အခန္း ၁၀၁ HanJi ျမိဳ႕ အပိုင္း ၂
Ling Xiaoရဲ႕ အေျဖကိုၾကားတာန႔ဲ You XiaoMo အေတာ္ကို မနာလုိျဖစ္သြားသည္။
"အကိုဘာ့ေၾကာင့္ ဒီေလာက္စိတ္၀င္စားတာလဲ"
Ling Xiao သူ႔ကို ရုတ္တရက္ၾကည့္ျပီး ေသခ်ာစဥ္းစားခန္း၀င္ကာ
"ပံုမွန္ဆိုရင္ စာဖတ္တတ္တဲ႕သူက စာလဲေရးတတ္မွာပဲ ဒါေပမယ့္ မင္းကေတာ့ ဖတ္ပဲဖတ္တတ္ျပီး မေရးတတ္သလိုပဲေနာ္၊ ဘာလို႔ပါလိမ္႔၊ ညီေလး အကို႔ကို မေျပာရေသးတဲ႕ လွိ်ဳ႕၀ွက္ေတြအမ်ားၾကီး က်န္ေသးတယ္လို႔ ခံစားေနရတယ္"
You XiaoMoတစ္ေယာက္ နဖူးကေန ေခၽြးေစးတစ္စက္ ရုတ္တရက္ က်လာသည္။ ဒီလူက ထက္ျမက္လြန္းလွသည္။ You XiaoMo သူ႔ကိုေတာင္ ျပန္မၾကည့္ရဲ။ သူ႔အၾကည့္ေတြကို ေ၀းကို ပို႔ထားရင္းနဲ႕ "ဘာမွ မဆန္းပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့ မိဘေတြက ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ထဲက ေသသြားတာေလ။ ကၽြန္ေတာ့္ အသက္ ဆယ့္ခုနစ္ႏွစ္အထိ အေမ့ဘက္က အေဒၚမိသားစုနဲ႔ ေနရတာ အေဒၚတို႔မိသားစု ကလဲ မခ်မ္းသာဘူးေလ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်ာင္းပို႔ဖို႔ကို ပိုက္ဆံမွ မရွိပဲ၊ အေဒၚ႔ သား သမီးေတြဆီကေနမွ စာနဲနဲ ကို ျပန္သိရတာေလ"
သူ႔ကို ေသေအာင္ရိုက္တာေတာင္မွ အေၾကာင္းအမွန္ကို ေျပာျပ၍မျဖစ္။ သူက ကမၻာေျမက ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု ကေန ကူေျပာင္းလာတဲ႔သူေလ.
Ling Xiao မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္သြားသည္။ သူက You XiaoMoရဲ႕ ဘ၀သမိုင္း ကို ဘာမွကို ေသခ်ာေအာင္မသိ "အဲသလုိလား"
"အဲလိုေပါ့ အကို ကၽြန္ေတာ့္ကို မယံုရင္ အဆင္ေျပတဲ႔အခ်န္ အျခားတစ္ေယာက္ ကို ေခၚေမးၾကည့္ေလ"
You XiaoMo ကတိုက္ကရိုက္ေျဖလိုက္သည္။ သူကိုယ္တိုင္က အေျဖမွန္ေပၚသြားမွာကို မစုိးရိမ္ပါ သူသိဖို႔လိုတာေလးေတြကို Jiang Liu ကို ေမးတုန္းကလဲ Jiang Liu က ဒီအတိုင္းပဲ ေျပာသြားတာျဖစ္သည္။
Ling Xiao မယံုေသးေပမယ့္လဲ ေျပာတဲ႕သူက ေသခ်ာေျပာေနတာကို ျမင္တဲ႔အခါက်ေတာ့ အျခားဘာကိုမွ ထပ္မေမးေတာ့ေခ်။ သူ လာရျခင္းအေၾကာင္းကို ပဲ ေတြးျပီး ေျပာလိုက္သည္။
"ေလလံပြဲကေလ အကို ေသခ်ာေအာင္ေတာ့ စီစဥ္ထားတယ္ ညီေလး မင္းမနက္ျဖန္ အလုပ္မမ်ားဘူးဆုိရင္ မနက္ျဖန္ပဲ ထြက္ၾကမလား"
"တကယ္လား ကၽြန္ေတာ္ မနက္ျဖစ္ ဘာမွမရွိဘူး အဆင္ေျပတဲ႔ အခိ်န္သြားလို႔ရတယ္"
ေလလံပြဲကိစၥက အဆင္ေျပသြားျပီးဆိုတာ ၾကားရတာနဲ႕ သူခ်က္ခ်င္း Ling Xiao႔ လက္ေမာင္းကို စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔ လွမ္းကိုင္ ပလုိက္သည္။
Ling Xiao သူ႔လက္ကို ဆြဲကိုင္ထားတဲ႔ သူကို မ်က္စိတစ္ခ်က္ေ၀႔ၾကည့္ကာ ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္အျပံဳးေလး ျပကာ " အခုလဲ ေမွာင္ေနျပီ အကိုလဲ မနက္ျဖန္ လာရမယ့္အတူတူ ဒီေန႔ည ဒီမွာပဲ အိပ္လိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္ေနာ္"
သူ႔ေလသံကိုက ဒါဟာ ညွိႏွိဳင္းေနတာ မဟုတ္တာကို ေဖာ္ျပေနသည္။
"You XiaoMo သူ႔လက္ကို ခ်က္ခ်င္းျပန္ရုတ္ျပီး ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ႔ႏွင့္ "အကိုၾကီးLing ဒါကမသင့္ေတာ္ဘူးေလ. ကၽြန္ေတာ့္မွာကလဲ အိပ္ယာက တစ္ခုပဲရွိျပီး အဲဒါကလဲအရမ္းေသးေနေသးတယ္ တစ္ေယာက္ထဲပဲ အိပ္လိို႔ အဆင္ေျပမွာ ........"
"အဆင္ေျပပါတယ္ ငါတို႔ နဲနဲေလး တိုးအိပ္တာေပါ့"
You XiaoMoရဲ႕ မ်က္ႏွာ ခ်က္ခ်င္းကိုေၾကမြသြားသည္။ နဲနဲ တိုးအိပ္မယ္ ဟုတ္လား၊ သူ႔အတြင္းကလီစာေတြ ထြက္လာကုန္မွာေတာင္ စိုးမိသည္။ Ling Xiao က သူ႔အေပၚမွာ အခြင့္အေရးယူဖို႔ကို ေခ်ာင္းေနတာေတာ့ သူအရိပ္အျမြက္ေတာ့ သိသည္။
တကယ့္ အေျဖအေနက ျပေနတာေတာ့ Ling Xiao က သူေျပာသလို နဲနဲေလးတိုးအိပ္မွာပဲေတာ့မျဖစ္နိုင္ သူ႔အိပ္ယာက တကယ့္ကို ေသးေနသည္။ လူႏွစ္ေယာက္ အိပ္ဖို႔အတြက္ကေတာ့ သူတို႔တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အေတာ္ကိုပူးကပ္မွ ရမည္။ You XiaoMo ေန႔တစ္၀က္ေလာက္ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနျပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ Ling Xiao ရဲ႕ အိပ္ယာထဲ ဆြဲသြင္းမွကိုခံရေလသည္။ ေျခလက္ေလးေခ်ာင္းလံုး ရွဳပ္ေထြးေနျပီးေနာက္မွာေတာ့ သူတို႔အၾကားမွာ အပ္ေၾကာင္းေလး တစ္ခုေတာင္ ျဖစ္တည္မေန။
ေနာက္တစ္ေန႔ အိပ္ယာႏိုးခ်ိန္မွာေတာ့ You XiaoMoတစ္ေယာက္ ေျခရွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ေရဘ၀ဲလိုမ်ိဳး Ling Xiaoရဲ႕ ကိုယ့္ကို ဖက္တြယ္ထားတာကို ေတြ႔ရွိသြားသည္။
ေလလံပြဲကိစၥက အျခားသူေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာ၍ မရတာေၾကာင့္ Ling Xiaoက သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေတာင္ေအာက္ဆင္းရန္ စီစဥ္ထားသည္။ အစထဲက သူတို႔နဲ႕အတူလိုက္ခ်င္တဲ႔ Zhou Peng ကို႔ ဂိုဏ္းရဲ႕ အျခားလွ်ိဳ႕၀ွက္ကိစၥတစ္ခု လုပ္ဖို႔ လႊတ္လိုက္သည္။
မသြားခင္မွာ You XiaoMo က Fang ChenLeကို သူေတာင္အေအာက္ဆင္းမည့္အေၾကာင္း အသိသြားေပးသည္။ သူက အမာခံတပည့္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနျပီမို႔လို႔ အရင္ကလို ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းစရာမလို မွတ္တမ္းေရးရန္ပင္ မလိုေတာ့။
Fang ChenLeက သူLing Xiao နဲ႔ေတာင္ေအာက္ဆင္းမည္မွန္းသိေတာ့ မစိုးရိမ္ေတာ့ ဂရုစိုက္ရန္သာ မွာလိုက္သည္။
အေမႊးတုိင္ တစ္၀က္ကုန္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ You XiaoMo နဲ႔ Ling Xiao TianXian ဂိုဏ္းက အတူထြက္ခြာသြားၾကသည္။
TianXinဂုိဏ္က Long Xiaoတုိက္ ေတာင္ဘက္ေဒသ၏ အစည္ကားဆံဳးေနရာမွာ တည္ရွိသည္။ HunJiျမိဳကေတာ့ ေတာင္ဘက္ေဒသ၏ တတိယအၾကီးဆံုးျမိဳ႕ျဖစ္သည္။ WuFengေတာေၾကာရဲ႕ေတာင္တစ္လံဳးအေပၚမွာ တည္ရွိျခင္း ျဖစ္သည္။ ေန႔တိုင္း လူေပါင္း ေသာင္းနဲ႔ခ်ီျပီး ဒီခံတပ္ျမိဳ႕ၾကီးကို ၀င္ထြက္ေနၾကသည္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔လဲ ဒီလို ဆယ္ႏွစ္ ဒါမွမဟုတ္ ဒီထက္နည္းတဲ႕ ႏွစ္အပိုင္းအျခားမွာ ေတာင္ပိုင္းေဒသရဲ႕ တတိယအၾကီးဆံုးျမိဳ႕အျဖစ္ တိုးတက္လာျဖင္းျဖစ္သည္။
ဒီခရီးရဲ႕ သြားရမယ့္ ေနရာက ေတာ့ ဒီ HunJi ျမိဳ႕ ျဖစ္သည္။
HunJiျမိဳ႕ရဲ႕ဧရိယာက အၾကိီးဆံုးနဲ႕ ဒုတိယအၾကီးဆံုးျမိဳ႕ေတြေလာက္ မၾကီးေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ၾကြယ္၀မႈကေတာ့ အၾကီးဆံုးျမိဳ႕ ထက္ပင္ သာေသးသည္။ ဒါေၾကာင့္ ရွားပါးျပီးအဆင့္ျမင့္ေမွာ္ေဆးတို႔လို႔ အဆင့္ျမင့္ေမွာ္ေဆးပင္တို႔လုိ ရွားပါးတဲ႕ အရာေတြကို ဒီမွာ ရွာေတြ႕ႏိုင္သည္။
အဆံုးကို မျမင္ႏိုင္တဲ႕ အစိမ္းေရာင္ေျမျပန္႕ၾကီးကို ၾကည့္လုိက္ရင္ အနက္ရထားလံုးတစ္စီးက ေလအလ်င္နဲ႕ ပ်ံသန္းလာသည္။ ရထားလံုးကို နီညိဳေရာင္ျမင္းတစ္ေကာင္က ဆြဲလာသည္။ အဲဒိျမင္းက အျခားျမင္းေတြနဲ႕ ယွဥ္ရင္ ခႏၶာကိုယ္က ၾကီးျပီး အရပ္လဲရွည္သည့္အျပင္ ပိုျပီးဥာဏ္ေကာင္းျပီး သန္မာသည္။ ရဲရဲေတာက္မ်က္လံုးက ေခါင္းမာျပီး ထိန္းရန္မလြယ္သည္ကိုေဖာ္ျပေနသည္။ ခဏခဏ သူ႔ေခါင္းကို ေမာ့ေမာ့ျပီး ဟီသံေပးေနသည္။ တစ္ေယာက္က တစ္ခါၾကည့္တာနဲ႕တင္ ဒီျမင္းက အေတာ္ေလးကို စိတ္လွဳပ္ရွားေနမွန္း ေျပာႏို္င္ေနသည္။
You XiaoMoကေတာ့ သူသိပ္မၾကာခင္ အန္ေတာ့မည္လို႔ပဲ ခံစားေနရသည္။ ဒါက သူပထမဆံုးအၾကိမ္ ျမင္းလွည္း စီးျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီေလာက္ျမန္တဲ႕ ျမင္းလွည္းကို စီးဖူးတာလည္း ဒါ ပထမဆံုးျဖစ္သည္။
ျမင္းလွည္းအတြင္းပိုင္းမွာက ထူထဲ ႏူးညံတဲ႕ သိုးေမႊးေစာင္ေတြကို အခင္းလုပ္ထားေပမယ့္လဲ ရထားလံုးက အရမ္းကို အျပင္းအထန္ လႈပ္ခါေနသည္။ သူ႔ဦးေႏ်ာက္က အစထဲက အရမ္းဥာဏ္ေကာင္းတဲ႔အထဲ မပါဘူးဆိုေတာ့ အခုေတာ့ ေပ်ာ႔ဖတ္ေနေအာင္ အလႈပ္ခံေနရသည္။ ဗိုက္ထဲမွာလဲ မဆံုးႏိုင္ေအာင္ အလိပ္လိပ္ထကာ မေန႔ကညစာေတာင္ ျပန္ထြက္ေတာ့မတတ္ျဖစ္ေနသည္။
သူ႔ကို ဖက္ထားတဲ႕ Ling Xiao ကေတာ့ ဒီအျမန္ႏႈန္းက နဲနဲေလးေတာင္ ထိခိုက္ျခင္းမရွိ You XiaoMoရဲ႕ေက်ာေလးကို သပ္ကာ သပ္ကာနဲ႕ ဖက္ထားရလို႕ ရယ္ျမဴးရိပ္သန္းေနတယ့္ မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ " ေရာက္ေတာ့မွာပါ နဲနဲေလးပဲ ထပ္ျပီးသီးခံ လိုက္ ျပီးတာနဲ႕ အဆင္ေျပသြားမွာ"
အဲဒိစကားလံုးေတြက You XiaoMo ခဏခဏ ၾကားျပီးျဖစ္သည္။
"ဒါျပီးရင္ေတာ့ ျမင္းရထားေပၚ ဘယ္ေတာ့မွ မထို္င္ဘူး......"
You XiaoMo ထစ္အထစ္အသာ ေျပာႏိုင္သည္။ ဒါက ႏွိပ္စက္တာထပ္ပင္မ်ားသည္။ သူ႔အသက္တစ္၀က္ေလာက္ ေပ်ာက္ေနျပီလို႔ေတာင္ ခံစားေနရသည္။
သူေတာင္ေအာက္ဆင္းတာနဲ႕ပါတ္သတ္ျပီး ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ရမလဲ သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိတာေၾကာင့္ အလ်င္မလိုေပ။ အဲဒိမွာ Ling Xiao က ျမင္းရထားနဲ႕သြားဖို႔ အၾကံေပးတာ ျဖစ္သည္။ You XiaoMo လုပ္ၾကည့္သင့္သည္ေတြးျပီး လက္ခံလိုက္သည္။ ေနာက္နာရီ၀က္အၾကာမွာ ေနာင္တရလိမ့္မယ္လို႔ကို မထင္ထားခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ Ling Xiao ကေရာ ဒီျမင္းရထားကို ဘယ္နားကေနမ်ား ရွာေတြ႔ခဲ႕သလဲ မသိ၊ ရထားလံုးကို ဆြဲေနတဲ႔ ျမင္းရဲ႕ စိတ္အားထက္သန္မႈ က You XiaoMoကို အလြယ္အကူပင္ဒုကၡေရာက္ေစသည္။
"မင္း ေနသားက်သြားရင္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ"
Ling Xiaoက သူ႔ကို ေခ်ာ့ေမာ့ေနသည္။
အဆိုပါ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ျမင္း က တကယ့္ကို စိတ္လႈပ္ရွားလြယ္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြက သက္လံုေကာင္းသည္။ ျမန္လဲ ျမန္သည္။ သူတို႔ရဲ႕ အျမန္ႏႈန္းကို ေနသားက်သြားတာနဲ႕ အဲဒါက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သေဘာက်စရာေကာင္းသလဲ ဆိုတာကို သိနိုင္သည္။
"ေနသားကဖို႔က မလြယ္ . .အု....."
အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္ကို ျဖတ္ျပီးတာနဲ႕ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အဆိုပါ ၾကီးမားတဲ႕ ခံတပ္ျမိဳ႕ၾကီး ေပၚထြက္လာသည္။
ျမိဳ႕တံတိုင္းအျမင့္ၾကီးက တိမ္ေတြေပၚအထိ ထိေတာ့မတတ္ကို က်ယ္ျပန္႔ျပီး ခန္းနားလွသည္။ အျမင္မဆံုးနိုင္တဲ႔ အနီေရာင္ျမိဳ႕တံတုိင္းၾကီးက ေဟာင္းႏြမ္းေနသလို ခံစားရသည္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ တကယ့္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာရွည္ေနျပီ။ ေနေရာင္ျခည္က ေအာက္ကေန ေပၚကို တက္လာတာနဲ႕ အနီေရာင္ျမိဳ႕တံတုိင္းၾကီးကလဲ ေတာက္ပျပီး မ်က္စိက်ိန္းေအာင္ အေရာင္ေတြ ျဖာေနသည္။ အနီးကပ္ တစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္တာနဲ႕ အနီေရာင္ ျမိဳ႕တံတိုင္းၾကီးက ပန္းဆီေရာင္* နတ္၀ိဉာဥ္သံ ႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားတာျဖစ္သည္။
ပန္းဆီေရာင္ နတ္၀ိဉာဥ္သံဆိုတာက ကာကြယ္ခုခံေရးပစၥည္းမ်ားထဲတြင္ အေကာင္းဆံုးဟုပင္ ေျပာနုိင္သည္။ သူ႔ရဲ႕ တန္ဖိုးကလဲ သာမန္ထက္ကို ထူးကဲလွသည္။ HunJiျမိဳ႕ရဲ႕ တံတုိင္တစ္ခုလံုး ကို ပန္းဆီေရာင္နတ္၀ိဉာဥ္သံနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတယ္ဆိုရင္ ျမိဳ႕ရဲ႕ ၾကြယ္၀မႈ အရင္းအျမစ္က ဘယ္ေလာက္ထိ ရွိသလဲဆိုတာ ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိျမင္ေစသည္။
ေနာက္ထပ္ နာရီ၀က္ေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ ျမင္းရထားက HunJiျမိဳ႕နားကို ေရာက္ရွိသြားသည္။ ဘယ္သူမွ မေမာင္းႏွင္တဲ႕ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ျမင္းက သူ႔ဘာသာပဲ ရပ္တန္႔သြားသည္။
*ပန္းဆီေရာင္ နတ္၀ိဉာဥ္သံ - Rosefinch spirit iron - ဘာသာျပန္မႈ အနည္းငယ္ လြဲေခ်ာ္နို္င္ေပမယ့္ ကိုယ့္ဘာသာေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ နားလည္ထားလုိက္ပါတယ္။
YOU ARE READING
အကျော်ဇေယျ အရှင်သခင်၏ ဇနီး (Myanmar Translation)
AdventureThe Legendary Master's Wife (Myanmar Translation) MM translate from English Translate Chapter (64- 201) (227-231) (381-399) Crd to original novel
