အကျော်ဇေယျ အရှင်သခင်၏ ဇနီး (Myanmar Translation)

Chapter 137 Only one can live( Z & U)

Zawgyi
C-137 Only one can live.
အခန္း ၁၃၇ တစ္ေယာက္ထဲပဲ အသက္ရွင္ႏိုင္မယ္။
သူတို႕ျပန္ေပၚလာခ်ိန္မွာ ျမင္ကြငး္က ေျပာင္းလဲသြားျပီးသားျဖစ္သည္။
You XiaoMo သူ႕မ်က္လံုးကို ပြတ္လုိက္ျပီးေနာက္ သူLing Xiao၏ နယ္ေျမထဲေရာက္ေနမွန္း သိသြားသည္။ ျပာလြင္ေနေသာေကာင္းကင္နဲ႕ သူ႕ေျခေအာက္မွာ စိမ္းျမေနေသာ ျမက္ခင္းရွိသည္။ ျမက္ေတြက သူ႕ဒူးေခါင္းအထိေတာင္ ေရာက္လုေနျပီ။ စိတ္၀ိညာဥ္သိပ္သည္းဆက နယ္ေျမထဲမွာ အလြန္အမင္းျမင့္မားသည္။ သူအသက္ရွဴလိုက္သမွ်က စိ္တ္၀ိညာဥ္အားေတြ ျပည့္ေနတာကို ခံစားႏိုင္သည္။ ဒီမွာ စိတ္တန္ခိုးသာ က်င့္လုိက္ရရင္ေတာ့ တစ္ရက္ထဲနဲ႕ လီေထာင္ေပါင္းမ်ားစြားကို  စြမ္းေဆာင္ႏို္င္မွာပဲ (T/N အခ်ိန္တိုတိုေလးနဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ အမ်ားၾကီး ရနုိင္မယ္)
သူ႕ကို ဒီကုိ ဘာလို႕ေခၚလာတာလဲလို႕ ေမးမလို႕ ရွိေသး အရမ္းမေ၀းတဲ့ ေနရာမွာ လူေတြကိုေဘာလံုးတစ္လံုးလို  ေရာေထြးျပီး ခ်ည္ထားတာကိုျမင္လိုက္ရသည္။
သူတို႕ထဲက တစ္ေယာက္က You XiaoMo ျမင္ဖူးသလိုရွိသည္။ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ သူတို႕က အရမး္ၾကီး မၾကာေသးေပ။ You XiaoMo  မွတ္မိဖို႕ ခက္ခက္ခဲခဲ ၾကိဳးစားျပီးေနာက္ ေတာ့ ခဏေနေတာ့ အဆံုးမွာ ေအာင္ျမင္သြားသည္။
အသက္အၾကီးဆံုးတစ္ေယာက္က မီးခိုးေရာင္ ေျပာက္ၾကားျဖစ္ေနေသာ မုတ္ဆိတ္ႏွင့္ျဖစ္သည္။ သူ႕ကို အထိတ္တလန္႕ႏွင့္ ၾကည့္ေနတာျဖစ္သည္။ ဒါ သူ႕ကို HunJiျမိဳ႕မွာ ေမွာ္ေဆးပင္မ်ိဳးေစ့ေတြ ေရာင္းခဲ့တဲ႕ မန္ေနဂ်ာမလား?
သူဘာလို႕ဒီမွာ ေပၚလာရတဲ႕ အေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးမိခ်ိန္မွာေတာ့ You XiaoMo ရုတ္တရက္ အံ့ၾသစြာနဲ႕ သေဘာေပါက္သြားသည္ ျဖစ္နိုင္လား ၾကယ္ခုနစ္ပြင့္ လွ်ိဳ႕၀ွက္အေမႊးနံ႕သာ အင္းဆက္ကို သံုးျပီး သူတို႕ေနာက္ကို ေနာက္ေယာင္ခံ လိုက္တဲ့သူက ေမွာ္ေဆးလံုးဗဟိုအလုပ္ရံုက မန္ေနဂ်ာဆိုတာကို ?
အားးး ဒါေပမယ့္ ဒါက မဟုတ္ဘူးမလား။ သူက ဘာလို႕သူတို႕ကို ေနာက္ေယာင္ခံလုိက္ရမွာလဲ? သူမွတ္မိေသးတယ္ ေမွာ္ေဆးလံုးဗဟိုအလုပ္ရံုရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က အင္အားက HunJiျမိဳ႕ သခင္ ေလ။ HunJiျမိဳ႕ကို ဒီေလာက္ေတာင္ ၾကီးမားျပီး စည္ပင္တဲ့ ေနရာျဖစ္ေအာင္ တိုးတက္ေစရန္ လုပ္ႏုိင္တဲ႕ သခင္  အရမ္းကိုတရားမွ်တတဲ့သူေလ။ ဒါေပမယ့္ ၾကည့္ရတာ သူ႕ကို ေျပာတဲ႕ အမွန္တရားက မဟုုတ္ဘူးထင္တယ္။
အဲလုိေတြးလုိက္တာနဲ႕ You XiaoMo သူ႕သံသယေတြက မွန္သလား သလို ေသခ်ာသလား မေသခ်ာသလားဆိုတာ သူ႕ေခါင္းထဲမွာ ရုတ္တရက္ေရာေထြး ကုန္သည္။
သူ မေတြးနုိ္င္ေတာ့တဲ့ အခါက်ေတာ့ Ling Xiao ဆီကို ေမးခြန္းထုတ္ေနတဲ့ အၾကည့္ကို ပစ္လႊတ္လိုက္ကာ သူ႕အေျဖေပး ဖို႕ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ကာ 'အစ္ကိုၾကီးLing သူတို႕က ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ?´
'မင္းျမင္တယ္မဟုတ္ဘူးလား? ဘယ္ေလာက္ပဲ ျမင့္ျမတ္ျပီး ျဖဴစင္တယ္ေျပာေျပာ ခ်မ္းသာဖို႕အေတြးေလး နဲနဲရသြားတာနဲက လူတစ္ေယာက္က မေကာင္းတာ လုပ္မွာပဲ´
Ling Xiao မန္ေနဂ်ာကို ၾကည့္လုိက္ကာ အဓိပၸါယ္အျပည့္နဲ႕ ျပံဳးျပလုိက္သည္။ က်န္သူေတြကေတာ့ သူ႕အျပံဳး ေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႕ သြားကာ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ ထိတ္လန္႕တုန္လႈပ္ျခင္းက ထင္ထင္ရွားရွားကို ေပၚလာေတာ့သည္။
'ဒီေတာ့ အခု ကၽြန္ေတာ္တို႕က ဘာလုပ္မွာလဲ?´
ခ်မ္းသာဖို႕အေတြးေလး နဲနဲရသြားတာနဲက လူတစ္ေယာက္က မေကာင္းတာ လုပ္မွာပဲလို႕ ေျပာလုိက္တာက You XiaoMo ကို သတိျပန္၀င္သြားေစသည္။
ေမွာ္ေဆးလံုးဗဟိုအလုပ္ရံုက ေနာက္ကြယ္က ျမိဳ႕သခင္ ျဖစ္သည္။ သူေမွာ္ေဆးလံုးဗဟိုအလုပ္ရံုကေန ေမွာ္ေဆးပင္ အမ်ားအျပား ၀ယ္ခဲ့သည္ ျပီးေတာ့ ေမွာ္၀င္သားရဲဥတစ္လံုးလဲ ၀ယ္ေသးသည့္အျပင္ စိတ္၀ိညာဥ္အရည္ေျမာက္အျမားလဲ ေရာင္းေသးသည္ ဒါေၾကာင့္ ဒီလူေတြက နည္းနည္းေလးခ်မ္းသာဖို႕ေတြးကာ မေကာင္းတဲ့ အေတြးေတြ၀င္ျပီး သူတို႕ကို သတ္ဖို႕ၾကံကာ သူတို႕ ရတနာေတြကို ယူဖို႕စီစဥ္တာေပါ့ အဲလိုေတြးလုိက္တာနဲ႕ တုန္လႈပ္သြားမႈကိုေတာင္ မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိ္င္ေတာ့။ သူက ဒီလိုပစၥည္းေလးေတြ ၀ယ္ရံုနဲ႕ ဒီေလာက္ အႏၱရာယ္မ်ားတာနုိင္တာကိုသူမေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့။ ၾကည့္ရတာ ေနာက္ကို သူတစ္ခုခု ၀ယ္ခ်င္ ေရာင္းခ်င္တုိင္း Ling Xiao ကုိ သူႏွင့္ အတူသြားဖို႕ေခၚရေတာ့မယ့္ ပံု ရွိသည္။
'ညီေလး´
Ling Xiao ရုတ္တရက္ ထူးဆန္းတဲ့ အျပံဳးတစ္ခုကို လွစ္ဟလိုက္သည္။
'မင္းေမွာ္ေဆးပင္စိုက္ခင္းထဲမွာ ကူေပးမယ့္လူနည္းနည္းလိုေနတာမလား? ကုိယ္ သူတို႕ကိုရုပ္ေသးရုပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလုိ္က္ရင္ ေကာ …..ဘယ္လုိလဲ?´
'အသက္ခ်မ္းသာေပးပါ အရွင္ၾကီး ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထပ္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး အသက္ေလးေတာ့ ခ်မ္းသာေပးပါ အရွင္ၾကီး´
You XiaoMo တစ္ခုုခုေျပာတာေတာင္ မေစာင့္နုိင္ပဲ ထိုလူမ်ားက သူ႕မရပ္မနားအသနားခံၾကေတာ့သည္။ မန္ေနဂ်ာသာလွ်င္ ခဏ မိန္းေမာေနျပီးမွ ထိုသူ႕တို႕ အေရွ႕ကို ရုတ္တရက္ တြားလာသည္။ သူ႕ရဲ႕သနားစရာသြင္ျပင္က သူတို႕ ေမွာ္ေဆးလံုးဗဟိုအလုပ္ရံုမွာ ေတြ႕ခဲ့တဲ႕ေတာက္ေျပာင္ေနတဲ့ပံုႏွင့္ လားလားမွ်မဆုိင္ေပ။
'သခင္ၾကီး သခင္ၾကီး ကၽြန္ေတာ္…….. ကၽြန္ေတာ့ကို ဘာလုပ္ခိုင္းလုပ္ခိုင္းလုပ္ပါ့မယ္။ ေက်းဇူျပဳျပီးေတာ့ ရုပ္ေသးရုပ္အျဖစ္သာ မေျပာင္းပါနဲ႔ဗ်ာ´
သူပံုက သူ႕အသက္ရွင္ဖို႕ကလြဲျပီး ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဂရုမစိုက္တဲ့ ပံုစံေပါက္သည္။
'ဘာခုိင္းခုိ္င္းလုပ္ေပးမွာလား?´
Ling Xiaoက သူ႕ကိုေပၚစီးကေန ငံုၾကည့္ကာ ညစ္က်ယ္က်ယ္ျပံဳးလိုက္သည္။
'ဒါေပ့ါ အရွင္ၾကီး ေျပာသမွ် ေရေႏြးတည္ျပီး မီးမွာ ေမႊးေပးမွပါ ´ (ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ နဲ႕ တူတယ္ ထင္တယ္)
မန္ေနဂ်ာက ေတာင္းပန္ျပီးရင္း ေတာင္းပန္ေနကာ Ling Xiao သူ႕ကို တကယ္ၾကီး ရုပ္ေသးအျဖစ္ေျပာင္းျဖစ္မွာကုိ စိုးရိမ္ေနသည္။
လူတစ္ေယာက္က ရုပ္ေသးအျဖစ္ေျပာင္းလုိက္တာနဲက သူ႕မွာ ဘာမေတြးမွ မရွိ ဘ၀မရွိ ၀ိညာဥ္ပါ မရွိျဖစ္သြားသည္ဟု ဆုိၾကသည္။ သူ႕ကို ခုိင္းသမွ်ကိုသာ လုပ္ကိုင္ေပးေတာ့သည္။ အေရးအၾကီးဆံုးကေတာ့ ၀ိညာဥ္က ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမၾကီးမွ ထာ၀ရေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ ျပန္လည္ေမြးဖြားဖို႕အခြင့္ အေရး မရွိေတာ့ေပ။ ေသတာထက္ဆိုးေသာ အရာ ျဖစ္သည္။
Ling Xiao က သနားသည့္အရိပ္အေယာင္ကို ျပတာ ျမင္တာနဲ႕ အျခားသူေတြကပါ တြားသြားျပီး အသနားခံကာ သူတို႕ကိုယ္တုိ္င္ စိတ္ဆႏၵႏွင့္ လုပ္ေပးပါမည့္အေၾကာင္း ျပသလာသည္။
Ling Xiao က ရုတ္တရက္ အၾကပ္အတည္းပုံဖမ္းလုိက္ကာ ' ဒါေပမယ့္ ငါ လူတစ္ေယာက္ပဲ လုိတာ။ အခုက ငါးေယာက္ေတာင္ ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ?
စကားတစ္ခြန္းထဲႏွင့္ တင္ မ်က္ႏွာငါးခုလံုးက ေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္။ သူတို႕အခ်င္းခ်င္း သတ္ခ်င္ျဖတ္ခ်င္စိတ္ေတြ ဖံုးကြယ္ကာ သတိအျပည့္ႏွင့္ ၾကည့္ၾကကုန္သည္။ Ling Xiao က အတည္ေျပာတာ ဟုတ္လားမဟုတ္သလားဆိုတာ ကိုေတာင္ သူတို႕ ဂရုမစိိုက္ေတာ့ေပ။ ဒါက သူတုိ႕ရရွိတဲ့ ပထမဆံုးႏွင့္ တစ္ခုတည္းေသာ အခြင့္အေရးျဖစ္သည္။