I'm Born as an Eryndor! (Season 1&2)

Chapter 12

#CHAPTER12

Naglalakad ako na may kasamang pagtatalon dito sa pasilyo. Natuwa naman ako sa guro na kinuha ni Vencel para sa akin. Nalaman ko na asawa pala ng Marquis ng Ashpond ang nagtuturo sa akin. Sadyang matalino daw ito at galing din sa kilalang royal family kaya medyo nanghihinayang daw ang mga Opisyal dahil naging babae pa siya. Well, hindi naman sayang ang kaniyang talento dahil nagtuturo naman siya. Karamihan sa mga tinuturuan niya ay mga anak ng dugong-bughaw. Ang mas nakakamangha pa sa kaniya ay halos lahat ng subject ay kaya niyang ituro. Mapa-Liberal Arts man 'yan o Quadrivium pa 'yan. Kahit ang history ay nagawa niyang ituro sa akin.

Hindi talaga ako nagsisisi na sabihin sa kanila na gusto kong mag-aral tulad ng mga prinsipe.

Walang tao nang nakarating ako sa aking kuwarto. Agad ko isinara ang pinto. Ipinatong ko ang mga dala kong aklat sa mababang mesa. Dinaluhan ko ang cabinet para magpalit ng damit pang-ensayo. Nabanggit din nila sa akin na pupuwede na daw ako mag-aral kung papaano makipaglaban. Hindi nga lang swordsmanship, kungdi archery. Naipaliwanag nila sa akin na mas maganda sa akin na pag-aralan ko 'yon kaysa sa close combat na sinang-ayunan ko din. 'Yun nga lang, may napili na sila kung sino ang magsasanay sa akin. Si Prinsipe Calevi. Tinanong ko sila kung bakit siya ang napili nila na magiging guro ko, ang tnaging nasabi nila sa akin ay malalaman ko din ang dahilan sa oras na makikita ko kung papaano magturo ang isang prinsipe mula sa Severassi.

Pagkatapos kong magbihis at makalabas ng aking kuwarto ay umirabas na ako ng takbo. Binilisan ko ang pagkatakbo baka mahuli ako sa lugar kung saan kami magkikita ni Prinsipe Calevi. Mabuti nalang ay wala akong makakasalubong na mga maid o butlers o hindi rin kaya si Nesta dahil tiyak pupunain niya ako na hindi maganda sa isang prinsesa na tumatakbo sa hallway. Well, what do you expect? Puro lalaki ang madalas kong kasama at pumapalibot. Don't me expect to be graceful or being a feminine like. At isa pa, warm up ko ito bago ako mag-umpisa ang pagsasanay namin.

Napadpad ako sa kakahuyan na sakop pa rin ng Palasyo. Dito ang sinasabi nila kung saan kami magsasanay ng Archery ni Prinsipe Calevi. Tumigil ako sa pagtakbo. Yumuko ako nang bahagya. Dumapo ang mga palad ko sa magkabila kong binti. Wait, I'm catching my breath right now.

"Mahal na prinsesa?" rinig kong boses niya sa hindi kalayuan.

Tumingala ako sa kaniya kahit nananatili ako sa aking posisyon. Kumurap-kurap pa ako. "N-nandito ka na?" hindi makapaniwalang tanong ko.

Tumango siya. Nababasa ko pa rin sa mukha niya na nahihiya pa rin siya sa tuwing kaharap niya ako. Minsan napapaisip ako. Ganoon ba talaga siya o ano. Kasi sa pagkaalala ko noong binyag ko, nagagawa niyang maging pormal, tulad ng mga nakikita ko sa mga batang lalaki na may dugong-bughaw. Anyway, hayaan nalang natin 'yon. Baka habit niya talaga ito.

Tumayo ako nang ayos saka hinarap siya. "Kanina ka pa ba?" sunod kong tanong.

Muli siyang tumango. "Sa katunayan ay inaayos ko ang mga kagamitan para sa pagsasanay natin..." sabay turo niya sa isang direksyon. Sinundan ko 'yon ng tingin. Umawang nang kaunti ang aking bibig. Kusang naninislap ang aking mga mata nang makita ko ang mga gamit na nakahanda na! Mga pares ng pana at mga palaso. Kahit ang mga tabla kung saan ang aasintahan ng mga palaso ay nakahanda na din! Hindi ko na naman mapigilang maexcite sa mga nakikita ko ngayon!

"Mag-uumpisa na ba tayo?" nagtatalon kong tanong sa kaniya.

Ngumiti siyang tumango. "Pero bago 'yan ay kinakailangan muna nating mag-inat-inat. Lalo na't ang pinakagagamitin ng pagpapana ay ang mga malalakas na braso at mga daliri." pagpapaliwanag niya. Tumangu-tango ako habang mataimtim akong nakikinig sa kaniya. "Bukod pa doon, kailangan ay matalas din ang mga mata mo para siguradong matamaan mo ang aasintahan mo..." nagtama ang mga mata namin. Natigilan siya, kasabay na namumula ang mga tainga niya. Huh, bakit?