Hiç

2.Sezon 57.Bölüm

Ilgaz ablasından duyduklarıyla ağlayacak seviyeye geldi. "Yeter." Diye fısıldadı gözleri dolu doluyken. "Çocuklarımın yanında sus bari."

Şule çenesini havaya kaldırdı. "Yalan mı?"dedi. "Burnun nasıl havaya kalkmış görmüyor musun?"

Salvatore bugün evde çalışıyordu. Çalışma odasından çıkıp aşağı indiğinde karısının ağlarken ki halini gördü ve sinirleri anında tepesine çıktı. "Ilgaz?"dedi yanına vararak.
Ilgaz yutkunarak göz yaşlarını sildi. "Gel sevgilim."

Şevval lokmasını yutarak Salvatore 'a baktı. Genç adam kaşlarını çatmış sinirli gözlerini herkesin üzerinde gezdiriyordu. "Siz buraya karımı ağlatmak için mi geldiniz?"diye direkt sordu genç adam. "Beni sinirlendirmeyin, herkes adam gibi davransın Ilgaz'a."

Ilgaz gözlerini belerterek yutkundu. Şule,"Ablasıyım ben onun."dedi ve annesine baktı. "Çocukluğum Ilgaz'a bakmakla geçti. İkinci annesiyim."

Ilgaz kafasını kaldırıp,"Annem falan değilsin."dedi. Sonra ellerini kocasına uzattı. "Yanıma otur."

Salvatore karısının yanına gitti. "Burası benim evim ve burada kimse benim karımı üzemez."dedi. "Siz de bu kurala dahilsiniz."

Ilgaz'ın beline elini atarak alnına dudaklarını bastırdı. "Ve tabii, neden burada olduğunuzu hâlâ söylemediniz."

Ilgaz'ın annesi,"Kızlarımı görmeye geldim."dedi direkt. "İstenmiyorsak gidebiliriz."

Ilgaz,"Anne istememek değil bu olay, benim psikolojik olarak hassas bir dönemdeyim ve siz-" ablası sözünü kesti. "Hep zaten sen de Yaren'de hastayım diyip kenara çekilin."

Ilgaz kaşlarını çattı. "HASTAYIM DEMEDİM. TAKINTILI DÜŞÜNCELERİM OLUŞTU VE ONLARIN NORMAL OLDUĞUNU ÖĞRENMEYE ÇALIŞIYORUM. ARADA FARK VAR!"

Salvatore karısının sesini bu kadar sert tutabilmesine şaşırdı. Ama çok da keyif aldı. "Sen benim ablam olabilirsin ama patronum değilsin, kendine gel ya!"

Şule göz devirdi. Yelda annesinin yanına giderek,"Bana su verir misin?"diye sorunca Layla koşarak mutfağa gidip küçük kıza su getirdi.

Salvatore küçük kızı inceleyerek,"Oğlumu üzen Yelda sensin değil mi?"dedi.

Yelda adamdan korkarak,"Ben ağlatmadım."dedi. Salvatore derin bir nefes aldı."Dikkat et Yelda, Leonardo bir daha üzülmesin."

Robert, Yaşam, Leo ve Daisy okullara gittiğinden genç kız rahattı.
Salvatore,"Hadi işe gidelim."dedi. Bu ortamda beş dakika bile kalması evde çalışma fikrinden vaz geçirmişti.

Ilgaz kafasını sallayarak kocasının elini tuttu ve beraber ayağa kalktılar.

"Anne çekinmeyin."dedi Ilgaz. "Layla, Sindy, Mark, Gabriel ve dahası emrinizde."

**

Salvatore kızı şirkette sıkıştırmış öperken,"Ailenden,"diye konuştu. "Nefret ediyorum."

Ilgaz şirket odasında onu soyan kocasına yetişmeye çalışıyordu. Öpücükleri gerdanına ve kulağına gidince kıkırdadı. Salvatore kız sonunda çıplak kalınca yavaşça içine girdi ve Ilgaz'ı kucakladı.
Ilgaz inledi. "Bu lanet hissi yirmi yedi yaşına kadar yaşamaktan o kadar korkuyor ama bir o kadar merak ediyordum."

Salvatore koltuğa oturup kucağındaki kızı izledi. "Aile baskısı korkutmuş seni."dedi. "İyi ki de korkutmuş, bak. Bu hayatta tadını sadece ben biliyorum."

Ilgaz inleyerek adamın dudaklarını öpmeye başladı. Genç adamın hafif inlemeleri kulağına bir müzik gibi geliyordu. Salvatore öpücüklerini kızın boynuna yöneltti. "Şule senden bir şeyin hırsını alıyor gibi hissediyorum."