အကျော်ဇေယျ အရှင်သခင်၏ ဇနီး (Myanmar Translation)

Chapter 139 Man in a blue shirt ( Z & U)

C-139 Man in a blue shirt.
Zawgyi
အခန္း ၁၃၉ အက်ီ ၤအျပာႏွင့္လူ
Qign Qiu ေတာင္တန္းသည ္QingChengဂိုဏ္အေျခစိုက္ေသာေနရာျဖစ္သည္။ QingQiuေတာင္တန္းတစ္ေၾကာလံုးကို QingChenဂိုဏ္းက ပိုင္သည္။
QingChenဂိုဏ္း၏ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ Luo ChengYuan သည္ အလြန္လိမၼာပါးနပ္သူျဖစ္သည္။ သူက စီးပြားေရးလဲ အလြန္ေတာ္သည္။ သူက QingQiuေတာင္တန္းၾကီးကို  ဖြင့္ထားကာ သြားလာသူမ်ားအတြက္ ျမိဳ႕ငယ္မ်ား ျမိဳ႕ၾကီးမ်ားတည္ေထာင္ထားသည္။ အျခားေသာ အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ကုန္သည္မ်ားကို လည္း ဆိုင္မ်ားဖြင့္လွစ္ေစကာ သတ္မွတ္ထားေသာ ငွားရမ္းခမ်ား ေပးေဆာင္ေနသေရြ႕ စီးပြားေရးလုပ္ခြင့္ေပးသည္။
ထို ျမိဳ႕ အၾကီးအငယ္မ်ားသည္ အလြန္လ်င္ျမန္စြာ ဖြံျဖိဳးတိုးတက္သည္။ အဲဒိမွာ နာမည္အၾကီးဆံုးက Qing ျမိဳ႕ၾကီး ျဖစ္သည္။
Qing ျမိဳ႕ၾကီး၏နာမည္က HunJiျမိဳ႕ၾကီးထက္ လူသိပိုမ်ားသည္။ လူအ၀င္အထြက္က HunJiျမိဳ႕ထက္ နည္းေပမယ့္ လူအေရအတြက္ကေတာ့ မ်ားေလ့ရွိသည္။ ျပီးေတာ့ HunJiျမိဳ႕ၾကီးတြင္ မေတြ႕ႏိုင္ေသာ ရတနာမ်ားကို Qing ျမိဳ႕ၾကီးတြင္ ေတြ႕ႏိုင္သည္။
ဒီအၾကိမ္ေတာ့ Ling Xiao ရသည့္ သတင္းမွာ Qingျမိဳ႕အေၾကာင္းျဖစ္သည္။ သံုးရက္အတြင္း PiQiuေလး၏ စားနပ္ရိကၡာျဖစ္ေသာ အံ့ဖြယ္သိုးသားက Qingျမိဳ႕တြင္ ေပၚလိမ့္မည္။ ျပီးေတာ့ အဲဒါက သိုးတစ္ေကာင္တည္းမဟုတ္ အမ်ားအျပားလဲ ပါသည္။
အံ့ဖြယ္သိုးက စိတ္တန္ခိုးရွိသူေတြကိုေတာင္ အရမ္း ဆြဲေဆာင္ႏို္င္သည္။ ဒီေတာ့ အခ်ိန္က်လာရင္ ျပိဳင္ဆိုင္မႈက အရမ္းျပင္းထန္လိမ့္မည္။
အဲဒိသတင္းရတာနဲ႕ You XiaoMoက ျပင္ဆင္မႈေတြ စတင္ေတာ့သည္။
Ling Xiaoရသည့္ သတင္းအရဆုိလွ်င္ အံ့ဖြယ္သိုးက ေလလံပြဲမွာ ေရာင္းမွွာျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ သူ ေရႊျပားေတြ လံုေလာက္ဖို႕ လိုသည္။
PiQiuေလးရဲ႕ၾကီးထြားမႈ ျမန္ဆန္ေစရန္ You XiaoMo က ဒီတစ္ၾကိမ္မွာ လံုေလာက္တဲ့ မတည္ေငြထဲ့ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ သူ႕ရဲ႕ ေမွာ္အိတ္ထဲမွာ က်န္သည့္ ေရႊျပားေတြ သံုးဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည။ ျပီးေတာ့ သူ႕မွာ ေမွာ္ေဆးပင္မ်ိဳးေစ့ေတြ အလံုအေလာက္ရွိေနျပီ။ ဒီတစ္ၾကိမ္မွာ သူဘာမွ ထပ္၀ယ္ဖို႕ မရွိ။ သို႕ေသာ္ သူက ေရႊျပားမေလာက္မွာ ေတြးပူေနေသးတာမို႕ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ သူေတာင္ေအာက္ဆင္းလွ်င္ ေမွာ္ေဆးလံုေတြ နည္းနည္း ပိုေရာင္းဖို႕လဲ ဆံုးျဖတ္ထားေသးသည္။
အဲဒိဟာအျပင္ Ling Xiao က HunJiျမိဳ႕မွာ ဘာေတြျဖစ္တယ္ဆုိတာပါ ေျပာျပေသးသည္။
သူ႕လက္ထဲမွာသုခဘံုနယ္ေျမ ေျမပံုလဲ ရေနျပီ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါက မန္ေနဂ်ာ ေျပာသလိုပဲ အဲဒါက မျပည့္စံုေသးတဲ့ ေျမပံုသာျဖစ္သည္။ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ ၾကယ္ခုနစ္ပြင့္ေမွာ္ေဆးပင္ရွိသည့္ေနရာကို အမွတ္အသားျပဳထားသည္။
TangHun ကေတာ့ You XiaoMo က သူဘာျဖစ္သြားလဲဆိုတာ ခန္႕မွန္းစရာပင္ အလို။ Ling Xiao ရဲ႕စရိုက္နဲ႕ဆိုလွ်င္ အဆိုပါလူက ေသမွာက်ိန္းေသသည္။ Tang Hun ေသျပီးေနာက္မွာ မန္ေနဂ်ာက သူ႔ေနရာကို ေလ်ာေလ်ာရႈရႈ ယူႏိုင္သည္။ သူ႔ခြန္အားက အရႈပ္ေတြကို သိမ္းသြင္းဖို႕ မလံုေလာက္ေပမယ့္ သူ႔ေနာက္မွာ Ling Xiao ရွိေနရင္ေတာ့ လံုေလာက္သည္။ ဒီေတာ့ သူ HunJiျမိဳ႕ကို စီမံခန္႕ခြဲခြင့္ ေပးျခင္းသည္ အဲဒိလူက အခ်ိန္ကို လိုက္ကာ လုပ္ႏို္င္စြမ္းရွိျပီး ေတာ္လို႕ျဖစ္သည္။
အဲဒါျပီးေတာ့ Ling Xiao က HunJiျမိဳ႕မွာ ျပန္မလာခင္ ႏွစ္ရက္ေနခဲ့သည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ Tang Hun ေသေပမယ့္ ဆိုးရြားတဲ႕ကိစၥေလးေတြ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕လူေတြက သူ မန္ေနဂ်ာကို ေနရာေပးျခင္းနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး  သူ႕ကို ဆန္႕က်င္ဖို႕အတြက္ စုစည္းၾကသည္။ ဒီေတာ့ Ling Xiao က အဲဒိမွာေနျပိး သူတို႕ကို နာခံတတ္ေအာင္ ဆံုးမခဲ့သည္။ သူက သူတို႕ အားလံုး လက္ေအာက္ခံျဖစ္သြားျပီး ပုန္ကန္ဖို႕အေတြးေတာင္ မရွိေလာက္ေတာ့ ျပန္လာခဲ့သည္။
သို႕ေသာါ သူျပန္လာခ်ိန္မွာ အံဖြယ္သိုးသား ေပၚလာဖို႕အတြက္က အခ်ိန္တစ္ရက္ပဲ က်န္ေတာ့သည္။
Ling Xiao က သူ႔ကို ေခၚဖို႕ ေျမကမၻာေတာင္ထြတ္ကို တန္းမလာေပ။ အဲဒိအစား သူတို႕ HePing ျမိဳ႕ေလးက အနားယူအိမ္ မွာ ေတြ႕ဖို႕ သေဘာတူထားသည္။
Fang ChenLe က YunShuiေတာင္ထြတ္ကို သြားတာေၾကာင့္ You XiaoMo က Zhao DaZhou ကိုသာ မသြားခင္ေျပာခဲ့သည္။ သူက အေၾကာင္းျပခ်က္လဲ ျပင္ျပီးသားျဖစ္သည္။ အဲဒါကေတာ့ သူေတာင္ေအာက္ကို ဆင္းျပီးေတာ့ ေမွာ္ေဆးလံုးေတြ ေရာင္းျပီးေတာ့ ေမွာ္ေဆးပင္ေတြ ၀ယ္ဖို႕ ျဖစ္သည္။ Zhao DaZhou ကေတာ့ ဘာကိုမွ သံသယ မ၀င္ေပ You XiaoMo ကို သူ ဆရာ့ကို သတင္းေပးလုိက္မည္ ဆိုတာသာ ေျပာသည္။ You XiaoMoက သူ႕ကို ေက်းဇူးတင္ကာ ေတာင္ေအာက္ကို ဦးတည္လိုက္သည္။
ေတာင္ေအာက္ကို ဆင္းျပီးတာနဲ႕ သူHePing ျမိဳ႕ေလးကို တိုက္ရိုက္ဦးတည္လိုက္သည္။ သူကေစာေနေသးတာမို႕ Ling Xiao ကုိ နားေနအိမ္ထဲမွာ မေတြ႕ေပ။ မထင္ထားစြာႏွင့္ပဲ နားေနအိမ္က မန္ေနဂ်ာက သူ႕ကို မွတ္မိျပီး သူက TianXinဂိုဏ္းက ဂိုဏ္းသားျဖစ္တာသိတာေၾကာင့္ သူ႔ကို စိတ္အားထက္သန္စြာ ၾကိဳဆိုျပီး အထဲ ေနရန္ ဖိတ္ေခၚေလသည္။
ပင္မခန္းမထဲမွာ စားေသာက္ေနၾကသူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ နည္းနည္းလဲ ဆူညံေနသည္။ သို႕ေသာ္  မန္ေနဂ်ာက သူ႕အတြက္ အခန္းဖြင့္ေပးမည့္ဆိုတာကို You XiaoMo ခြင့္မျပဳလုိက္ေပ။ Ling Xiao ေရာက္လာရင္ သူ႔ကို မျမင္မာစိုးတာေၾကာင့္ သူက အခန္းမယူျခင္းျဖစ္သည္။ ျပီးေတာ့ အခန္းယူတာ ေငြကုန္သည္ေလ။ အေတာ္ေလးေလာဘၾကီးျပီး အေတာ္ေလး ကတ္ေစးနဲသည့္ You XiaoMo က ဒီေငြေတြကို အကုန္အက်မခံခ်င္ပါ။
သုခဘံုနယ္ေျမအေၾကာင္းက ေဆြးေႏြးဖို႕ရာ အၾကီးမားဆံုးေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ဘယ္သြားသြား အဲဒိက လူေတြက အဲဒိအေၾကာင္းပဲ ေျပာေနၾကတာျဖစ္သည္။
သို႕ေသာ္ You XiaoMoက သုခဘံုနယ္ေျမအေၾကာင္းကို Ling Xiao ဆီက အကုန္ ၾကားျပီးျပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႕ေတြရဲ႕ ေဆြးေႏြးမႈေတြကို စိတ္မ၀င္စားေတာ့ေပ။
ေရေႏြးၾကမ္း ဆယ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္အျပီးမွာေတာ့ အိမ္သာကို ဘယ္ကသြားရမွန္းမသိလို႕ You XiaoMo တြန္႕ဆုတ္ေနတုန္း လူအခ်ိဳ႕ စကားမ်ားၾကတာမို႕ စားပြဲႏွစ္လံုး ၀ရံုးသံုးကားျဖစ္သြားသည္။ ေခါင္းလွည့္ျပီး ၾကည့္လိုက္တဲ့ ခဏမွာ အနက္ေရာင္ အရိပ္တစ္ခုက ပ်ံ၀င္လာသည္။ အဲဒါၾကီးက သူ႕ဆီတည့္တည့္ ၀င္လာသလုိျဖစ္သည္။
You XiaoMo ေၾကာင္သြားသည္။ ေဘးကရပ္ၾကည့္ေနတဲ့သူကို ပါေစေတာ့မွာလား?
ေနာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႔လက္ကို ဆြဲလုိက္သလို ခံစားရတာ သူ႔ကို ေဘးတစ္ဖက္ ေရာက္သြားေစသည္။
ပ်ံ၀င္လာတဲ့ အနက္ေရာင္သ႑ာန္က စားပြဲခံုကို တန္းက်သြားသည္။ ႏြားသိုးတစ္ေကာင္လို ေတာင့္တင္းသန္မာတဲ႕ ကိုယ္တစ္ခုက ခ်က္ခ်င္းကို စားပြဲခံုတစ္ခုလံုးကို တစ္စစီျဖစ္သြားေစသည္။ ဒီလုိရလဒ္ျဖစ္ေအာင္ အားဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပါသလဲ?
You XiaoMo က မ်က္လံုးအျပဴးသား ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ေနသည္။ ေမေမေရ! အဲဒါသာ သူ႔ေပၚက်လာရင္ သူ႔အရိုးေတြ က်ိဳးေက်ကုန္မယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္မလား?  သူရုတ္တရက္ၾကီး အရမ္းကို ကံေကာင္းတယ္လို႕ခံစားမိကာ သူ႔ကံေကာင္းေစတဲ႕ၾကယ္ေလးကို သူဘာမွ မထိခိုက္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္လုိက္သည။
သူ႕ကို ကယ္လုိက္တာက Ling Xiao ဆိုတာ ေတြးမိတာနဲ႕ You XiaoMo ေခါင္းေလးလွည့္ျပီး ဆုိလုိက္သည္ 'အစ္ကိုၾကီး Ling …….´
ထိုလူ၏မ်က္ႏွာျမင္တာနဲ႕ သူ႔အသံရပ္သြားသည္။ ဒီလူက Ling Xiao မွ မဟုတ္တာ။ ျပီးေတာ့ သူ႕ရုပ္က Ling Xiao ႏွင့္ အလွမ္းကြာလွသည္ သူ႕မ်က္ႏွာက ၀က္ျခံေတြ ဖံုးေနသည္…..
'ညီေလး မင္း လူမွားသြားတယ္။ က်ဳပ္ရဲ႕မ်ိဳးရိုးနာမည္ကလဲ Lin ေပမယ့္ က်ဳပ္မွာ ဒီလုိ ေကာင္းမြန္တဲ႕ညီေလးရွိတာေတာ့ မမွတ္မိဘူး။ ဒီလူစုေၾကာင့္ မင္းကို ထိခိုက္မိမွာေတြ႕တာနဲ႕ လႈပ္ရွားလိုက္မိတာ ။ မင္းကို တစ္နည္းနည္းနဲ႕ အမွားျပဳမိရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္!´
You XiaoMoက သူ႕ကို မွားယြင္းမိတာ သိတာနဲ႕ အက်ီ ၤအျပာ၀တ္လူက ၀မး္မနည္းသြားေပ။ အဲဒိအစား သူ႔စကားေတြက ဟာသဉာဏ္ ရွိကာ ရယ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။  သူ႕ရဲ႕ လိမၼာ ယဥ္ေက်းတဲ့ အျပဳအမူက တကယ္ေတာ့ You XiaoMoကုိ အနည္းငယ္ ရွက္ရြံ႕သြားေစသည္။
'ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ အစ္ကိုၾကီး ေရာက္ျပီလုိ႕ ထင္လိုက္လို႕ပါ´
You XiaoMo က ခ်က္ခ်င္း အရူးေလးလိုရယ္ကာ ေတာင္းပန္လိုက္သည္။
ထိုအက်ီ ၤအျပာ၀တ္လူ ၏ မ်က္လံုးထဲမွာ ဖ်တ္ခနဲ လက္သြားသည္။ ျပံဳးရင္းႏွင့္ ' နာသြားတာ မရွိဘူးမလား။ က်ဳပ္မွာသာ ဒီလိုၾကည့္ေကာင္းတဲ႕ညီငယ္ေလးရွိရင္ က်ဳပ္ရက္ေပါင္းမ်ားစြားျပံဳးမိလိမ့္မယ္။ ဟုတ္တာပဲ ညီေလး မင္းအစ္ကိုၾကီး မေရာက္ေသးဘူးမလား?´
'အင္း အာ…. ျပႆနာ ရွိလို႕လား?´ You XiaoMo ေမးလိုက္သည္။
'ျပႆနာ မရွိပါဘူး။ အဲဒိျဖစ္ေနမွေတာ့ ဒီမွာလဲ ခံုအလြတ္ေတြမရွိေတာ့ ညီေလးသာ စိတ္မရွိဘူးဆိုရင္ က်ဳပ္တို႕ တစ္စားပြဲတည္း မွ်လို႕ရတယ္။ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္ကလဲ တစ္ေယာက္ထဲဆိုေတာ့ေလ။ ဘယ္လိုလဲ?´
အျပာေရာင္အက်ီ ၤႏွင့္ လူက သူ႔လက္ေတြကို ကတိုက္ကရိုက္လဲ ရမ္းလုိက္ေသးကာ သူ႔မွာ အျခားရည္ရြယ္ခ်က္ရွိေနတာကို သံသယရွိမွာလဲ စိုးရိမ္ေသးသည္။ ဒီေတာ့ သူက မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ဟန္ႏွင့္ ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္။
You XiaoMoကလည္း သူေျပာတာ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ေနသျဖင့္ မျငင္းဆန္ေပ။ သူေျဖဖို႕ ပါးစပ္ဟလုိက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တံခါးကေန လူတစ္ေယာက္ လွမ္း၀င္လာသည္။ ထိုလူက အလြန္တန္ဖိုးၾကီးစြာ ၀တ္ဆင္ထားကာ ထူးျခားေသာအသြင္ႏွင့္ ရုပ္ရည္ကလဲ ေခ်ာေမာလွသည္။ ဒီလုိလူမ်ိဳးက သူတို႕ ဘယ္သြားသြား ေတာက္ပေနလိမ့္မည္။ အေရးအၾကီးဆံုးကေတာ့ ထိုသူ ထုတ္လႊတ္ေနေသာ အားမ်ားအရ ထိုသူက သန္မာေသာ တုိက္ခိုက္သူတစ္ေယာက္ဆိုတာ ရွင္းလင္းလွသည္။
လူတိုင္းက ထိုျမင့္ျမတ္ဟန္ရွိေသာလူက ဘယ္သူလဲဆုိတာ ခန္႕မွန္းေနတုန္း You XiaoMoက ရုတ္တရက္ မတ္တပ္ရပ္ကာ သူ႔ကိုေ၀ွ႕ယမ္းလက္ျပကာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႕ 'အစ္ကိုၾကီးLing ကၽြန္ေတာ္ ဒီမွာ´
သူ႕ေရွ႕က အက်ီ ၤအျပာ၀တ္လူရဲ႕မ်က္ႏွာက သူ႕စကားမ်ားေၾကာင့္ သူ႕လက္ထဲကဘဲက ပ်ံထြက္သြားသည့္ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ စိုးရိမ္ပူပန္ကာ ေဒါသထြက္သြားဟန္ တစ္ခ်က္ကို သူသတိမထားမိေခ်။
Ling Xiao က ေလွ်ာက္လွမ္းလာကာ သူ႕မ်က္လံုးေတြက တစ္စစီျဖစ္ေနတဲ့ ခံုေပၚကေန You XiaoMo ႏွင့္ အက်ီ ၤအျပာ၀တ္လူ ဆီကို ေရာက္သြားသည္။ သူက တစ္ခုမွ မေျပာပဲ ေနာက္ဆံုးမွာ သူ႕အၾကည့္က ျပဇာတ္ခင္းေနေသာ အက်ီ ၤအျပာ၀တ္လူ ဆီသို႕ ေရာက္သြားသည္။
အက်ီ ၤအျပာ၀တ္လူက သူ႔အၾကည့္ေအာက္မွာ မသက္မသာျဖစ္သြားသည္။ ဒီလူက သူ႔ကို ေဖာက္ထြင္းျပီး အတြင္းေရာ အျပင္ေရာ ျမင္ႏို္င္တယ္လို႕ ခံစားရသ္။ သူ႔ ရင္ထဲမွာ ေအးစက္မႈေတြ ခံစားလာရတာေတာင္ မထိန္းႏို္င္ေပ။ ဒီလူ၏ အားက သူ႕ထက္ အေတာ္ကို ျမင့္သည္။ ၾကည့္ရတာ ဒီတစ္၀က္က်က္ျပီးသား ဘဲက ပ်ံထြက္သြားေတာ့မယ္ထင္တယ္။
အဲဒိလုိေတြးလိုက္တာနဲ႕ ထိုအက်ီ ၤအျပာ၀တ္လူက ႏူးညံ့ေသာ အျပံဳးေလး သူ႔မ်က္ႏွာေပၚတင္ျပီး You XiaoMoကုိ 'ညီေလး မင္းအစ္ကိုၾကီးလဲ ေရာက္ျပီဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ပါဘူး လုပ္စရာတစ္ခုရွိတာလဲ သတိရလုိ႕ေလ က်ဳပ္အရင္သြားလုိက္ပါဦးမယ္ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္´
အမ္ … You XiaoMo အာေမဋိတ္သံထြက္သြားသည္။ သူက Ling Xiao နဲ႕မိတ္ဆက္ေပးမလုိ႕ဟာကို။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူက သူ႔အသက္ကို ကယ္တဲ့သူျဖစ္သည္။ သူရုတ္တရက္ တစ္ခုသတိရသြားတာေၾကာင့္ အျမန္ေခၚလုိက္သည္။ 'ဟိုအစ္ကိုၾကီး နာမည္ဘယ္လုိေခၚလဲ?´
အက်ီ ၤအျပာႏွင့္ လူက ေတာင့္သြားသည္။ သူလက္ေတြကို ကတိုက္က၇ိုက္ေ၀႕ယမ္းျပီးေတာ့ သူ႕ေျခေတြကလဲ တံခါးကို ဦးတည္ေနတာ ေႏွးဖို႕ဟန္မရွိေပ။ သူက မရိုးသားစြာနွင့္ 'ဒါက တစ္ေခါက္ေလာက္ပဲ ေတြ႕တာပဲ ညီေလးက စိတ္ထဲ ထားစရာမလုိပါဘူး´
You XiaoMoက ေတာ့ ခံစားခ်က္ႏွင့္ သက္ျပင္းခ်ကာ 'သူက တုန္႕ျပန္မႈေတာင္ မလုိခ်င္တဲ့ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ပဲ ´
သူအဲဒိစကားကို ေျပာလိုက္တာနဲ႕ သူတို႕ေျပာေနတဲ႕စကားေတြကို နားစြင့္ေနတဲ႕ လူေတြ ေပါက္ကြဲကုန္သည္။ သူတို႕ေတြကသာ သက္ျပင္းခ်ရတဲ႕သူေတြ ျဖစ္သြားသည္။ ဒီလူငယ္ေလးက သူ႕ကို ေရာင္းလိုက္ရင္ေတာင္ ေငြျပန္ေရတြက္ေပးမည့္ လူအေလးဆိုတာ သိသာလွသည္။ ဒီကမၻာမွာ စစ္မွန္တဲ့ လူေကာင္းဆိုတာ မရွိေပ။ ျပန္လွန္တုန္႕ျပန္ျခင္းကို မေတာင္းဆိုတဲ႕သူဆိုတာ ပိုေတာင္ မျဖစ္ႏို္င္ေသးသည္။ ေကာင္းကင္ကို ဆန္႕က်င္တဲ့ သူတို႕လုိ သိုင္းသမားမ်ားေတာင္ ရႊ႕ံႏြံထဲက မရံုးထြက္ႏို္င္ပဲ တစ္ကိုယ္လံုးက ေပပြေနသည္။ (T/Nေလာဘသားေကာင္မ်ားျဖစ္ျပီးေတာ့ မစင္ၾကယ္ဘူးလို႕ဆိုခ်င္တယ္ ထင္တယ္)
အေၾကာင္းမရွိပဲ မင္းအေပၚ ေကာင္းတဲ့သူ မရွိေပ။ အကယ္လို႕ သူတုိ႕က လူအတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေပ့ါ။ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႕မွာ ဖံုးကြယ္ထားတဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရင္ေပ့ါ။ ထုိအက်ီ ၤအျပာႏွင့္ လူက ဒုတိယအုပ္စုထဲက ဆုိတာ ရွင္းလင္းလွသည္။
'အင္း အ . သူကလူေကာင္းပဲ ´
အဲဒိအခ်ိန္မွာပဲ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ Ling Xiao ကသူ႕ကို ရႊန္းရႊန္းေ၀ကာ ခ်ီးမြမ္းကာ ျပံဳးျပေတာ့သည္။
လူတိုင္းက သူ႕ကို အံ့အားသင့္စြာ ၾကည့္လုိက္သည္။ သူတို႕က ဒီလူကေတာ့ လူငယ္ေလးကို အျခားလူရဲ႕ မ်က္ႏွာသာေပးတာကို အလြယ္တကူလက္မခံဖို႕ သတိေပးလိမ့္မယ္လို႕ ထင္တာပင္။ မထင္မွတ္ပဲ ဒီလူကပါ လူငယ္ေလးရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ကို တကယ္ၾကီး သေဘာတူေနသည္။ သူက အရမ္းထက္ျမက္သူလို႕ ထင္ရတာေသခ်ာေနတာကို။
တံခါးကို ေရာက္ေနတဲ႕ အက်ီ ၤအျပာႏွင့္ လူက ေျခတစ္လွမ္းမွားကာ ေခါင္းနဲ႕ျပဳတ္က်ေတာ့မလိုျဖစ္သြားသည္။ သူ႕မ်က္ႏွာကလဲ လံုး၀ကို ေျခာက္ျခားသြားသည္။ သူက အေျခအေနကို ခန္႕မွန္းတာမ်ား မွားသြားတာလား?
လူတိုင္းက စိတ္တိုင္းက် ထင္ျမင္ခ်က္ေပးေနခ်ိန္မွာ အျခားတစ္ဖက္ကYou XiaoMoကလဲ ေ၀ခြဲမရျဖစ္ေနသည္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ Ling Xiaoက သူမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ မခ်ီးမြမ္းေခ်။ အထူးသျဖင့္ သူဒီလုိ ခ်ိဳသာစြာျပံဳးေနခ်ိန္မွာေပ့ါ။ တစ္ခုခုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္ေတာ့မည္။
အမွန္တရားကလဲ သူ႔အသိစိတ္က မမွားေၾကာင္း သက္ေသျပသြားသည္။ အက်ီ ၤအျပာ၀တ္လူက နားေနအိမ္ကေန မထြက္ခင္ပဲ Ling Xiao က ဆြဲယူကာ သူ႕ညီေလးကို ကူညီတဲ႕သူမို႕ သူကျပန္လည္တုန္႕ျပန္ပါမယ္ ဟူေသာ အျပဳအမူကို ျပဳမူေတာ့သည္။ ထိုလူကို အဆက္မျပတ္ပဲ ၀ိုင္ေတြထည့္ေပးေတာ့သည္။
သူတို႕ နားေနအိမ္က ထြက္လာခ်ိန္မွာ အက်ီ ၤျပာႏွင့္ လူက ကားယားျဖစ္ေနျပီး သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးလဲ ၀ို္င္နံ႕ေတြ လႊမ္းျခံဳကာ ပါးစပ္က အျမဳပ္ေတြေတာင္ ထြက္ေနသည္။ သူ႕ရဲ႕ အသိစိတ္မရွိတာကို ျမင္တာနဲ႕ အခ်ိဳ႕လူေတြက သူ႕ရဲ႕ေမွာ္အိတ္ကို အခြင့္အေရးယူကာ ယူသြားေတာ့သည္။
အဲဒိေနာက္မွာေတာ့ ပံုျပင္အသစ္တစ္ခုက ေအးခ်မ္းလွတဲ႕ HePingျမိဳ႕ေလးမွာ ထြက္ေပၚလာသည္။ ပိုက္ဆံေပးစရာ မရွိတဲ႕ လူတစ္ေယာက္က နားေနအိမ္ မန္ေနဂ်ာရဲ႕ဆိုးရြားစြာ ရိုက္ႏွက္ျခင္းကို ခံရျပီး သူ႕အ၀တ္အစားေတြအကုန္ ဆြဲခၽြတ္ခံလိုက္ရသည္။ အဲဒိေနာက္ေတာ့ ထုိသူက နားေနအိမ္မွ ကန္ထုတ္ျခင္းခံလုိက္ရသည္။ ထုိလူက HePing ျမိဳ႕ေလးရဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ လံုး၀ကို ကိုယ္လံုးတီးႏွင့္ တစ္ပါတ္ ပါတ္ေျပးရတဲ႕အေၾကာင္း……
အဲဒိအေၾကာင္းကို You XiaoMo က အခ်ိန္အတန္ၾကာမွသာ သိရွိသြားရသည္။ သူသိတဲ႕အခ်ိန္မွာလည္း သူက Ling Xiao ၏ ဆံုးမျခင္းကို စကားနဲ႕ေကာ အျပဳအမူႏွင့္ပါ ခံခဲ့ရျပီးျဖစ္သည္။