Hedgehog And Tiger [Myanmar Translation]

|Extra 6|

[Unicode]

ဖွင့်ဟဝန်ခံမှု။

လီချင်းရဲ့အမေက သူမဘဝတစ်လျောက်လုံးကို မျက်နှာပန်းပွင့်ရဖို့အတွက်ပဲ ကြိုးပမ်းလာခဲ့တာ။

သူမရဲ့ငယ်ရွယ်စဉ်ကာလမှာ၊ ပညာတတ်လူငယ်တွေက နယ်တွေဘက်ကိုသွားအလုပ်လုပ်ကျရတယ်။
မာနကြီးကြီးအမျိုးသမီးလေးဟာ လယ်အလုပ်တွေလည်းမလုပ်နိုင်ဘူး။
ဘောပင်ပဲကိုင်လေ့ရှိတဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေထက် အရည်ကြည်ဖုများထလာတဲ့အထိ။

အဲ့အချိန်မှာပဲ၊ လီချင်းအဖေက ပေါ်လာတယ်။

ရိုးသားတဲ့တောသားလေးဟာ မြို့ကြီးသူလေးကိုချစ်မိသွားခဲ့တယ်...သူမရဲ့မျိုးရိုးဂုဏ်ပုဒ်များကို မေ့လျော့သွားခဲ့ရင်းပေါ့။
ကြမ်းတမ်းသောဖျင်စအောက်မှ ပန်းပွင့်ဖြူလေး။

လူအများရဲ့အပြောအဆိုကို ကြောက်သောကြောင့်၊ လီချင်းအမေက လက်ထပ်ပွဲကိုအကျဉ်းချုံး၍သာ ကျင်းပစေခဲ့တယ်။

ရွာမှာနေရတဲ့ အချိန်ကာလတွေဟာ၊ လီချင်းဘဝရဲ့ အပျော်ဆုံးအစိတ်အပိုင်းလေးထဲမှတစ်ခု။

မညီညာသောကျောက်ခင်းလမ်းသွယ်...ရွှံ့တွေထဲ ခြေသလုံးနှစ်ရတဲ့ခံစားချက်...အပြာရောင်ကောင်းကင်ထက်မှ အဖြူရောင်တိမ်တိုက်များစွာ။
အစအဆုံးမဲ့တဲ့ မြင်ကွင်းကျယ်။

လီချင်း မူလတန်းအောင်တော့၊ လီချင်းအမေက သူ့သားရဲ့ပညာရေးကို ပိုမိုတိုးတက်စေချင်တယ်။
အဖေဖြစ်သူရဲ့ ပညာအရည်အချင်းနိမ့်ပါးမှုအပေါ် ရှုံ့ချကာ၊ အလျင်အမြန်ပဲကွာရှင်းခဲ့တယ်။
ထို့နောက်မှာတော့၊ မြို့ပေါ်ပြန်တက်လာတယ်။

အဆက်အသွယ်ဖြတ်ထားခဲ့တဲ့မိဘတွေရှေ့၊ ဒူးထောက်ကာ တောင်းပန်စကားဆိုတယ်။
လီချင်းအတွက် အလယ်တန်းကျောင်းကောင်းကိုရှာပေးဖို့ ငိုယိုရင်းတောင်းဆိုတယ်။

အဘိုးနဲ့အဘွားက လီချင်းကိုလှမ်းကြည့်တယ်...စွန်းထင်းနေသော အညစ်အကြေးတစ်ခုအလား...မဖြစ်တည်လာသင့်သော အမှားအယွင်းတစ်ခုအလား။

အဆင့်ဘယ်လောက်ပဲဖြစ်ဖြစ် အမှတ်၁၀၀မရရင်၊ သူ့အမေက လီချင်းကိုရိုက်နှက်လေ့ရှိတယ်။