini atıp onu kendisine çekti.

Sertliğini kıza bastırırken,"Ilgaz,"diye tısladı. "Fazla naz, aşkı usandırır."

Ilgaz kafasını çevirip arkasında sinirle duran adamın mavi gözlerine baktı. "Usanan şey aşk değildir,"dedi. "Usanıyorsan da siktir git." Salvatore bir elini kızın çenesine götürüp dudaklarını dudaklarına götürdü ve yavaşça sürttü.

Konuşurken birbirlerine değiyorlardı ve konuştukça Ilgaz'ın tüyleri diken diken oldu. "Bak sevgilim."dedi Salvatore dişlerini sıkarak. "Usanmıyorum ama sinirlerim aşırı derecede geriliyor. Ben sensiz bir hiçim ve bu durum hiç hoşuma gitmiyor." Aniden kıza sertliğini iyice bastırdı. "Şu anda kucağımdayken gergin oluşun bile beni sinirlendiriyor, sana değil kendime sinirleniyorum. Ilgaz kayboluyorum. Kayboluyorum." Kızın dudaklarına aniden yapıştı ve sulu sert bir öpücük çalıp kızı bıraktı.

Ilgaz yüzünü buruşturdu. "Sen her şeye sinirlenen birisin Salvatore,"dedi. "Buluttan nem kapıyorsun."
Salvatore yataktan çıktı. "Onu alıngan insanlara derler küçük hanım."dedi. "Sinirlilere değil."

Ilgaz öfkeyle yastığı alıp adamın kafasına attı. "Çok bilmiş!"diye ciyakladı.
Salvatore yapay bir sinirle arkasını döndü.
"Sen bana yastık mı attın?"

Yastık sırtına değmiş yere düşmüştü.

Ilgaz gülümseyerek tshirtini çıkardı. "Bak bu gördüklerin var ya."dedi göğüslerini göstererek. Genç adamın gözleri direkt oraya inmiş yutkunmuştu."Uzun süre dokunamayacaksın."

Salvatore derin bir nefes aldı. Kızın gözlerine baktığında mavi gözleri arzudan alev alev yanıyordu. "Pis oynuyorsun bu oyunu."dedi. "Hem de çok pis."

Ilgaz tshirtini giyerek,"Hak ediyorsun."dedi. "Ben senin kaslarına dokunurum, uykumda yapıyorum zaten ne zaman uyansam kucağındayım ama sen beyefendi," gülümsedi. "Çok zorlanacaksın."

Salvatore kaşlarını çattı ve küfür ederek arkasını döndü. "Bir gün arzu dolu bir rüya görürsen Ilgaz," gülümsedi. "Onun rüya olduğuna çok emin olma."

Sonra da çekip mutfağa gitti.

Ilgaz oflayarak kendisini geriye bıraktı.

**

Dawson arkadaşına,"Kızın adı Polina'ymış."dedi. "Yöneticiyi görmeden imzalamam dedi Salvatore, ya eve gel ya da kız size gelsin."

Salvatore homurdandı. "Oğlum bu kadın nereden çıktı? Betty Blue değil mi oranın sahibi. Sikerim. Hastayız diyorum oğlum!"