Chapter 115

1.4K 68 6
                                    

Ranz's POV

Di ako masyadong nakatulog sa kakaisip kay Krist kung ano bang nangyari sakanya ng tawagan ako ni Dave at sinabi nya na rin daw ito kela Alex na mukhang magiging demonyo na sa galit, isa rin sa nakapagpuyat sakin kung matutuloy ba ang pagconfess ko kay Krist ngayong araw

Nandito ako ngayon sa coffee shop humihigop ng kape mga bradd at nakatulala lang nagiisip, napapaisip din kase ako kung bakit andon pa si Krist ng mga oras na yun at kung sino ang gumawa sa kanya yun, saan nya rin nakuha yun, yun kase palagi ang napapansin ko nung magkaaway palang kami mga bradd, para kase nadadagdagan ang bugbog, pasa at sugat nya nung mga oras na yun, naiisip namin noon na baka meron pang ibang nangbubully bukod samin kay Krist noon kaya binantaan namin lahat ng mga kilalang bully din dito sa campus dahil takot silang lahat kay Alex kaya nga naging leader namin sya nun dati sa gang namin mga bradd, kaya ganon na lang kalalim ang iniisip ko na di na halos ako makatulog kagabi

Sa pagiisip ko ay kape ang bagsak ko para mawala ang antok ko mga bradd, sa kakaisip ko rin ay "The heck.I'm late! Oh no" bigla akong napatayo ng mapasulyap sa relo ko at basta na lang nagiwan ng bayad sa table bago nagmamadaling lumabas ng coffee shop
.
.
.
.
.

Late na nga ako ng makarating sa school dahil wala ng masyadong estudyante ang nagpakalat kalat, bago pa man ako makapasok sa mismong entrance ng school namin ay may nakita akong parang paa ng tao na itim lahat ang suot

Dahil sa pag ka-kuryoso ay naisipan kong lapitan yun mga bradd, i slowly walked without noise, i don't know why am i feeling nervous right now, my heart starts beating too fast ng dahil lang sa paa na yun mga bradd

Gumalaw bigla ang paa na yun ng sa isang hakbang ko ay nakaapak ako ng bato dahilan para makalikha ako ng sound kaya natigilan ako sa paglalakad na biglang natakot and slightly na humakbang paatras ng lumabas ang tao na yun

'Tauhan ni LIVE!'

Gusto kong sumigaw at manghingi ng tulong pero dahil sa takot ay naistatwa lang ako sa kinatatayuan ko habang nanginginig ang mga kamay, kakaiba ang awra ng lalaking to nasa harapan ko lang sya he look directly to my eyes, kahit may takip ang mukha ay alam kong nakangisi sya

'Do something Ranz! Gusto mo bang maagang mawalan ng buhay?! C' mon dude, lumaban ka! '

Natatakot man ay pinilit ko ang sarili kong basta na lang umatake at di ako makapaniwala sa bilis ng pagilag nya na di ko man lang nakita, di pa man ako nakakabawi ay sumalubong na sakin ang tuhod nya na tumama sa stomach ko!

"Ahh!" napasigaw ako na biglang napaatras sabay upo sa sahig sa lakas ng pagkakasipa ng lalake na yun, wala ng ibang makakakita samin dito dahil kaming dalawa lang ang nandito sa labas

'Oh crap! Alex! Mike! Help me! I don't want to die! Magko-confess pa ako kay Krist..... Wait a minute si Krist! Di ba bukod sa kaming magkakaibigan ang target ay si Krist talaga ang main target nila at nadamay lang kami? Right! Ranz do something be a man! Gawin mo to para kay Krist '

Pinilit kong tumayo kahit ang sakit sakit ng tyan ko na napahawak pa don, bago pa man ako nakasugod ay naunahan na agad ako ng takot ng kaharap ko na ang bunganga ng baril na nakatutok ngayon sa ulo ko kaya mas lalong naguunahan sa pagkabog ang puso ko na nanginginig ang kamay

Naistatwa lang ako ng ilapit nya ang mukha sakin sa may tenga ko na mas lalo nyang diniinan ang baril sa nuo ko at para akong naputulan ng dila bcoz i want to scream for help but i can't, bigla kong naisip na may mga lason pala ang mga bala na ginagamit nila sa mga baril nila, sinabi sakin nila Mike yun kaya ako kailangan ma-indyekan kung ano mang in-inject sakin ni Krist nun

"Kayo ay aming pagbibiyan na sumaya sa maikling panahon, lahat may limitasyon kaya wag kayong umasang hahaba pa ang inyong mga buhay lalo na sa babaeng inyong napupusuhan.....ang mensaheng ito ay pinahatid ng aming amo. LIVE"

I Just Want to be Happy [Completed] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon