Hedgehog And Tiger [Myanmar Translation]

|68|

[Unicode]

အရင်နှစ်တွေအတွင်းမှာ၊ လီချင်းနဲ့ ဝူကျင်းရဲ့ကိစ္စထဲဝင်ပါဖို့ ဟယ်ရှင်းချွမ်မှာစိတ်ကူးမရှိခဲ့ဘူး။

ထိုနှစ်ယောက်ရဲ့အချစ်ရေးလမ်းကြောင်းက ဒီလိုမျိုးဖြစ်လောက်မယ်။
ဝေးနေချိန်ဆို၊ ဖုန်းပြောရင်း ချိုမြမြအီစီကလီလေးတွေပြောလေ့ရှိတယ်...အနေနီးသွားရင်တော့ သူ့လျစ်လျူရှုမှုကို ငါမကြိုက်ဘူး၊ ငါ့စာကြိုးစားမှုကို သူမကြိုက်ဘူးတွေဖြစ်ကုန်ရော။

အတွဲဆိုတာ နီးကပ်နေသင့်ပေမဲ့၊ သူတို့အတွဲကတော့ ဝေးဝေးနေမှပဲ အဆင်ပြေပါလိမ့်မယ်။
ထိုနှစ်ယောက်ရဲ့အတွေးကိုတော့ ဟယ်ရှင်းချွမ်ဘယ်လိုမှ နားမလည်နိုင်ပေ။

ဟယ်ရှင်းချွမ်သာဆိုရင်တော့ ထန်ကောနဲ့တွေ့တာနဲ့၊ တနေကုန်တွယ်ကပ်နေမိမှာ။

"ရှင်းချွမ်၊ ဒီအမှုကပြီးတော့မှာ။ မနက်ဖြန် ရှေ့နေကြီးနဲ့ ညစာသွားစားမလားလို့?"

ဟယ်ရှင်းချွမ်က ခေါင်းညိတ်ပြနေရင်း
"စီနီယာ၊ အမှုဖိုင်တွဲတွေ ထားခဲ့ပေးပါလား? ကျွန်တော်ပြန်ကြည့်ချင်လို့"

"စာလုပ်ရတာတော်တော်ကြိုက်တာပဲ! ထားပေးခဲ့မယ်လေ၊ မနက်ဖြန် ပြန်ယူလာဖို့တော့မမေ့နဲ့"

"ယူလာပါ့မယ်"
အမှုဖိုင်တွဲကိုကိုင်လျက်၊ ဟယ်ရှင်းချွမ်က အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတယ်။

အမျိုးသမီးလူကုန်ကူးမှုမျိုး တစ်ခါမှမကိုင်ဖူးဘူး၊ သူကိုင်ဖူးခဲ့တာတွေက သာမန်အမှုမျိုးတွေပဲ။

ဘယ်လိုကြားနာစစ်ဆေးမလဲဆိုတာကို တကယ်သိချင်မိတယ်။

ဟယ်ရှင်းချွမ်က ကုတင်ပေါ်မှာလှဲလျက်၊ အမှုဖိုင်တွဲတွေကို လှန်လှောကြည့်ရှုနေခဲ့တယ်။
တစ်ခုသောစာမျက်နှာရောက်ချိန်မှာတော့၊ သူ့ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေအားလုံးဟာ ရပ်တန့်လို့သွားတယ်။
မျက်နှာအမူအရာဟာလည်း တောင့်တင်းအေးခဲလျက်။

ဒီအမျိုးသမီးက...

...

တရားရုံးရဲ့ကြမ်းပြင်ဟာ လူမျက်နှာတွေကို ပြန်ထင်ဟပ်စေလောက်တဲ့အထိ၊ ပြောင်လက်တောက်ပလွန်းတယ်။
ခေါင်းငုံ့လျက် ကြမ်းပြင်ကိုစိုက်ကြည့်နေမိသူဟယ်ရှင်းချွမ်က သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလာတယ်။