I'm Born as an Eryndor! (Season 1&2)

Chapter 16

#CHAPTER16

Nang tinalikuran na kami ni Prinsipe Otis ay agad ako binalingan ng mga kapatid ko, maski si Vencel. Binigyan nila ako ng naguguluhan at nagtatanong na tingin. Hindi kasi nila alam na ilang beses ko na naeencounter ang binatilyo na 'yon. Marahan ko kinamot ang aking pisngi saka umiwas ng tingin ng ilang saglit. Tumingin muli ako sa kanila saka sumilay ang matamis na ngiti sa aking mga labi. Mas maigi munang ipagliban muna ang pagtatanong nila kung papaano ko nakilala ang Prinsipe ng Thilawiel. Pwede bang mag-enjoy muna tayo sa party ngayong gabi man lang?

Rinig ko ang palakpakan sa buong paligid. Binigyan ko 'yon ng pansin. Rinig ko din na inihayag ang pagdating ng birthday celebrant---si Prinsipe Dilston. Umangat ang isang kilay ko. Mas gumuwapo siya kapag binihisan ng ganito. Hindi katanggi-tanggi na siya nga ang magiging tagapagmana bilang susunod na Emperador ng Oloisean. Ang buong akala ko ay may tinatago siyang kasamaan subalit nagkamali ako. Huwaran din siyang kapatid tulad ni Raegan. Nakakahanga siya bilang isang nakakatandang kapatid para kina Luth at Heidi para sa pagprotekta at hinding hindi niya iniwan ang mga ito.

Pagkatapos ipakilala si Prinsipe Dilston sa mga bisita ay ibinaling niya sa akin ang kaniyang tingin. Ginawaran niya ako ng matamis na ngiti. Medyo natuliro ako sa inasta niya. Ang akala ko ay hanggang doon ang gagawin niya. Pero hindi, talagang humakbang pa siya palapit sa akin. Ang mas malala pa ay bigla siyang lumuhod sa harap ko. Umawang aking bibig dahil sa pagkabigla. Umingay ang mga tao sa paligid. Tulad ko ay nabigla din sila sa ginawa ng kanilang prinsipe.

"Nais ko lang batiin ang nag-iisang prinsesa ng Cyan at pasalamatan siya sa naitulong niya sa akin." marahan niyang sambit. "Hinding hindi ko makakalimutan ito." tumingala siya sa akin. "Hinding hindi kami nagkamali na imbitan kayo para sa espesyal na gabi na ito, Prinsesa Styriniana."

Ngumiwi ako. "He. He. He... W-walang anuman, Prinsipe Dilston..."

Tumayo na siya . Muli siya nagbow sa amin bago niya kami tinalikuran. Sinundan ko siya ng tingin. Pero tumindig ang balahibo ko nang may nararamdaman akong itim na aura sa paligid ko. Para akong robot na sinulyapan ang mga kasama ko.

"Una, ang prinsipe ng Thilawiel. Ngayon naman ay prinsipe ng Oloisean. Mga pangahas." mahina pero matigas na saad ni Vencel.

"Hindi kaya masyado na silang lumagpas sa linya?" segunda pa ni Raegan.

"Anong akala nila? Madali para sa kanila na malapitan si Rini?" nanlilisik ang mga mata ni Eomund.

"Dumaan muna sila sa atin bago nila tuluyang lapitan ang prinsesa ng Cyan." si Cederic na mukhang handa na sa isang malaking laban.

I feel dazed. Wow, umandar na naman ang pagiging over protective nila sa akin kahit ang ginawa lang ng mga prinsipe ay batiin ako. Kasalanan ko ba nilalapitan ako ng mga 'yon?

Huminga ako nang malalim. Humigpit ang mga hawak ko sa kanila. "Papa, mga kuya... Pwede na po ba tayo kumain? Nagugutom na po ako..." malambing kong sabi sa kanila. This is my last resort to relieve this moment. Baka hindi makapagtimpi ang mga ito, mag-uumpisa ng gulo kung hindi ko sila pipigilan.

"Mabuti pa ngang kumain na muna tayo." pagsang-ayon ni Vencel, kahit papaano ay kumalam na siya.

Sabay na namin dinaluhan ang malawak at pabilog na mesa na nakalaan para sa mga Eryndor. Hinila ni Raegan ang isang upuan saka inalalayan akong umupo doon ni Vencel. May lumapit sa amin na isa sa mga tagapagsilbi ng mga Albelin. Propesyonal nilang inilagay ang mga hinanda nilang pagkain sa mesa, pati na din ang mga inumin. Masaya namin pinagsaluhan ang pagkain. Kahit sa pagkain ay daig pang babysitter ko ang mga kuya at si Vencel. Kumsabagay, hindi namin kasama ngayon si Nesta dahil mahigpit na para lang sa mga dugong-bughaw ang maaaring makapasok sa bulwagan.